۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
کتاب، به زبان عربى و در سال 1425ق، نوشته شده است. | کتاب، به زبان عربى و در سال 1425ق، نوشته شده است. | ||
نویسنده، ضرورت تدوین کتابى پيرامون موضوع مورد بحث را ازآنرو مىداند كه مطالعهكنندگان قواعد لغت عربى، به شناخت و آشنايى با ادوات اعراب، | نویسنده، ضرورت تدوین کتابى پيرامون موضوع مورد بحث را ازآنرو مىداند كه مطالعهكنندگان قواعد لغت عربى، به شناخت و آشنايى با ادوات اعراب، برای فهم بهتر موضوعات نحو، نياز مبرمى دارند و محتاج معرفت و شناخت طبيعت اين ادوات هستند.<ref>مقدمه، ص7</ref> | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب، با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب بهصورت فرهنگ لغت و به ترتيب حروف الفباء، تنظيم شده است. | کتاب، با مقدمه نویسنده آغاز و مطالب بهصورت فرهنگ لغت و به ترتيب حروف الفباء، تنظيم شده است. | ||
نویسنده، | نویسنده، برای فهم بهتر مطالب و آشنايى خواننده با كلام عرب، سعى نموده است تا از منابع اصيل زبان عربى، بهعنوان شاهد مثال، استفاده نمايد، بدين منظور وى از آيات قرآن، روايات و اشعار شعراى معروف عرب، استفاده فراوانى برده است. | ||
در پایان ذكر هريك از ادوات، تمرينهاى مناسب آن قسمت، | در پایان ذكر هريك از ادوات، تمرينهاى مناسب آن قسمت، برای يادگيرى بهتر مطالب، گنجانده شده است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
نویسنده در ابتدا، به تعريف مختصر ادات پرداخته و پس از ذكر چندين شاهد مثال و نمونه و تجزيه آنها و اشاره به ادات مورد نظر، كاربردهاى مختلف آن ادات را توضيح داده است؛ بهعنوان مثال، وى همزه را به دو قسمت «همزه استفهام» و «همزه نداء» تقسيم كرده است. همزه اول، حرفى است مفيد استفهام كه محلى از اعراب ندارد. از اين همزه، نمونههاى فراوانى در قرآن مجيد وجود دارد كه نویسنده به برخى از آنها اشاره كرده است، از جمله: '''«أ لم يجدك يتيما فآوى»''' (الضحى: 6)؛ '''«أ لم نجعل الأرض مهاداً»'''.<ref>النبأ: 6</ref>؛ '''«فقالوا أ تجعل فيها من يفسد فيها و يسفك الدماء»'''.<ref>البقره: 30</ref>و.<ref>متن کتاب، ص9</ref> | نویسنده در ابتدا، به تعريف مختصر ادات پرداخته و پس از ذكر چندين شاهد مثال و نمونه و تجزيه آنها و اشاره به ادات مورد نظر، كاربردهاى مختلف آن ادات را توضيح داده است؛ بهعنوان مثال، وى همزه را به دو قسمت «همزه استفهام» و «همزه نداء» تقسيم كرده است. همزه اول، حرفى است مفيد استفهام كه محلى از اعراب ندارد. از اين همزه، نمونههاى فراوانى در قرآن مجيد وجود دارد كه نویسنده به برخى از آنها اشاره كرده است، از جمله: '''«أ لم يجدك يتيما فآوى»''' (الضحى: 6)؛ '''«أ لم نجعل الأرض مهاداً»'''.<ref>النبأ: 6</ref>؛ '''«فقالوا أ تجعل فيها من يفسد فيها و يسفك الدماء»'''.<ref>البقره: 30</ref>و.<ref>متن کتاب، ص9</ref> | ||
همزه دوم، حرفى است به معنى «ياء» كه مفيد نداء بوده و آن نيز محلى از اعراب ندارد. نویسنده | همزه دوم، حرفى است به معنى «ياء» كه مفيد نداء بوده و آن نيز محلى از اعراب ندارد. نویسنده برای توضيح اين همزه، از شعر زير استفاده و آن را تجزيه نموده است:.<ref>همان، ص10</ref>{{شعر}}{{ب|''«أ فاطم مهلا بعض هذا التدلل''|2=''و إن كنت قد أزمعت صرمي فأجملي»''}}{{پایان شعر}} | ||
ویرایش