۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'محققي' به 'محققی') |
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
در مقدمه آقاى يوسفى مقدم، به اهميت طرح فراهمسازى تكنگاشتهاى قرآنى اشاره شده است. تكنگاشت قرآنى، رسالهاى است مفصلتر از مقاله دائرةالمعارفى در موضوع مربوط كه حاصل تأملات و پژوهشهاى نویسنده، هيئت علمى، فراهمآورندگان پرونده علمى و مجموعه تلاشگران آن مقاله را در فضايى گستردهتر باز مىتاباند و چون محدود و مقيد به فنون خاص دايرةالمعارف نگارى نيست، با مجالى مبسوطتر، وجوه آن موضوع را مىشكافد.<ref>مقدمه، ص7- 8</ref> | در مقدمه آقاى يوسفى مقدم، به اهميت طرح فراهمسازى تكنگاشتهاى قرآنى اشاره شده است. تكنگاشت قرآنى، رسالهاى است مفصلتر از مقاله دائرةالمعارفى در موضوع مربوط كه حاصل تأملات و پژوهشهاى نویسنده، هيئت علمى، فراهمآورندگان پرونده علمى و مجموعه تلاشگران آن مقاله را در فضايى گستردهتر باز مىتاباند و چون محدود و مقيد به فنون خاص دايرةالمعارف نگارى نيست، با مجالى مبسوطتر، وجوه آن موضوع را مىشكافد.<ref>مقدمه، ص7- 8</ref> | ||
در مقدمه نویسنده، به توضيح واژه «آخرت» پرداخته شده است. آخرت به معناى جهان واپسين و عالم بعد از دنياست. اين واژه، برگرفته از ريشه «ا-خ-ر» و به معنى | در مقدمه نویسنده، به توضيح واژه «آخرت» پرداخته شده است. آخرت به معناى جهان واپسين و عالم بعد از دنياست. اين واژه، برگرفته از ريشه «ا-خ-ر» و به معنى پایان و در برابر اول است.<ref>مقدمه نویسنده، ص11</ref> | ||
در نخستين عنوان کتاب، ايمان به آخرت در ميان ملتها بررسى شده است. برخى از محققان، آموزه جهان پس از مرگ را از اختصاصات اديان الهى دانستهاند كه بشر به خودى خود نمىتوانسته به وجود آن پى ببرد، اما تحقيقات باستانشناسى از آثار به دست آمده از نخستين انسانهاى شناخته شده در زمين كه غذا و ابزارهاى سنگى در مدفن مردگان قرار مىدادند، نشان مىدهد كه آنان نيز به نوعى حيات جسمانى مرموز و نامعلوم براى مردگان قائل بودند؛ همانگونه كه حيات پس از مرگ، در ميان بيشتر تمدنهاى نخستين بشر، همچون مصريان، بابليان، يونانيان، هندوان، چينيان نيز مطرح بوده است. البته نویسنده اين احتمال كه اعتقاد به جهان پس از مرگ، نزد اقوام مذكور، از بقاياى برخى اديان آسمانى باشد را با توجه به ديدگاه قرآن درباره حضرت آدم و آفرينش او از خاک، صحيحتر دانسته است.<ref>متن کتاب، ص15</ref> | در نخستين عنوان کتاب، ايمان به آخرت در ميان ملتها بررسى شده است. برخى از محققان، آموزه جهان پس از مرگ را از اختصاصات اديان الهى دانستهاند كه بشر به خودى خود نمىتوانسته به وجود آن پى ببرد، اما تحقيقات باستانشناسى از آثار به دست آمده از نخستين انسانهاى شناخته شده در زمين كه غذا و ابزارهاى سنگى در مدفن مردگان قرار مىدادند، نشان مىدهد كه آنان نيز به نوعى حيات جسمانى مرموز و نامعلوم براى مردگان قائل بودند؛ همانگونه كه حيات پس از مرگ، در ميان بيشتر تمدنهاى نخستين بشر، همچون مصريان، بابليان، يونانيان، هندوان، چينيان نيز مطرح بوده است. البته نویسنده اين احتمال كه اعتقاد به جهان پس از مرگ، نزد اقوام مذكور، از بقاياى برخى اديان آسمانى باشد را با توجه به ديدگاه قرآن درباره حضرت آدم و آفرينش او از خاک، صحيحتر دانسته است.<ref>متن کتاب، ص15</ref> |
ویرایش