۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسي' به 'نویسی') |
جز (جایگزینی متن - 'نگاري' به 'نگاری') |
||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
كتاب، پس از مقدمه محقق در اشاره به نقص نسخه چاپى، با ديباچه نويسنده آغاز شده و ترتيب مطالب، چون بهشت، به هشت باب اتفاق افتاده و اين بيت كه در يكى از غزلهاى خود شيخ آمده، مناسب اين كتابت است: | كتاب، پس از مقدمه محقق در اشاره به نقص نسخه چاپى، با ديباچه نويسنده آغاز شده و ترتيب مطالب، چون بهشت، به هشت باب اتفاق افتاده و اين بيت كه در يكى از غزلهاى خود شيخ آمده، مناسب اين كتابت است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''هر باب ازين كتاب | {{ب|''هر باب ازين كتاب نگارین كه بنگرى''|2=''همچون بهشت گويى از آن باب خوشتر است''}} | ||
{{پایان شعر}} | {{پایان شعر}} | ||
اين اثر، داراى نثرى است آميخته به شعر، ساده و روان، آهنگين و مسجع. پيش از سعدى نيز نويسندگانى بودهاند كه كلام خويش را به سجع مىآراستند، اما هيچيك از آنان در اين كار توفيق سعدى را نيافت؛ زيرا [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدى]] سجع و موازنه را با سادگى كلام توأم كرد و اين كارى است بس دشوار. ديگر نويسندگان براى آوردن سجع و موازنه، از كلمات عربى و گاه از واژگان دشوار آن زبان كمك مىگرفتند؛ حال آنكه سجعهاى گلستان همه با كلمات ساده و متداول زبان ساخته شده و در كلام او بس طبيعى افتاده است<ref>غلامرضايى، محمد، ص 120</ref> | اين اثر، داراى نثرى است آميخته به شعر، ساده و روان، آهنگين و مسجع. پيش از سعدى نيز نويسندگانى بودهاند كه كلام خويش را به سجع مىآراستند، اما هيچيك از آنان در اين كار توفيق سعدى را نيافت؛ زيرا [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدى]] سجع و موازنه را با سادگى كلام توأم كرد و اين كارى است بس دشوار. ديگر نويسندگان براى آوردن سجع و موازنه، از كلمات عربى و گاه از واژگان دشوار آن زبان كمك مىگرفتند؛ حال آنكه سجعهاى گلستان همه با كلمات ساده و متداول زبان ساخته شده و در كلام او بس طبيعى افتاده است<ref>غلامرضايى، محمد، ص 120</ref> |
ویرایش