۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'غربي' به 'غربی') |
جز (جایگزینی متن - 'شهرهاي' به 'شهرهای') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
در بخش اول، به معرفى مكه از ديدگاه جهانگردان اروپايى، پرداخته شده است. به اعتقاد نويسنده، اينكه در بسيارى از منابع غربیان، مكه مورد توجه قرار گرفته، بيانگر آن است كه تعدادى از جهانگردان اروپايى و مستشرقين توانستهاند به داخل مكه راه يابند و در دورانهاى گوناگون، در مراسم حج شركت جويند و اين شركت همواره پس از اسلامآوردن واقعى يا صورى آنها رخ مىداده است. گروهى از اين افراد نيز توانستند خاطرات خود را از سفر مخاطرهآميز خويش بهصورت سفرنامه به زبانهاى گوناگون اروپايى بنويسند<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5534/1/13|متن كتاب، ص13]]</ref> | در بخش اول، به معرفى مكه از ديدگاه جهانگردان اروپايى، پرداخته شده است. به اعتقاد نويسنده، اينكه در بسيارى از منابع غربیان، مكه مورد توجه قرار گرفته، بيانگر آن است كه تعدادى از جهانگردان اروپايى و مستشرقين توانستهاند به داخل مكه راه يابند و در دورانهاى گوناگون، در مراسم حج شركت جويند و اين شركت همواره پس از اسلامآوردن واقعى يا صورى آنها رخ مىداده است. گروهى از اين افراد نيز توانستند خاطرات خود را از سفر مخاطرهآميز خويش بهصورت سفرنامه به زبانهاى گوناگون اروپايى بنويسند<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5534/1/13|متن كتاب، ص13]]</ref> | ||
از نخستين اروپاييان كه از مكه و ساحل غربى حجاز بر درياى سرخ ياد كردهاند، مورخ يونانى ديودورس صقلى را مىتوان نام برد. او مىگويد: «اين ساحل بندرگاههاى بسيار اندكى دارد؛ زيرا وجود رشتهكوههاى ساحلى مانع ايجاد بندرگاه است. اين رشتهكوهها از ديدگاه كسانى كه به آنها از داخل كشتى نگاه مىكنند، زيبا و رنگارنگ مىآيد و در ميان اين كوهها، روستاها و | از نخستين اروپاييان كه از مكه و ساحل غربى حجاز بر درياى سرخ ياد كردهاند، مورخ يونانى ديودورس صقلى را مىتوان نام برد. او مىگويد: «اين ساحل بندرگاههاى بسيار اندكى دارد؛ زيرا وجود رشتهكوههاى ساحلى مانع ايجاد بندرگاه است. اين رشتهكوهها از ديدگاه كسانى كه به آنها از داخل كشتى نگاه مىكنند، زيبا و رنگارنگ مىآيد و در ميان اين كوهها، روستاها و شهرهایى است كه در آنها عربهاى نبطى زندگى مىكنند و سرزمين اين اعراب در امتداد ساحل دريا ادامه دارد و وسعت آن تا اعماق دور از ساحل نيز امتداد مىيابد. در اين سرزمينها شهرهاى پرجمعيتى قرار دارد كه مردمان آن به علت وجود گلههاى بزرگ گوسفند، در رفاه و آسايش به سر مىبردند، ليكن پس از آنكه حاكمان اسكندريه، تجارت و كشتىرانى تجارى در درياى سرخ را آزاد كردند، اين مردم اقدام به دزدى دريايى نموده و بسيارى از كشتىها و اموال تجارتى آن را به يغما بردند و بدينگونه، تجارت درياى سرخ مختل گرديد. در اين هنگام حاكمان اسكندريه با لشكركشىهاى دريايى خود گوشمالى سختى بدانها دادند»<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5534/1/13|همان، ص13]]-[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5534/1/14|14]]</ref> | ||
سپس ديودورس از قومى به نام «بيزومينين» ياد مىكند و مىگويد زندگى اينان از راه شكار حيوانات وحشى مىگذشته است و در سرزمين آنها عبادتگاه مقدسى قرار دارد كه تمامى عربها آن را بزرگ مىدانستهاند<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5534/1/14|همان، ص14]]</ref> | سپس ديودورس از قومى به نام «بيزومينين» ياد مىكند و مىگويد زندگى اينان از راه شكار حيوانات وحشى مىگذشته است و در سرزمين آنها عبادتگاه مقدسى قرار دارد كه تمامى عربها آن را بزرگ مىدانستهاند<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5534/1/14|همان، ص14]]</ref> |
ویرایش