۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الدر النضيد في الاجتهاد و الاحتياط و التقليد (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۱:۵۷
، ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'اخباري' به 'اخباری'
جز (جایگزینی متن - ' | کتابخانۀ دیجیتال نور =' به '| کتابخانۀ دیجیتال نور =') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'اخباري' به 'اخباری') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در تعريف وجوب احتياط يا تقليد يا اجتهاد بر هر مكلف، شارح آن را وجوب به حكم عقل ارتكازى تفسير كرده و منظور از احتياط را هم، همه آنچه در فعل يا ترك معتبر است توضيح داده است. سپس به تفصيل از حكم عقلى فطرى و ارتباط و مناسبت احتياط با اجتهاد و تقليد بحث نموده و مفاهيم و اصطلاحات مربوط به حكم عقل، اصطلاح عبادات و معاملات در متن عروه و تعريف لغوى و اصطلاحى اجتهاد و نقد آراى | در تعريف وجوب احتياط يا تقليد يا اجتهاد بر هر مكلف، شارح آن را وجوب به حكم عقل ارتكازى تفسير كرده و منظور از احتياط را هم، همه آنچه در فعل يا ترك معتبر است توضيح داده است. سپس به تفصيل از حكم عقلى فطرى و ارتباط و مناسبت احتياط با اجتهاد و تقليد بحث نموده و مفاهيم و اصطلاحات مربوط به حكم عقل، اصطلاح عبادات و معاملات در متن عروه و تعريف لغوى و اصطلاحى اجتهاد و نقد آراى اخباریان و مشروعيت اجتهاد مطرح شده است. | ||
از ديگر مباحث نظرى مؤلف بحث درباره واجب كفايى يا نفسى بودن اجتهاد، وجوب تعلم، نفى وجوب نفسى تعلم، توصيف ملكه اجتهاد، ادله جواز تقليد، شرايط افتا و اجتهاد مىباشد. | از ديگر مباحث نظرى مؤلف بحث درباره واجب كفايى يا نفسى بودن اجتهاد، وجوب تعلم، نفى وجوب نفسى تعلم، توصيف ملكه اجتهاد، ادله جواز تقليد، شرايط افتا و اجتهاد مىباشد. | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
نويسنده معتقد است رسيدن به درجه اجتهاد مسبوق به دانايى نسبت به قواعد منطقى، علم كلام، معارف كتاب و سنت و انس كامل با مذاق اهلبيت است و فردى كه به اجتهاد مىرسد بايد بر مهمترين مسائل اصولى مسلط باشد. | نويسنده معتقد است رسيدن به درجه اجتهاد مسبوق به دانايى نسبت به قواعد منطقى، علم كلام، معارف كتاب و سنت و انس كامل با مذاق اهلبيت است و فردى كه به اجتهاد مىرسد بايد بر مهمترين مسائل اصولى مسلط باشد. | ||
وى به تفصيل آراى | وى به تفصيل آراى اخباریان در رد اصولگرايى و اجتهاد را رد كرده و به دفاع از مبانى اجتهادى شيعه پرداخته است. اگر چه در نهايت به اين نتيجه مىرسد كه اختلاف اخبارى و اصولى نه حقيقى بلكه لفظى است. | ||
سپس از مبانى اجتهاد مطلق و متجزى، جواز احتياط در معاملات به معنى الاحض و عبادات با عدم تمكن از امتثال تفصيلى بحث نموده و تعدادى از جزييات و احكام احتياط و اختلافات آرا و اقوال فقها در طرح اين فروعات را تحليل كرده است. | سپس از مبانى اجتهاد مطلق و متجزى، جواز احتياط در معاملات به معنى الاحض و عبادات با عدم تمكن از امتثال تفصيلى بحث نموده و تعدادى از جزييات و احكام احتياط و اختلافات آرا و اقوال فقها در طرح اين فروعات را تحليل كرده است. | ||