۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تاریخنامه هرات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'محققي' به 'محققی'
جز (جایگزینی متن - '==وضعیت کتاب== ' به '==وضعیت کتاب== ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'محققي' به 'محققی') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
تاريخ‌نامۀ هرات به اين سبب كه دربارۀ حوادث زمان مؤلف و مستند به اطلاعات شخصى يا گزارش راويان و شاهدان عينى است و نيز به جهت برخى تفاصيل منحصر به فرد، سند گرانبهايى از تاريخ هرات در سدۀ هفتم و اوايل سدۀ هشتم هجرى و دوران فرمانروايى آل كرت است. افزون بر اين [[سیفی هروی، سیف بن محمد|هروى]] دربارۀ وقايع پيش از دورۀ خود از منابعى استفاده كرده كه اكنون در دست نيستند. اين كتاب از جنبۀ ادبى نيز شايان توجه است. نثر سيفى شيوا و روان است. استفاده منطقى و مناسب از آيات و احاديث و از كلمات قصار بزرگانى؛ چون [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب(ع)]]، عمر بن خطاب، حريرى، ابوبكر خوارزمى و... ويژگى ديگر اين كتاب به شمار مى‌رود. [[سیفی هروی، سیف بن محمد|سيفى]] همچنين با به كار بردن لغات تركى و مغولى در اثر خود كاربرد الفاظ عوام و متداول آن زمان در هرات را در اختيار خوانندگان و | تاريخ‌نامۀ هرات به اين سبب كه دربارۀ حوادث زمان مؤلف و مستند به اطلاعات شخصى يا گزارش راويان و شاهدان عينى است و نيز به جهت برخى تفاصيل منحصر به فرد، سند گرانبهايى از تاريخ هرات در سدۀ هفتم و اوايل سدۀ هشتم هجرى و دوران فرمانروايى آل كرت است. افزون بر اين [[سیفی هروی، سیف بن محمد|هروى]] دربارۀ وقايع پيش از دورۀ خود از منابعى استفاده كرده كه اكنون در دست نيستند. اين كتاب از جنبۀ ادبى نيز شايان توجه است. نثر سيفى شيوا و روان است. استفاده منطقى و مناسب از آيات و احاديث و از كلمات قصار بزرگانى؛ چون [[امام على(ع)|على بن ابى‌طالب(ع)]]، عمر بن خطاب، حريرى، ابوبكر خوارزمى و... ويژگى ديگر اين كتاب به شمار مى‌رود. [[سیفی هروی، سیف بن محمد|سيفى]] همچنين با به كار بردن لغات تركى و مغولى در اثر خود كاربرد الفاظ عوام و متداول آن زمان در هرات را در اختيار خوانندگان و محققین فن قرار داده است. | ||
ويژگى ديگر اين كتاب اينست كه نويسنده آن هنگام تأليف كتاب و نقل قضايا از مورخان پيش از خودش تقليد كوركورانه ننموده و هر مطلبى را پيش خود رسيدگى و بررسى مى‌نمود. اگر مطمئن مى‌شد كه نويسنده راستگو و درست كردار بوده، از او اقتباس و روايت مى‌كرد و الا به تصحيح اشتباهات آنان اقدام مى‌نمود. | ويژگى ديگر اين كتاب اينست كه نويسنده آن هنگام تأليف كتاب و نقل قضايا از مورخان پيش از خودش تقليد كوركورانه ننموده و هر مطلبى را پيش خود رسيدگى و بررسى مى‌نمود. اگر مطمئن مى‌شد كه نويسنده راستگو و درست كردار بوده، از او اقتباس و روايت مى‌كرد و الا به تصحيح اشتباهات آنان اقدام مى‌نمود. | ||