۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =') |
جز (جایگزینی متن - 'سياسي' به 'سیاسی') |
||
خط ۱۱۸: | خط ۱۱۸: | ||
26- درباره برامكه، دولت بنى زياد، ملوك يمن، قرامطه، دولت فاطميان، ملك بنى بويه، سلجوقيان، دولت خوارزمشاهى، ابن تومرث و عبدالمؤمن بحث شده است. 27- پيرامون استيلاى فرنگيان بر طرابلس، ابتداى ظهور دولة غورية و انقراض آل سبک تگين بوده و در ضمن آن، از حصار فرنج عكا، استيلاء فرنج على عكا، حوادث يمن و حوادث تا سال 744ق بحث و گفتگو شده است. | 26- درباره برامكه، دولت بنى زياد، ملوك يمن، قرامطه، دولت فاطميان، ملك بنى بويه، سلجوقيان، دولت خوارزمشاهى، ابن تومرث و عبدالمؤمن بحث شده است. 27- پيرامون استيلاى فرنگيان بر طرابلس، ابتداى ظهور دولة غورية و انقراض آل سبک تگين بوده و در ضمن آن، از حصار فرنج عكا، استيلاء فرنج على عكا، حوادث يمن و حوادث تا سال 744ق بحث و گفتگو شده است. | ||
در زمان نويسنده، مصر و شام، مجموعاً مملكت «مماليك مصر» را تشكيل مىداد. اين دولت كه از 640ق1252/م تا 922ق1517/م حيات و حكومت داشته، در طول تاريخ بالنسبه طولانى خود، با مغولان ايران (ايلخانان، از خاندان تولوى) در امتداد فرات، هم مرز بوده و جنگهاى طولانى و مناقشات پىدرپى را از سر گذارنده، لذا در | در زمان نويسنده، مصر و شام، مجموعاً مملكت «مماليك مصر» را تشكيل مىداد. اين دولت كه از 640ق1252/م تا 922ق1517/م حيات و حكومت داشته، در طول تاريخ بالنسبه طولانى خود، با مغولان ايران (ايلخانان، از خاندان تولوى) در امتداد فرات، هم مرز بوده و جنگهاى طولانى و مناقشات پىدرپى را از سر گذارنده، لذا در سیاسیت خارجى خود، دوستى و اتحاد با خاندان جوچى در روسيه را سر لوحه عمل خود قرار داده است. | ||
تاريخنگارى نويسنده در باب تاريخ مغولان، در اساس، متأثر از ديدگاه سياسى دولت مماليك در مورد مغولان ايران و روسيه و بالطبع، جانبدارى از خاندان جوچى مىباشد. آنان هر چند مسلمان شده و پيوند استوارى با مماليك كه خلافت عباسى را نيز احيا كرده بودند، داشتند، اما مدعى بودند كه وارث واقعى چنگيزخان هستند و غرب آسيا بنا بر وصيت او، به خاندان جوچى مىرسد. | تاريخنگارى نويسنده در باب تاريخ مغولان، در اساس، متأثر از ديدگاه سياسى دولت مماليك در مورد مغولان ايران و روسيه و بالطبع، جانبدارى از خاندان جوچى مىباشد. آنان هر چند مسلمان شده و پيوند استوارى با مماليك كه خلافت عباسى را نيز احيا كرده بودند، داشتند، اما مدعى بودند كه وارث واقعى چنگيزخان هستند و غرب آسيا بنا بر وصيت او، به خاندان جوچى مىرسد. |
ویرایش