أنيس العارفين (تحریر فارسی شرح عبدالرزاق کاشانی بر منازل السائرين خواجه عبدالله انصاری): تفاوت میان نسخه‌ها

متأسّفانه مترجم هیچ اشاره‏اى به این مطلب ندارد که متنى را که ارائه کرده در واقع ترجمه‏اى از شرح کاشانى است و این براى برخى این توهّم را ایجاد کرده است که أنيس العارفين، شرح مستقلّى بر [[شرح منازل السائرين (عبدالرزاق کاشانی)]]<nowiki/>است. مترجم آن‎گونه که در مقدّمه خویش بیان کرده، کتاب را به درخواست عارفى موسوم به‏ محمّد فصیح - ‎که پیوسته اوقات بابرکاتش به تربیت اصحاب فضل و عرفان و تقویت ارباب عقل و ایقان مصروف و معطوف بوده - ‎آماده کرده است.

# افزون بر آن اینکه منازل مملوّ از اصطلاحات فنّى و تخصّصى است که در غالب موارد یافتن معادل فارسى آنها - ‎حتّى براى مترجمان حرفه‏اى معاصر - ‎بسیار دشوار مى‏نماید»<ref>همان، ص21-22</ref>.

«در ارتباط با سبک نگارش مترجم ذکر این نکته ضرورى است که وى پیوسته از ضمیر «او» استفاده کرده، امّا بیشتر آن را براى غیر اشخاص - ‎یعنى معانى - ‎به کار برده است و این خود باعث مى‏شود تا در بدو امر خواننده در فهم مباحث دچار مشکل شود، امّا پس از مطالعه چند صفحه و آشنایى با شیوه و سبک نگارش مترجم، مشکل حلّ مى‏شود»<ref>همان، ص22</ref>.

- گاه براى روانى متن عباراتى داخل دو قلاب [] افزوده شده است.

براى تطابق شیوه نگارش متن با قواعد کنونى، تصرّفات اندکى در آن انجام گرفته؛ مثل تبدیل «ازین» به «از این»، «ازو» به «از او»، «درین» به «در این»، «برین» به «بر این»، «برو» به «بر او»، «ازو» به «از او»، «درو» به «در او»، «ازیشان» به «از ایشان»، «دویم» به «دوم» و «سیم» به «سوم».

- در قسمت فهارس، افزون بر فهرست‎هاى فنّى مرسوم، فهرستى تحت عنوان واژه‏نامه ارائه شده که در واقع بیانگر معادل‎هایى است که مترجم براى واژگان عربى برگزیده است<ref>ر.ک: همان، ص23-24</ref>.