تاریخ تشیع و مزارات شهرستان ساری: تفاوت میان نسخه‌ها

دكتر [[ستوده، منوچهر|منوچهر ستوده]] با كتاب «از آستارا تا استرآباد»، به مزارات و بقاع متبركه گيلان، مازندران و گرگان پرداخته و گام مهمى در شناخت اين بقاع متبركه مبذول داشته است. ظاهراً به جهت كثرت مزارات و بدى راه‌ها و عدم امكانات، باعث شده كه از مجموع دو هزار مزار اين دو استان تنها به بررسى مشاهير مزارات بپردازد و به وجود برخى ديگر از آنان فهرست‌وار اشاره كند. اگرچه كتاب فوق، حاوى مطالب سودمندى است، اما به جهت عدم تسلط وى به علم انساب، تحقيق جدى در خصوص شخصيت‌هاى مدفون در آن، صورت نگرفته و همان قول مشهور كه غالباً فرزندان امام موسى كاظم(ع) در بين اهالى شهرت دارد را بيان نموده است.<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8112/1/22|مقدمه، ص22]] - [[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8112/1/25|25]]</ref>

وى پيشينه موضوع مورد بحث خود را فاقد آثار جامع دانسته و مى‌نويسد: كار جدى در خصوص بقاع متبركه استان مازندران صورت نگرفته، جز اينكه برخى از دانشجويان به‌عنوان رساله كارشناسى ارشد به بررسى برخى از مزارات پرداخته‌اند كه باز هم مشكلى را براى عموم جامعه كه تشنه شناخت صاحبان اين بقاع مى‌باشند، حل نكرده است. در سال 1382ش نيز كتابى تحت عنوان «سيرى در تاريخ علويان غرب مازندران» توسط مصطفى خلعت‌برى ليماكى تأليف شده كه به بررسى بقاع متبركه شهرهاى تنكابن و رامسر پرداخته‌اند و تنها درباره چند مزار مشهور، به زندگانى خفتگان در آن پرداخته‌اند.<ref>[[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8112/1/24|همان، ص24]] - [[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/8112/1/25|25]]</ref>