پرش به محتوا

احکام پزشکان و بیماران: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'براى' به 'برای'
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی')
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۴: خط ۳۴:
'''احكام پزشكان و بيماران''' تأليف [[غلامحسين خدادادى]]، مشتمل بر احكام فقهى مطابق با فتاواى [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|آیت‌الله محمد فاضل لنكرانى]] به زبان فارسى است.
'''احكام پزشكان و بيماران''' تأليف [[غلامحسين خدادادى]]، مشتمل بر احكام فقهى مطابق با فتاواى [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|آیت‌الله محمد فاضل لنكرانى]] به زبان فارسى است.


در اين مجموعه سعى شده است احكام شرعى در زمينه‌هاى مختلف پزشكى جمع‌آورى گردد و به شيوه‌اى ساده و قابل فهم براى همه ارايه گردد تا علاقه‌مندان به راحتى بتوانند با احكام شرعى خود آشنا شوند.<ref>مقدمه کتاب، ص22</ref>
در اين مجموعه سعى شده است احكام شرعى در زمينه‌هاى مختلف پزشكى جمع‌آورى گردد و به شيوه‌اى ساده و قابل فهم برای همه ارايه گردد تا علاقه‌مندان به راحتى بتوانند با احكام شرعى خود آشنا شوند.<ref>مقدمه کتاب، ص22</ref>


با توجه به اينكه احكام و مسائل پزشكى در رساله‌ها و استفتائات مراجع در ابواب مختلف فقه و به مناسبت‌هاى گوناگون به‌طور پراكنده آورده شده است كه دسترسى به آنها خالى از زحمت و سختى نيست؛ لذا به پيشنهاد مجمع جهانى اهل‌بيت(ع) تصميم گرفته شد كه مجموعه حاضر يك‌جا گردآورى شده و در اختيار علاقه‌مندان قرار گيرد.<ref>همان، ص21</ref>
با توجه به اينكه احكام و مسائل پزشكى در رساله‌ها و استفتائات مراجع در ابواب مختلف فقه و به مناسبت‌هاى گوناگون به‌طور پراكنده آورده شده است كه دسترسى به آنها خالى از زحمت و سختى نيست؛ لذا به پيشنهاد مجمع جهانى اهل‌بيت(ع) تصميم گرفته شد كه مجموعه حاضر يك‌جا گردآورى شده و در اختيار علاقه‌مندان قرار گيرد.<ref>همان، ص21</ref>
خط ۴۴: خط ۴۴:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
اولين فصل کتاب به آموزش پزشكى اشاره دارد. همان‌گونه كه بيماران داراى احكام خاص فقهى هستند، پزشكان، دانشجویان، پرستاران و... از نظر شرعى در آموزش‌هاى خویش، موظف به فراگيرى و به‌كار بستن احكام ياده شده هستند. مؤلف با اشاره به اين‌كه فراگيرى مسائل پزشكى واجب كفايى است، نسبت به زنان و دختران تأكيد ویژه‌اى كرده كه بايد در رشته‌هاى مختلف پزشكى، خصوصاً زنان و زايمان، نيازهاى زنان مسلمان را برآورده سازند تا ديگر احتياجى به دخالت مردان نباشد.<ref>متن کتاب، ص27</ref>از نظر ايشان نگاه و لمس كردن بدن بيمار غيرمجانس تنها در موارد ضرورت، براى كسب تجربه و آگاهى از نحوه درمان و نجات جان بيماران، كه اين هدف در معاينه بيماران مجانس تحقق نيابد، اشكال ندارد و بايد به مقدار ضرورت اكتفا شود.<ref>همان، ص29</ref>
اولين فصل کتاب به آموزش پزشكى اشاره دارد. همان‌گونه كه بيماران داراى احكام خاص فقهى هستند، پزشكان، دانشجویان، پرستاران و... از نظر شرعى در آموزش‌هاى خویش، موظف به فراگيرى و به‌كار بستن احكام ياده شده هستند. مؤلف با اشاره به اين‌كه فراگيرى مسائل پزشكى واجب كفايى است، نسبت به زنان و دختران تأكيد ویژه‌اى كرده كه بايد در رشته‌هاى مختلف پزشكى، خصوصاً زنان و زايمان، نيازهاى زنان مسلمان را برآورده سازند تا ديگر احتياجى به دخالت مردان نباشد.<ref>متن کتاب، ص27</ref>از نظر ايشان نگاه و لمس كردن بدن بيمار غيرمجانس تنها در موارد ضرورت، برای كسب تجربه و آگاهى از نحوه درمان و نجات جان بيماران، كه اين هدف در معاينه بيماران مجانس تحقق نيابد، اشكال ندارد و بايد به مقدار ضرورت اكتفا شود.<ref>همان، ص29</ref>


فصل دوم کتاب درباره تشريح و كالبدشكافى است. مؤلف دراين‌باره مى‌گوید كه تشريح عملى بدن و اندام ميت از ديدگاه شرع مقدس اسلام با احكام ویژه‌اى همراه است.<ref>همان، ص33</ref>ايشان اولویت را با تشريح جسد غيرمسلمان مى‌داند و مى‌گوید اگر تشريح جسد غيرمسلمان براى آموزش پزشكى ممكن باشد، تشريح جسد مسلمان جايز نيست و در اين مسئله تفاوتى بين شيعه و سنى وجود ندارد.<ref>همان، ص34</ref>
فصل دوم کتاب درباره تشريح و كالبدشكافى است. مؤلف دراين‌باره مى‌گوید كه تشريح عملى بدن و اندام ميت از ديدگاه شرع مقدس اسلام با احكام ویژه‌اى همراه است.<ref>همان، ص33</ref>ايشان اولویت را با تشريح جسد غيرمسلمان مى‌داند و مى‌گوید اگر تشريح جسد غيرمسلمان برای آموزش پزشكى ممكن باشد، تشريح جسد مسلمان جايز نيست و در اين مسئله تفاوتى بين شيعه و سنى وجود ندارد.<ref>همان، ص34</ref>


وى بحث مس ميت، ديه تشريح ميت و نگهدارى جسد را نيز در همين فصل از کتاب آورده است.<ref>همان، ص36-37</ref>
وى بحث مس ميت، ديه تشريح ميت و نگهدارى جسد را نيز در همين فصل از کتاب آورده است.<ref>همان، ص36-37</ref>


فصل سوم درباره معاينه و تشخيص درمان است. با توجه به اينكه «تشخيص نيمى از درمان است» چه بسيار بيمارى‌هاى مختلفى كه با علايم ظاهرى مشتركى بروز و ظهور مى‌يابند و تنها با معاينه و تشخيص مى‌توان به كمك مؤثر و درمان پرداخت و در صورت ناديده گرفتن آن موجب ضررهاى جبران‌ناپذير جانى براى بيماران خواهد داشت.<ref>همان، ص41</ref>
فصل سوم درباره معاينه و تشخيص درمان است. با توجه به اينكه «تشخيص نيمى از درمان است» چه بسيار بيمارى‌هاى مختلفى كه با علايم ظاهرى مشتركى بروز و ظهور مى‌يابند و تنها با معاينه و تشخيص مى‌توان به كمك مؤثر و درمان پرداخت و در صورت ناديده گرفتن آن موجب ضررهاى جبران‌ناپذير جانى برای بيماران خواهد داشت.<ref>همان، ص41</ref>


مؤلف اين فصل از کتاب را به دو قسمت معاينه و تشخيص تقسيم نموده و در قسمت معاينه مسئله نگاه را متذكر شده و مسائل مرتبط با آن را بيان كرده است. ايشان يكى از محرمات را، نگاه نامحرم به اجزاء بدن بيمار شمرده و جواز آن تنها در صورت ضرورت دانسته است و اگر بتوان به‌صورت غيرمستقيم نگاه كرد بايد از نگاه مستقيم پرهيز شود.<ref>همان، ص42- 47</ref>
مؤلف اين فصل از کتاب را به دو قسمت معاينه و تشخيص تقسيم نموده و در قسمت معاينه مسئله نگاه را متذكر شده و مسائل مرتبط با آن را بيان كرده است. ايشان يكى از محرمات را، نگاه نامحرم به اجزاء بدن بيمار شمرده و جواز آن تنها در صورت ضرورت دانسته است و اگر بتوان به‌صورت غيرمستقيم نگاه كرد بايد از نگاه مستقيم پرهيز شود.<ref>همان، ص42- 47</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش