پرش به محتوا

شوارق الإلهام في شرح تجريد الكلام (انتشارات مهدوی): تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'براي' به 'برای'
جز (جایگزینی متن - ' | کتابخانۀ دیجیتال نور =' به '| کتابخانۀ دیجیتال نور =')
جز (جایگزینی متن - 'براي' به 'برای')
خط ۴۶: خط ۴۶:




مى‌توان ادعا كرد كه شرح لاهيجى بر تجريد، جامع كليۀ نظرات و آراى متكلمان و فلاسفۀ قبل از خود است.و نيز همانطور كه «تجريد» اولين گرايش كلى كلام شيعۀ اماميه به فلسفه است، شرح‌تجريد لاهيجى هم چنين است.علاوه براينكه چاشنى‌اى از عرفان و تصوف كه مسلك استاد وى [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] است در آن ديده مى‌شود.لاهيجى در بحث وحدت وجود، تمام آراء و نظرات فلاسفه و متكلمان را با دقت نقل مى‌كند.اين شرح با اين خصوصيت، معجونى از كلام و فلسفه و عرفان و تصوف است هرچند صبعۀ ظاهر آن كلام است.در اين كتاب لاهيجى تسلّط جدّى خود را بر انديشه‌هاى كلامى و فلسفى نشان داده است و با نهايت موشكافى و ريزبينى يكايك مسائل مطروحه در كلام، فلسفۀ الهى و تصوف را مورد مداقّه و بحث قرار داده است.
مى‌توان ادعا كرد كه شرح لاهيجى بر تجريد، جامع كليۀ نظرات و آراى متكلمان و فلاسفۀ قبل از خود است.و نيز همانطور كه «تجريد» اولين گرايش كلى كلام شيعۀ اماميه به فلسفه است، شرح‌تجريد لاهيجى هم چنين است.علاوه براینكه چاشنى‌اى از عرفان و تصوف كه مسلك استاد وى [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] است در آن ديده مى‌شود.لاهيجى در بحث وحدت وجود، تمام آراء و نظرات فلاسفه و متكلمان را با دقت نقل مى‌كند.اين شرح با اين خصوصيت، معجونى از كلام و فلسفه و عرفان و تصوف است هرچند صبعۀ ظاهر آن كلام است.در اين كتاب لاهيجى تسلّط جدّى خود را بر انديشه‌هاى كلامى و فلسفى نشان داده است و با نهايت موشكافى و ريزبينى يكايك مسائل مطروحه در كلام، فلسفۀ الهى و تصوف را مورد مداقّه و بحث قرار داده است.


او در اين كتاب ذوق و سليقۀ آزادانه در انتخاب موضع شخصى خود را ارائه مى‌نمايد بطورى‌كه در پاره‌اى از مسائل عليرغم سرسپردگى كلّى به حكمت متعاليه، متمايل به حكمت مشاء نيز مى‌باشد.دربارۀ حركت جوهرى نيز در مسأله ششم از جلد اوّل شوارق به انكار آن مى‌پردازد و در اين‌باره به شبهۀ معروف عدم بقاى موضوع تمسك مى‌كند.
او در اين كتاب ذوق و سليقۀ آزادانه در انتخاب موضع شخصى خود را ارائه مى‌نمايد بطورى‌كه در پاره‌اى از مسائل عليرغم سرسپردگى كلّى به حكمت متعاليه، متمايل به حكمت مشاء نيز مى‌باشد.دربارۀ حركت جوهرى نيز در مسأله ششم از جلد اوّل شوارق به انكار آن مى‌پردازد و در اين‌باره به شبهۀ معروف عدم بقاى موضوع تمسك مى‌كند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش