پرش به محتوا

موسوعة الفلسفة: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'اجتماعي' به 'اجتماعی'
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==')
جز (جایگزینی متن - 'اجتماعي' به 'اجتماعی')
خط ۴۰: خط ۴۰:
طبیعی است که نویسنده هر دانشنامه فلسفی بر برخی از کارهای پیشینیان مراجعه کند و این اثر نیز از این امر مستثنی نیست و عبدالرحمن بدوی برای نوشتن آن به بسیاری از دانشنامه‌های فلسفی اروپایی و آمریکایی جدید قرن بیستم مراجعه کرده و از آنها بهره برده است. وی به مجموعه‌های فرانسوی و آلمانی و ایتالیایی که ویژه تراجم و مذاهب فلاسفه هستند، رجوع کرده و از فرهنگ لغت‌های بزرگ فلسفی هم استفاده کرده است. به‌هرحال، نویسنده، این دایرة‌المعارف را به هدف استفاده پژوهشگران در فلسفه و دوستداران آن و دانشجویان این رشته نوشته است<ref>ر.ک: همان</ref>.
طبیعی است که نویسنده هر دانشنامه فلسفی بر برخی از کارهای پیشینیان مراجعه کند و این اثر نیز از این امر مستثنی نیست و عبدالرحمن بدوی برای نوشتن آن به بسیاری از دانشنامه‌های فلسفی اروپایی و آمریکایی جدید قرن بیستم مراجعه کرده و از آنها بهره برده است. وی به مجموعه‌های فرانسوی و آلمانی و ایتالیایی که ویژه تراجم و مذاهب فلاسفه هستند، رجوع کرده و از فرهنگ لغت‌های بزرگ فلسفی هم استفاده کرده است. به‌هرحال، نویسنده، این دایرة‌المعارف را به هدف استفاده پژوهشگران در فلسفه و دوستداران آن و دانشجویان این رشته نوشته است<ref>ر.ک: همان</ref>.


جلد اول کتاب با «آلفرد جی آیر» شروع می‌شود و با «السوفسطائیه» پایان می‌پذیرد. شروع جلد دوم با حرف شین و [مدرسه] شارتر فرانسه و پایانش با مدخل یونگ در حرف یاء و بیان ضمیر ناخودآگاه فردی و اجتماعی (اللاشعور النفسي و الاجتماعي) است. جلد سوم، ملحقات کتاب است و با مدخل ابن خلدون شروع و با ورنر یگر پایان می‌پذیرد. بدوی درباره یقین چنین می‌نویسد: یقین: (Certainty در انگلیسی) و (Certitiute در فرانسه)، یعنی چیزی که تغییر آن در هیچ حالتی متصور نیست. قضایای یقینی یا یقینیات، چهار نوع هستند:
جلد اول کتاب با «آلفرد جی آیر» شروع می‌شود و با «السوفسطائیه» پایان می‌پذیرد. شروع جلد دوم با حرف شین و [مدرسه] شارتر فرانسه و پایانش با مدخل یونگ در حرف یاء و بیان ضمیر ناخودآگاه فردی و اجتماعی (اللاشعور النفسي و الاجتماعی) است. جلد سوم، ملحقات کتاب است و با مدخل ابن خلدون شروع و با ورنر یگر پایان می‌پذیرد. بدوی درباره یقین چنین می‌نویسد: یقین: (Certainty در انگلیسی) و (Certitiute در فرانسه)، یعنی چیزی که تغییر آن در هیچ حالتی متصور نیست. قضایای یقینی یا یقینیات، چهار نوع هستند:
# ‌اولیات عقلی محض: قضایی هستند که از لحاظ استعداد عقلی انسان در وی نهادینه هستند و ریشه دارند، مانند: دو، بزرگ‌تر از یک است، سلب و ایجاب با هم در شیء واحد تصادق نمی‌کنند و... در این‌گونه قضایا، ذهن از صِرف تصور مفردات و مفاهیم، به تصدیق به آنها می‌رسد.
# ‌اولیات عقلی محض: قضایی هستند که از لحاظ استعداد عقلی انسان در وی نهادینه هستند و ریشه دارند، مانند: دو، بزرگ‌تر از یک است، سلب و ایجاب با هم در شیء واحد تصادق نمی‌کنند و... در این‌گونه قضایا، ذهن از صِرف تصور مفردات و مفاهیم، به تصدیق به آنها می‌رسد.
# ‌محسوسات: مانند: «خورشید، گِرد و نورانی است».
# ‌محسوسات: مانند: «خورشید، گِرد و نورانی است».
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش