شرح تبصره علامه حلی(ره): تفاوت میان نسخه‌ها

شارح مى‌گويد: كتاب طهارت، اولين كتاب فقهى است كه از اهميت فراوانى برخوردار است و طهارت شرط قبولى بسيارى از عبادات به شمار مى‌رود. طهارت در لغت به معنى پاكى و پاكيزگى آمده، چه پاكيزگى ظاهرى و چه پاكيزگى باطنى كه پاك نمودن درون، از گناهان و اخلاق رذيله مى‌باشد. همان‌گونه كه پاكيزه كردن ظاهر، گاهى واجب بوده و شرط قبولى اعمال است، پاكيزگى باطن نيز از اوجب واجبات به شمار آمده، بلكه اساس دين است.

ديگر آبى كه از آن بحث شده، آب باران است. به قول شارح، آب باران مادامى كه در حال باريدن است، حكم آب جارى را دارد؛ يعنى به مجرد ملاقات با نجس متنجس نمى‌شود، مگر آن‌كه يكى از اوصاف ثلاثه‌ى آن به توسط نجاست تغيير كند. در اين حكم، فرقى نمى‌كند كه آب باران، كم باشد يا زياد، بر روى زمين جارى بشود يا خير، از طريق ناودان جارى شود يا در روى زمين.