۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الأحاديث المشتركة حول الإمام المهدي عليه‌السلام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۴:۴۵
، ۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'براي' به 'برای'
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '==وابسته‌ها==') |
جز (جایگزینی متن - 'براي' به 'برای') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
در انديشۀ بشريت، هيچ امرى همانند مسالۀ امام مهدى(عج) كه اسلام و پيش از آن كه اديان آسمانى ديگر به آن بشارت داده‌اند، مورد توجه نبوده است. اين موضوع پيش از آن كه مسئله دينى يا اسلامی‌باشد، مسئله انسانى بوده است؛ چرا كه ايشان تبلور آرزوهاى تمام بشريت براى رهايى از ظلم و بندگى و ايجاد پايه‌هاى عدل و آزادى است. | در انديشۀ بشريت، هيچ امرى همانند مسالۀ امام مهدى(عج) كه اسلام و پيش از آن كه اديان آسمانى ديگر به آن بشارت داده‌اند، مورد توجه نبوده است. اين موضوع پيش از آن كه مسئله دينى يا اسلامی‌باشد، مسئله انسانى بوده است؛ چرا كه ايشان تبلور آرزوهاى تمام بشريت براى رهايى از ظلم و بندگى و ايجاد پايه‌هاى عدل و آزادى است. | ||
بنابراین ايمان به حتمى بودن ظهور مصلح دينى و جهانى، و تشكيل حكومت عدل در سراسر كره خاکى، به يكى از نيازهاى ضرورى و نقاط مشترك بشريت و تمامى اديان آسمانى مبذل گشته، و تنها اختلاف در اين مورد بر سر تعيين هويت آن مصلح و كسى است كه اهداف و اصول همه پيامبران از آدم(ع) تا خاتم(ص) را محقق خواهد ساخت. مؤلف با ساماندهى منظم و مناسب خود در بيست و شش باب به معرّفى هويت اين مصلح و منجى جهانى، قطعيت ظهور و برپايى حكومت الهى و عدالت محور ايشان مى‌پردازد. و روشن مى‌كند كه اسلام در اهتمام به اين مساله از همه سرآمد بوده و بيان مى‌كند كه مهدى موعود از ذريه نبى اكرم است و در آخرالزمان ظاهر مى‌گردد و زمين را كه پر از ظلم و ستم شده، از عدالت و مساوات پر مى‌سازد. مؤلف از طريق ارائه اخبار وآثار مشترك ميان شيعه و سنّى به تبيين اين مساله پرداخته است. | |||
روش نگارش ايشان اين گونه است كه در ابتدا روايات اهل سنّت و سپس روايات شيعه را نقل مى‌كند. نحوۀ نقل، ابتدا نام منبع روايت و سپس حديث و خبر را با سلسله سند ذكر مى‌كند و از هر گونه شرح و توضيح خوددارى نموده است. اثر، از نظر طبقه‌بندى احاديث و تفكيك آن‌ها به عامه و شيعه و استفاده از منابع معتبر هر دو فرقه، در نوع خود بى‌نظير است. | روش نگارش ايشان اين گونه است كه در ابتدا روايات اهل سنّت و سپس روايات شيعه را نقل مى‌كند. نحوۀ نقل، ابتدا نام منبع روايت و سپس حديث و خبر را با سلسله سند ذكر مى‌كند و از هر گونه شرح و توضيح خوددارى نموده است. اثر، از نظر طبقه‌بندى احاديث و تفكيك آن‌ها به عامه و شيعه و استفاده از منابع معتبر هر دو فرقه، در نوع خود بى‌نظير است. | ||