۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
غاية المرام بأخبار سلطنة البلد الحرام: تفاوت میان نسخه‌ها
غاية المرام بأخبار سلطنة البلد الحرام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۰۲
، ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'مي‌شود' به 'می‌شود'
جز (جایگزینی متن - 'براي' به 'برای') |
جز (جایگزینی متن - 'مي‌شود' به 'می‌شود') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
از نكات قابل توجه آن است كه اطلاعات هر يك از منابع در اختيارش درباره هر يك از امراء به طور كامل و با انتساب به مصدرش ذكر شده است. حوادثي كه در ولايات امراي متأخر مشاهده كرده را نيز آورده و كتابش را در يك موضوع خاص متمركز كرده و ترجمه كسي غير از امراي مكه را ذكر نكرده است. | از نكات قابل توجه آن است كه اطلاعات هر يك از منابع در اختيارش درباره هر يك از امراء به طور كامل و با انتساب به مصدرش ذكر شده است. حوادثي كه در ولايات امراي متأخر مشاهده كرده را نيز آورده و كتابش را در يك موضوع خاص متمركز كرده و ترجمه كسي غير از امراي مكه را ذكر نكرده است. | ||
اولين اميري كه از او سخن رفته است، عتّاب ابن أسيد است كه پيامبر(ص) او را كه 18 سال سن داشت به هنگام خروج به سوي حنين به امارت مكه گماشت. معاذ بن جبل و هبيرة بن سبل از اميران پس از او هستند. در بين اميران تعدادي از نوادگان ائمه عليهم‌السلام؛ مانند: ابراهيم بن موسي الكاظم(ع) كه در عنوان 91 ديده | اولين اميري كه از او سخن رفته است، عتّاب ابن أسيد است كه پيامبر(ص) او را كه 18 سال سن داشت به هنگام خروج به سوي حنين به امارت مكه گماشت. معاذ بن جبل و هبيرة بن سبل از اميران پس از او هستند. در بين اميران تعدادي از نوادگان ائمه عليهم‌السلام؛ مانند: ابراهيم بن موسي الكاظم(ع) كه در عنوان 91 ديده می‌شود. اسامي امراء مكه در جلد اول به ادريس بن قتادة بن ادريس ختم شده است. | ||
آن چه در جلد دوم نيز توجه خواننده شيعي را به خود جلب مي‌كند؛ حكومت تعدادي از علويان است. در مورد 86 نام محمد بن جعفر الصادق(ع)، ملقب به الديباجه ديده مى‌شود. مصادر اهل سنت او را مردي پهلوان، شجاع، عاقل و عابد كه يك روز در ميان روزه مى‌گرفت، معرفي كرده‌اند. در زمان مأمون در ربيع‌الاول سال 200ق علويون با او بيعت كردند و مردم طوعاَ و كرهاَ برای بيعت با او جمع شدند. شبيه اين مطالب در شماره 70 درباره یکی از نوادگان امام حسن(ع) با نام حسين بن علي بن الحسن ذكر شده است. او كه صاحب واقعه فخّ در مكه ناميده شده، در سال 169ق در مكه به حكومت رسيد. در زمان او هادي عباسي به حكومت رسيد. او كه فردي سنگدل، بدخوي، سختگير و كج رفتار بود كه پس از رسيدن به خلافت آزادانه به عياشي پرداخت و اموال عمومی را صرف بزم‌هاي شبانه خود كرد. بر اثر اعمال زشت او كشور اسلامی كه نسبتاَ آرام بود و هم ايالت‌ها و استان‌ها به اصطلاح مطيع حكومت مركزي بودند، دستخوش اضطراب و تشنج گرديد و از هر سو موج نارضايي عمومی پديدار گرديد. البته عوامل مختلفي موجب پيدايش اين وضع شده، ولي عاملي كه بيش از هر چيز به نارضايي و خشم مردم دامن زد، سختگيرى‌هاي هادي نسبت به بني هاشم و فرزندان علي(ع) بود. در اثر همين بيدادگرى‌ها كم كم نطفه يك نهضت مقاومت در برابر حكومت عباسي به رهبري حسين «صاحب فخ» منعقد كرديد كه به شهادت وي انجاميد. قبر وي در بيرون مكه در راه التنعيم می‌باشد. | آن چه در جلد دوم نيز توجه خواننده شيعي را به خود جلب مي‌كند؛ حكومت تعدادي از علويان است. در مورد 86 نام محمد بن جعفر الصادق(ع)، ملقب به الديباجه ديده مى‌شود. مصادر اهل سنت او را مردي پهلوان، شجاع، عاقل و عابد كه يك روز در ميان روزه مى‌گرفت، معرفي كرده‌اند. در زمان مأمون در ربيع‌الاول سال 200ق علويون با او بيعت كردند و مردم طوعاَ و كرهاَ برای بيعت با او جمع شدند. شبيه اين مطالب در شماره 70 درباره یکی از نوادگان امام حسن(ع) با نام حسين بن علي بن الحسن ذكر شده است. او كه صاحب واقعه فخّ در مكه ناميده شده، در سال 169ق در مكه به حكومت رسيد. در زمان او هادي عباسي به حكومت رسيد. او كه فردي سنگدل، بدخوي، سختگير و كج رفتار بود كه پس از رسيدن به خلافت آزادانه به عياشي پرداخت و اموال عمومی را صرف بزم‌هاي شبانه خود كرد. بر اثر اعمال زشت او كشور اسلامی كه نسبتاَ آرام بود و هم ايالت‌ها و استان‌ها به اصطلاح مطيع حكومت مركزي بودند، دستخوش اضطراب و تشنج گرديد و از هر سو موج نارضايي عمومی پديدار گرديد. البته عوامل مختلفي موجب پيدايش اين وضع شده، ولي عاملي كه بيش از هر چيز به نارضايي و خشم مردم دامن زد، سختگيرى‌هاي هادي نسبت به بني هاشم و فرزندان علي(ع) بود. در اثر همين بيدادگرى‌ها كم كم نطفه يك نهضت مقاومت در برابر حكومت عباسي به رهبري حسين «صاحب فخ» منعقد كرديد كه به شهادت وي انجاميد. قبر وي در بيرون مكه در راه التنعيم می‌باشد. | ||