۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
مؤلف در بخش اول کتاب -كه ظاهراً مقدمه مؤلف مىباشد- به انگيزه و هدف خلقت اشاره كرده و چنين گفته كه خداوند | مؤلف در بخش اول کتاب -كه ظاهراً مقدمه مؤلف مىباشد- به انگيزه و هدف خلقت اشاره كرده و چنين گفته كه خداوند برای نمايان كردن ربوبيت خویش و نيز نشان دادن قدرت و تدبيرش و همچنين بهخاطر اينكه مخلوقات از طريق قلب و زبان او را ياد كنند، مخلوقات را بهوجود آورده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص11</ref> | ||
نویسنده يادآور مىشود كه انسانها بايد هميشه به ياد خداوند باشند و ياد خداوند را بر همه چيز از جمله بر اعمال نيكو مقدم بدارند.<ref>همان، ص12</ref> | نویسنده يادآور مىشود كه انسانها بايد هميشه به ياد خداوند باشند و ياد خداوند را بر همه چيز از جمله بر اعمال نيكو مقدم بدارند.<ref>همان، ص12</ref> | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
وى در اين بخش از کتاب نور خداوند را چنين در قلب به تصویر مىكشد: نور زمانى كه از قلب خارج مىشود در «صدر» طلوع مىكند و باعث مىشود كه چشمهاى «فؤاد» با اين نور روشن شود.<ref>همان ص53</ref> | وى در اين بخش از کتاب نور خداوند را چنين در قلب به تصویر مىكشد: نور زمانى كه از قلب خارج مىشود در «صدر» طلوع مىكند و باعث مىشود كه چشمهاى «فؤاد» با اين نور روشن شود.<ref>همان ص53</ref> | ||
در ادامه به بيمارىهاى قلبى چون حسد، ريا، فخر و... اشاره مىكند و دليل آن را بزرگ شمردن دنيا دانسته و | در ادامه به بيمارىهاى قلبى چون حسد، ريا، فخر و... اشاره مىكند و دليل آن را بزرگ شمردن دنيا دانسته و برای از بين بردن اين بيمارىها چارهاى جز رياضت نفس نمىداند.<ref>همان ص65-66</ref> | ||
مؤلف بعد از اين قسمت (توضيح صفات قلب)، صفات عارف را برمىشمرد و ضمن توضيحاتى نسبتاً طولانى بايدها و نبايدهايى كه شايسته هست كه يك انسان موقن آنرا انجام دهد يا ترك كند توضيح مىدهد.<ref>همان ص72 الى 104</ref> | مؤلف بعد از اين قسمت (توضيح صفات قلب)، صفات عارف را برمىشمرد و ضمن توضيحاتى نسبتاً طولانى بايدها و نبايدهايى كه شايسته هست كه يك انسان موقن آنرا انجام دهد يا ترك كند توضيح مىدهد.<ref>همان ص72 الى 104</ref> |
ویرایش