۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن نباته، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'براى' به 'برای'
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
==اقامت در دمشق== | ==اقامت در دمشق== | ||
در حدود سال 715ق، به شام سفر كرد و در دمشق رحل اقامت افكند. از اين تاريخ، فصل مهمى از زندگى او آغاز مىشود كه نزدیک نيم قرن به درازا مىانجامد. وى شايد در جستوجوى زندگى فراختر به شام مهاجرت كرده باشد، زيرا بارها در اشعارش از تنگدستى ناليده است. بااينهمه، بعيد نيست كه عوامل سياسى نيز در اين كار دخيل بوده باشد؛ چه، مىدانيم كه او با سلطان الناصر محمد، سر سازش نداشت و در سراسر اين مدت، به شهادت ديوانش، حتى يك مديحه | در حدود سال 715ق، به شام سفر كرد و در دمشق رحل اقامت افكند. از اين تاريخ، فصل مهمى از زندگى او آغاز مىشود كه نزدیک نيم قرن به درازا مىانجامد. وى شايد در جستوجوى زندگى فراختر به شام مهاجرت كرده باشد، زيرا بارها در اشعارش از تنگدستى ناليده است. بااينهمه، بعيد نيست كه عوامل سياسى نيز در اين كار دخيل بوده باشد؛ چه، مىدانيم كه او با سلطان الناصر محمد، سر سازش نداشت و در سراسر اين مدت، به شهادت ديوانش، حتى يك مديحه برای او نسرود. افزون بر اين، بسا كه با ابوالفداء كه در همان سال به قاهره آمده بود، به طريقى آشنايى يافته و مقدمات اين سفر فراهم شده باشد. بههرتقدير، وى در آنجا به پدرش كه پيش از اين به دمشق رفته و عهدهدار دارالحديث نوريه شده بود، پيوست و پدر، هر آنچه را كسب مىكرد، هزينه فرزندان جمالالدين مىكرد، اما جمالالدين نيز خود بىكار ننشست و در پى كسب مال، به مدح بزرگان دمشق پرداخت. | ||
وى هر ساله در سفر به حماه، نزد الملك المؤيد ابوالفداء امير ايوبى، بارمىيافت و مدايحى نيكو در ستايش او مىساخت؛ ازاينرو، ابوالفداء، جز آنچه به هنگام باريابى بدو مىبخشيد، سالانه 600 درهم نيز | وى هر ساله در سفر به حماه، نزد الملك المؤيد ابوالفداء امير ايوبى، بارمىيافت و مدايحى نيكو در ستايش او مىساخت؛ ازاينرو، ابوالفداء، جز آنچه به هنگام باريابى بدو مىبخشيد، سالانه 600 درهم نيز برای او مقرر داشت. از آن پس، حدود 3 يا 4 سال در حماه اقامت گزيد و در شمار شاعران بارگاه ابوالفداء درآمد. | ||
بررسى ژرفتر در اشعار و آثار، چنين مىنماياند كه علاوه بر «قصايد مؤيديه» كه به بيش از 42 قطعه و قصيده مىرسد. تأليفات او همگى به خواست ابوالفداء به رشته نگارش درآمده است. از جمله مشاهيرى كه ابن نباته در دوره اقامت در حماه با آنان رابطهاى داشته، مىتوان شهابالدين محمود بن سليمان (د 725ق) كاتب ديوان انشاء دمشق و ابن صصرى احمد بن محمد را نام برد. | بررسى ژرفتر در اشعار و آثار، چنين مىنماياند كه علاوه بر «قصايد مؤيديه» كه به بيش از 42 قطعه و قصيده مىرسد. تأليفات او همگى به خواست ابوالفداء به رشته نگارش درآمده است. از جمله مشاهيرى كه ابن نباته در دوره اقامت در حماه با آنان رابطهاى داشته، مىتوان شهابالدين محمود بن سليمان (د 725ق) كاتب ديوان انشاء دمشق و ابن صصرى احمد بن محمد را نام برد. | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
ابن نباته، از قرآن، بهره وافر برده است و در جاى جاى ديوان وى تضمين نام سورهها و نيز تضمينهايى از سيره نبوى به چشم مىخورد. همچنين به برخى از اصطلاحات حديث، تصوف و فلسفه اشارت رفته است. | ابن نباته، از قرآن، بهره وافر برده است و در جاى جاى ديوان وى تضمين نام سورهها و نيز تضمينهايى از سيره نبوى به چشم مىخورد. همچنين به برخى از اصطلاحات حديث، تصوف و فلسفه اشارت رفته است. | ||
شاعر كه خود اهل حديث و از پيروان فقه شافعى است، قطعهها و قصايدى در منقبت [[امام على(ع)]] و امام حسين(ع) سروده و در قصيدهاى كه | شاعر كه خود اهل حديث و از پيروان فقه شافعى است، قطعهها و قصايدى در منقبت [[امام على(ع)]] و امام حسين(ع) سروده و در قصيدهاى كه برای ممدوحى شيعى پرداخته، از امام حسين و اهلبيت(ع) به بزرگى و احترام ياد كرده است. | ||
اگرچه استعداد ابن نباته در شعر بيشتر جلوه كرده است، بااينحال نثر او را نيز به فصاحت و آراستگى ستودهاند. | اگرچه استعداد ابن نباته در شعر بيشتر جلوه كرده است، بااينحال نثر او را نيز به فصاحت و آراستگى ستودهاند. | ||