پرش به محتوا

اخسیکتی، احمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '==پانویس== <references />' به '==پانویس== <references/>')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۸: خط ۸:
| data-type="authorOtherNames" | اخ‍س‍ی‍ک‍ت‍ی‌، ذو ال‍ف‍ض‍ای‍ل‌
| data-type="authorOtherNames" | اخ‍س‍ی‍ک‍ت‍ی‌، ذو ال‍ف‍ض‍ای‍ل‌


اخ‍ش‍ی‍ک‍ث‍ی‌، اح‍م‍د ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د
اخ‍ش‍ی‍ک‍ث‍ی‌، اح‍م‍د ب‍ن م‍ح‍م‍د


ذو ال‍ف‍ض‍ائ‍ل‌، اح‍م‍د ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د
ذو ال‍ف‍ض‍ائ‍ل‌، اح‍م‍د ب‍ن م‍ح‍م‍د


ابن خدیو اخسیکتی، احمد بن محمد
ابن خدیو اخسیکتی، احمد بن محمد
خط ۱۷: خط ۱۷:
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
| data-type="authorfatherName" |
| data-type="authorfatherName" |محمد
|-
|-
|متولد  
|متولد  
| data-type="authorbirthDate" |
| data-type="authorbirthDate" |ح 460ق
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
| data-type="authorBirthPlace" |
| data-type="authorBirthPlace" |اخسیکت  یکی از شهرهای ماوراءالنهر در منطقۀ فرغانه در شمال رود سیحون 
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
| data-type="authorDeathDate" |528 ق
| data-type="authorDeathDate" |ح528 ق
|-
|-
|اساتید
|اساتید
| data-type="authorTeachers" |
| data-type="authorTeachers" |ابوالقاسم، محمود بن محمد صوفى
 
ابوالمظفر، منصور
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
| data-type="authorWritings" |[[دیوان اثیرالدین اخسیکتی]]  
| data-type="authorWritings" |[[رسالة الطیر ابن سینا]]
[[چهارده رساله]]
|- class="articleCode"
|- class="articleCode"
|کد مؤلف
|کد مؤلف
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE696AUTHORCODE
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE00696AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>
{{کاربردهای دیگر|اخستیکی (ابهام‌زدایی)}}
'''ابورشاد، احمد بن محمد بن قاسم بن خديو اَخْسیکَتى''' (ح460-ح528ق)، محدث و ادیب بود و ابن قطلوبغا وى را در شمار حنفيان آورده است.


'''ابورشاد، احمد بن محمد بن قاسم بن خديو اَخْسيكَتى'''، محدث و ادیب بود و ابن قطلوبغا وى را در شمار حنفيان آورده است.
==ولادت==
 
یشان ملقب به ذوالفضائل، در حدود سال 460ق، در اخسیکت، یکى از شهرهاى ماوراءالنهر، ديده به جهان گشود.
==تولد==
یشان ملقب به ذوالفضائل، در حدود سال 460ق، در اخسيكت، يكى از شهرهاى ماوراءالنهر، ديده به جهان گشود.


==اساتید==
==اساتید==
وى از ابوالقاسم، محمود بن محمد صوفى حديث آموخت، سپس به مرو رفت و نزد ابوالمظفر، منصور، نياى عبدالكريم [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]]، به كار حديث ادامه داد و چون بر زبان، نظم و نثر عرب احاطه داشت، در اين شهر با بزرگان ادب به مناظره و مشاعره مى‌پرداخت.
وى از ابوالقاسم، محمود بن محمد صوفى حديث آموخت، سپس به مرو رفت و نزد ابوالمظفر، منصور، نياى عبدالكريم [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]]، به كار حديث ادامه داد و چون بر زبان، نظم و نثر عرب احاطه داشت، در این شهر با بزرگان ادب به مناظره و مشاعره مى‌پرداخت.


وى و برادرش محمد، ملقب به ذوالمناقب كه در دوره تحصيل در اخسيكت و سفر به مرو همراه او بود، هر دو، در ميان اديبان مرو به چيرگى شهره بودند.
وى و برادرش محمد، ملقب به ذوالمناقب كه در دوره تحصيل در اخسیکت و سفر به مرو همراه او بود، هر دو، در میان اديبان مرو به چيرگى شهره بودند.


==شاگردان==
==شاگردان==
[[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]]، مى‌گويد: «بيشتر فضلاى خراسان نزد وى ادب مى‌آموختند، اما از شاگردانش، كسى را جز خود [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]] نمى‌شناسیم».
[[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]]، مى‌گوید: «بيشتر فضلاى خراسان نزد وى ادب مى‌آموختند، اما از شاگردانش، كسى را جز خود [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]] نمى‌شناسیم».


==وفات==
==وفات==
وى در مرو به کتابت در ديوان حكومت اشتغال داشت و در همان شهر درگذشت. بيشتر منابع، تاريخ وفات او را 428ق، نوشته‌اند، به‌جز [[سيوطى]] كه تاريخ 526ق و [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]]، در «[[الأنساب]]» كه 530ق، را ياد كرده‌اند.
وى در مرو به کتابت در ديوان حكومت اشتغال داشت و در همان شهر درگذشت. بيشتر منابع، تاريخ وفات او را 528ق، نوشته‌اند، به‌جز [[سيوطى]] كه تاريخ 526ق و [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]]، در «[[الأنساب]]» كه 530ق، را ياد كرده‌اند.


==رابطه او با شعر==
==رابطه او با شعر==
همه آنچه از اخسيكتى در دست است، ابياتى بيش نيست؛ چند بيتى درباره [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]] سروده و به خود او داده است و دو پاره شعر كه يكى را ياقوت از روى ديوان شعر او بازگو كرده است. اين شعر، پاسخى است به دو بيت از ابوالعلاى معرى كه در آن مردم دنيا را از دو گروه بيرون نمى‌داند: عاقل بى‌دين و دين‌دار بى‌عقل. وى در پاسخ، دين‌دار را به‌هرحال، رستگار و بى‌دين را گمراه مى‌داند و ابوالعلا را سرگردان در اين وادى.
همه آنچه از اخسیکتى در دست است، ابياتى بيش نيست؛ چند بيتى درباره [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]] سروده و به خود او داده است و دو پاره شعر كه یکى را ياقوت از روى ديوان شعر او بازگو كرده است. این شعر، پاسخى است به دو بيت از ابوالعلاى معرى كه در آن مردم دنيا را از دو گروه بيرون نمى‌داند: عاقل بى‌دين و دين‌دار بى‌عقل. وى در پاسخ، دين‌دار را به‌هرحال، رستگار و بى‌دين را گمراه مى‌داند و ابوالعلا را سرگردان در این وادى.


==آثار==
==آثار==
خط ۶۷: خط ۷۰:
3. کتابى در تاريخ ياقوت كه به تاريخ ابى رشاد نيز معروف بوده است؛
3. کتابى در تاريخ ياقوت كه به تاريخ ابى رشاد نيز معروف بوده است؛


4. کتاب في قولهم كذب عليك كذا ياقوت<ref>انواری، محمدجواد، ج7، ص185</ref>.
4. کتاب في قولهم كذب علیک كذا ياقوت<ref>انواری، محمدجواد، ج7، ص185</ref>.
==پانویس==
==پانویس==
<references/>
<references/>
خط ۸۱: خط ۸۴:


[[رسالة الطیر ابن سینا]]  
[[رسالة الطیر ابن سینا]]  
[[چهارده رساله]]




[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]