پرش به محتوا

إفاضة العوائد، تعليق علی درر الفوائد: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۷ سپتامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'براى' به 'برای'
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان')
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۵: خط ۳۵:
بخش عمده اين حواشى را در زمان حيات حاج شيخ عبدالكريم حائرى نگاشته‌ام و بخش آخر آن را بعد از وفات ايشان به نگارش درآورده‌ام.
بخش عمده اين حواشى را در زمان حيات حاج شيخ عبدالكريم حائرى نگاشته‌ام و بخش آخر آن را بعد از وفات ايشان به نگارش درآورده‌ام.


من اين حواشى را براى مراجعه خودم به هنگام نياز نگاشتم، ولى عده‌اى از اين‌جانب درخواست نمودند كه آن را به چاپ برسانم، من نيز خواسته آنان را پذيرفتم و آن را در حاشيه کتاب «درر الفوايد» قرار داده و نام آن را «إفاضة العوايد على درر الفوايد» نهادم».
من اين حواشى را برای مراجعه خودم به هنگام نياز نگاشتم، ولى عده‌اى از اين‌جانب درخواست نمودند كه آن را به چاپ برسانم، من نيز خواسته آنان را پذيرفتم و آن را در حاشيه کتاب «درر الفوايد» قرار داده و نام آن را «إفاضة العوايد على درر الفوايد» نهادم».


آیت‌الله گلپايگانى، اين کتاب را در سال 1356ق، در سن چهل سالگى و در اوج شهرت و پيشرفت علمى خود نگاشته است.
آیت‌الله گلپايگانى، اين کتاب را در سال 1356ق، در سن چهل سالگى و در اوج شهرت و پيشرفت علمى خود نگاشته است.
خط ۴۷: خط ۴۷:
مؤلف، در جلد اول، 243 تعليقه و در جلد دوم، 155 تعليقه نگاشته است. وى، در برخى از اين تعليقات، در صدد توجيه و توضيح كلام استاد خویش است و در بعضى، در پى نقد و نقض آن.
مؤلف، در جلد اول، 243 تعليقه و در جلد دوم، 155 تعليقه نگاشته است. وى، در برخى از اين تعليقات، در صدد توجيه و توضيح كلام استاد خویش است و در بعضى، در پى نقد و نقض آن.


براى آشنايى با كار مؤلف نمونه‌هايى از تعليقات وى را مرور مى‌كنيم:
برای آشنايى با كار مؤلف نمونه‌هايى از تعليقات وى را مرور مى‌كنيم:


1. در شرح اين عبارت «علم الاصول هو العلم بالقواعد الممهدة...»، فرموده است: مقصود از علم، در اين‌جا، يا هر نوع ادراكى است و يا ادراك پايدارى كه با واژه «ملكه» از آن تعبير مى‌شود و از همين رو است كه مى‌توان آن را به كمك حرف باء متعدى نمود و به دليل وجود همين قرينه، مراد از علم، خود آن قواعد نيست...
1. در شرح اين عبارت «علم الاصول هو العلم بالقواعد الممهدة...»، فرموده است: مقصود از علم، در اين‌جا، يا هر نوع ادراكى است و يا ادراك پايدارى كه با واژه «ملكه» از آن تعبير مى‌شود و از همين رو است كه مى‌توان آن را به كمك حرف باء متعدى نمود و به دليل وجود همين قرينه، مراد از علم، خود آن قواعد نيست...
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش