۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
وى دوران كودكى و نوجوانى را در زادگاه | وى دوران كودكى و نوجوانى را در زادگاه خویش گذراند و پس از آن با پدر و برادرانش به موصل كوچ كرد و در آنجا ادبيات را از ناصحالدين ابومحمد سعيد بن دَهّان بغدادى، ابوبكر يحيى بن سعدون مغربى قُرطُبى و ابوالحزم مكّى بن ريّان بن شَبَّه ماكِسى، نحوى ضرير و حديث را از محدّثان موصل از جمله ابوالفضل بن طوسى فراگرفت. | ||
هنگامى كه به حج مىرفت، در بغداد از ابوالقاسم بن خَلّ و عبدالوهّاب بن سكينه، ابوالقاسم يَعيش بن صدقه فُراتى، ابوالفرج عبدالمنعم بن عبدالوهاب بن كُلَيْب حَرّانى و ابواحمد عبدالوهاب بن على حديث شنيد. | هنگامى كه به حج مىرفت، در بغداد از ابوالقاسم بن خَلّ و عبدالوهّاب بن سكينه، ابوالقاسم يَعيش بن صدقه فُراتى، ابوالفرج عبدالمنعم بن عبدالوهاب بن كُلَيْب حَرّانى و ابواحمد عبدالوهاب بن على حديث شنيد. | ||
== مجدالدین در دستگاه سلجوقیان == | == مجدالدین در دستگاه سلجوقیان == | ||
وى آن زمان كه در موصل مىزيست، به اتابكان زنگى موصل، كه از سوى سلجوقيان فرمانرواى آنجا بودند، نزدیک شد و به وسيله چند تن از حاكمان زنگى به مقام مشاور | وى آن زمان كه در موصل مىزيست، به اتابكان زنگى موصل، كه از سوى سلجوقيان فرمانرواى آنجا بودند، نزدیک شد و به وسيله چند تن از حاكمان زنگى به مقام مشاور ویژه و نيز منشى خاص دست يافت. | ||
وى مدتى خزانهدار سيفالدين غازى بن مَودود بن زنگى بود و پس از آن مدتى نيز توسط سيفالدين به سرپرستى ديوان جزيره ابن عمر گمارده شد، آنگاه به موصل بازگشت و مقام نيابت ديوان را از سوى وزير جلالالدين ابوالحسن على بن منصور اصفهانى عهدهدار شد و پس از آن نزد مجاهدالدين قايْماز راه يافت و در آنجا به مقام بلندى رسيد. | وى مدتى خزانهدار سيفالدين غازى بن مَودود بن زنگى بود و پس از آن مدتى نيز توسط سيفالدين به سرپرستى ديوان جزيره ابن عمر گمارده شد، آنگاه به موصل بازگشت و مقام نيابت ديوان را از سوى وزير جلالالدين ابوالحسن على بن منصور اصفهانى عهدهدار شد و پس از آن نزد مجاهدالدين قايْماز راه يافت و در آنجا به مقام بلندى رسيد. | ||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
او در بسيارى از علوم روزگارش توانا بود و در تمام آنها شاگردانى پرورده و نيز آثارى پديد آورده است. فرزندش شهاب قوصى، تاجالدين عبدالمحسن بن محمد حامض شيخ باجريقى و فخرالدّين بخارىاز او روايت كردهاند. | او در بسيارى از علوم روزگارش توانا بود و در تمام آنها شاگردانى پرورده و نيز آثارى پديد آورده است. فرزندش شهاب قوصى، تاجالدين عبدالمحسن بن محمد حامض شيخ باجريقى و فخرالدّين بخارىاز او روايت كردهاند. | ||
قلقشندى در برخى از آثارش حديثهايى را از ابن اثير نقل كرده است. قفطى نيز | قلقشندى در برخى از آثارش حديثهايى را از ابن اثير نقل كرده است. قفطى نيز مىگوید: مجدالّدين اجازه روايت تمام آثارش را به وى داده است. | ||
==آثار== | ==آثار== |
ویرایش