۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن دقیق عید، محمد بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'وي' به 'وی'
جز (جایگزینی متن - '==پانویس== <references />' به '==پانویس== <references/>') |
جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
وى پس از اين سفرها، به قوص بازگشت و در مدرسه نجيبيّه و مدارس ديگر به تدريس پرداخت و سپس به قاهره رفت و در آن‌جا در مدارس فاضليه، كامليه، صالحيه و در مدرسه مجاور مقبره شافعى به تدريس پرداخت. بسيارى از علما و اصحاب حديث از جمله، فتح‌الدين ابن سيدالناس، قطب‌الدين ابن منير، علاءالدّين قونوى، علم‌الدين اخنائى، شمس‌الدين محمد بن ابى‌القاسم بن عبدالسلام، شمس‌الدين محمد بن احمد بن حيدره، شمس‌الدين محمد بن احمد بن عَدْلان، اثيرالدين ابوحيّان محمد بن يوسف غرناطى و جمعى ديگر از او استماع حديث كرده‌اند و [[ذهبى]] به تصريح خود، 20 حديث از وى شنيده است. | وى پس از اين سفرها، به قوص بازگشت و در مدرسه نجيبيّه و مدارس ديگر به تدريس پرداخت و سپس به قاهره رفت و در آن‌جا در مدارس فاضليه، كامليه، صالحيه و در مدرسه مجاور مقبره شافعى به تدريس پرداخت. بسيارى از علما و اصحاب حديث از جمله، فتح‌الدين ابن سيدالناس، قطب‌الدين ابن منير، علاءالدّين قونوى، علم‌الدين اخنائى، شمس‌الدين محمد بن ابى‌القاسم بن عبدالسلام، شمس‌الدين محمد بن احمد بن حيدره، شمس‌الدين محمد بن احمد بن عَدْلان، اثيرالدين ابوحيّان محمد بن يوسف غرناطى و جمعى ديگر از او استماع حديث كرده‌اند و [[ذهبى]] به تصريح خود، 20 حديث از وى شنيده است. | ||
او از نظر اجتماعى نيز داراى مقامى ممتاز و نزد سلاطين و امراى زمان خود از احترام برخوردار بوده است. چنان‌كه [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] به موردى از آن كه او وقتى بر سلطان حسام‌الدين لاجين وارد شد و سلطان به احترام وى از جاى برخاست و در جايى فروتر از او نشست، اشاره كرده است. وى مدتى مقام قضاى مالكيّه را در قوص به عهده داشت، اما بعد از آن به قاهره رفت و پس از مدت‌ها كناره‌گيرى از اين مقام، قاضى القضاتى شافعيه را پذيرفت (695ق) و سال‌ها در آن مقام باقى ماند. وى در زمان قاضى القضاتى به اقداماتى اصلاحى دست زد. همچنين هنگامى كه تقى‌الدين بن بنت الاعز از مقام قاضى القضاتى عزل و به اشاره شمس‌الدين ابن سلعوس وزير، مجمعى از فقها تشكيل شد كه وى را تكفير كنند، ابن دقيق جان وى را نجات داد. ابن دقيق با عبدالحق ابن سبعين اندلسى نيز ملاقات و | او از نظر اجتماعى نيز داراى مقامى ممتاز و نزد سلاطين و امراى زمان خود از احترام برخوردار بوده است. چنان‌كه [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] به موردى از آن كه او وقتى بر سلطان حسام‌الدين لاجين وارد شد و سلطان به احترام وى از جاى برخاست و در جايى فروتر از او نشست، اشاره كرده است. وى مدتى مقام قضاى مالكيّه را در قوص به عهده داشت، اما بعد از آن به قاهره رفت و پس از مدت‌ها كناره‌گيرى از اين مقام، قاضى القضاتى شافعيه را پذيرفت (695ق) و سال‌ها در آن مقام باقى ماند. وى در زمان قاضى القضاتى به اقداماتى اصلاحى دست زد. همچنين هنگامى كه تقى‌الدين بن بنت الاعز از مقام قاضى القضاتى عزل و به اشاره شمس‌الدين ابن سلعوس وزير، مجمعى از فقها تشكيل شد كه وى را تكفير كنند، ابن دقيق جان وى را نجات داد. ابن دقيق با عبدالحق ابن سبعين اندلسى نيز ملاقات و گویا با وى بحث و مناظره داشته است. ابن دقيق در شعر و ادب نيز دستى داشته است. محتواى اشعار وى بيشتر پند، وصف وضع خود و ذكر مفارقت دوستان، مدح و ستايش پيامبر(ص) و قصايدى ديگر است. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
#احكام الاحكام، شرح عمدة الاحكام، چنان‌كه از نامش پيداست شرحى است بر کتاب عمده الاحكام عبدالغنى بن عبدالواحد مقدسى جَماعيلى دمشقى. وى اين شرح را براى شاگرد خود عمادالدين اسماعيل بن محمد بن اثير حَلَبى املا و ابن اثير حلبى آن را جمع‌آورى كرده و «احكام الاحكام في شرح احاديث سيدالانام(ص)» ناميده است. اين کتاب بر اساس احاديثى از [[صحيح بخارى]] و [[صحيح مسلم]] نوشته شده و سخاوى آن را تحشيه كرده است. | #احكام الاحكام، شرح عمدة الاحكام، چنان‌كه از نامش پيداست شرحى است بر کتاب عمده الاحكام عبدالغنى بن عبدالواحد مقدسى جَماعيلى دمشقى. وى اين شرح را براى شاگرد خود عمادالدين اسماعيل بن محمد بن اثير حَلَبى املا و ابن اثير حلبى آن را جمع‌آورى كرده و «احكام الاحكام في شرح احاديث سيدالانام(ص)» ناميده است. اين کتاب بر اساس احاديثى از [[صحيح بخارى]] و [[صحيح مسلم]] نوشته شده و سخاوى آن را تحشيه كرده است. | ||
#الاقتراح في بيان الاصطلاح، كه در آن اصطلاحات متداول علم حديث، كيفيت سماع، ضبط روايات، شناخت محدّثان و | #الاقتراح في بيان الاصطلاح، كه در آن اصطلاحات متداول علم حديث، كيفيت سماع، ضبط روايات، شناخت محدّثان و راویان و احاديث متّفق عليه در [[صحيح بخارى]] و [[صحيح مسلم]] مورد بررسى قرار گرفته است. | ||
#الالمام في احاديث الاحكام، شامل احاديث نبوى در فقه كه شروح مختلفى بر آن نوشته شده است. اولين شرح آن «الامام» نام داشته كه خود مؤلف بر آن نوشته است. گفته‌اند اگر كامل شده بود، به 25 جلد مى‌رسيد. [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] آن را کتاب «الاسلام» ناميده و گفته كه كسى مانند آن ننوشته است. کتاب «الالمام» مشهورترين و مهم‌ترين کتاب اوست. | #الالمام في احاديث الاحكام، شامل احاديث نبوى در فقه كه شروح مختلفى بر آن نوشته شده است. اولين شرح آن «الامام» نام داشته كه خود مؤلف بر آن نوشته است. گفته‌اند اگر كامل شده بود، به 25 جلد مى‌رسيد. [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] آن را کتاب «الاسلام» ناميده و گفته كه كسى مانند آن ننوشته است. کتاب «الالمام» مشهورترين و مهم‌ترين کتاب اوست. | ||
#تحفه اللبيب في شرج التقريب، شرحى است بر کتاب التقريب ابوشجاع احمد بن حسن بن احمد اصفهانى و احتمالاً همان کتاب است كه ابن قاضى شهبه از آن به نام شرح مختصر ابى شجاع نام برده است. | #تحفه اللبيب في شرج التقريب، شرحى است بر کتاب التقريب ابوشجاع احمد بن حسن بن احمد اصفهانى و احتمالاً همان کتاب است كه ابن قاضى شهبه از آن به نام شرح مختصر ابى شجاع نام برده است. | ||
#شرح الاربعين حديثاً | #شرح الاربعين حديثاً النَوویّة. | ||
#شرح مختصر [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]]، در فقه مالكيه. | #شرح مختصر [[ابن حاجب، عثمان بن عمر|ابن حاجب]]، در فقه مالكيه. | ||
#تقريظ رساله زجر المفترى على ابى الحسن الاشعرى، كه اصل رساله از ابوالعباس احمد بن محمد بن عمر قرطبى است. | #تقريظ رساله زجر المفترى على ابى الحسن الاشعرى، كه اصل رساله از ابوالعباس احمد بن محمد بن عمر قرطبى است. | ||