۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==وابستهها=={{وابستهها}}' به '==وابستهها== {{وابستهها}} ') |
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
جدش يحيى، كه از فقهاى بزرگ حله بود، دو فرزند فقيه و دانشمند به نام احمد - -پدر ابن سعيد- و حسن -پدر [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] - داشت. | جدش يحيى، كه از فقهاى بزرگ حله بود، دو فرزند فقيه و دانشمند به نام احمد - -پدر ابن سعيد- و حسن -پدر [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] - داشت. | ||
ابن سعيد پس از پسر | ابن سعيد پس از پسر عمویش [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]، به جاى وى بر كرسى تدريس تكيه زد و جاى خالى او را پر نمود. وى تمام فنون و دانشهاى ادبى، فقهى و اصولى را دارا بود و در زهد و تهذيب نفس، پارساترين دانشمندان عصر خویش بود. | ||
وى از بزرگترين مشايخ [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] و از مشايخ بزرگ اجازه و روايت مىباشد. | وى از بزرگترين مشايخ [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] و از مشايخ بزرگ اجازه و روايت مىباشد. | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] در شأن او | [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] در شأن او مىنویسد: | ||
او به من اجازه روايت داد و داراى زهد و تقوا بود و ضميرى پاك داشت. | او به من اجازه روايت داد و داراى زهد و تقوا بود و ضميرى پاك داشت. | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
فرزندش صفى الدين محمد بن يحيى، در رديف دانشمندان و فقهاى بزرگ اين خاندان به شمار مىآيد و از او به عنوان «استاد بزرگ اجازه» ياد شده است. | فرزندش صفى الدين محمد بن يحيى، در رديف دانشمندان و فقهاى بزرگ اين خاندان به شمار مىآيد و از او به عنوان «استاد بزرگ اجازه» ياد شده است. | ||
[[تقیالدین حلی، حسن بن علی|ابن داود]] درباره يحيى بن سعيد | [[تقیالدین حلی، حسن بن علی|ابن داود]] درباره يحيى بن سعيد مىگوید: «يحيى بن احمد بن سعيد شيخ و مقتداى ما است. وى عالم به علوم ادبى و فقهى و اصولى بود و از ميان فضلا با تقواترين و زاهدترين آنان بود.» | ||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
# سيد نجمالدين ابوعبدالله حسين بن اردشير بن محمد طبرى | # سيد نجمالدين ابوعبدالله حسين بن اردشير بن محمد طبرى | ||
# شيح كمالالدين على بن حماد ليثى واسطى | # شيح كمالالدين على بن حماد ليثى واسطى | ||
# | # حموینى، مؤلف کتاب فرائد السمطين | ||
# احمد بن عبدالكريم | # احمد بن عبدالكريم | ||
ویرایش