۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بيان مذهب الباطنية و بطلانه من كتاب قواعد عقائد آل‌محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
بيان مذهب الباطنية و بطلانه من كتاب قواعد عقائد آل‌محمد (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۰۵
، ۲۱ سپتامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'ر.ك:' به 'ر.ک:'
جز (جایگزینی متن - ' | کتابخانۀ دیجیتال نور =' به '| کتابخانۀ دیجیتال نور =') |
جز (جایگزینی متن - 'ر.ك:' به 'ر.ک:') |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
ب)- یمن بهطور کلی از مهمترین میادین مبارزات داخلی بین فرقههای شیعه بوده است. این کشور شاهد مبارزاتی بین دو گروه شیعی بوده که یکی از آنها به اهل سنت نزدیک و دیگری نبست به آنها دورتر است؛ بهگونهای که در برخی موارد درگیریهای شدیدی بین آن دو رخ داده است. آن دو گروه شیعی، زیدیه و اسماعیلیه هستند. در تاریخ طولانی این دو گروه، جنگهای پیدرپی صورت گرفته است. این جنگها منحصر به جنگهای با شمشیر نبوده، بلکه شامل جنگهایی با قلم و نگارش نیز بوده است؛ بهگونهای که یکی از عالمان زیدی به نام حمید المحلی (متوفی 653ق) کتابی علیه اسماعیلیه به نام «الحسام البتار في الرد علی القرامطة الكفار» نوشته و در سال 707ق، محمد بن حسن دیلمی کتابی به نام «قواعد عقائد آل‌محمد» نوشت که «فصل پنجم از فن سوم» آن کتاب برگرفته از «الحسام البتار» است<ref>ر.ک: همان، صفحه و - ط</ref>. | ب)- یمن بهطور کلی از مهمترین میادین مبارزات داخلی بین فرقههای شیعه بوده است. این کشور شاهد مبارزاتی بین دو گروه شیعی بوده که یکی از آنها به اهل سنت نزدیک و دیگری نبست به آنها دورتر است؛ بهگونهای که در برخی موارد درگیریهای شدیدی بین آن دو رخ داده است. آن دو گروه شیعی، زیدیه و اسماعیلیه هستند. در تاریخ طولانی این دو گروه، جنگهای پیدرپی صورت گرفته است. این جنگها منحصر به جنگهای با شمشیر نبوده، بلکه شامل جنگهایی با قلم و نگارش نیز بوده است؛ بهگونهای که یکی از عالمان زیدی به نام حمید المحلی (متوفی 653ق) کتابی علیه اسماعیلیه به نام «الحسام البتار في الرد علی القرامطة الكفار» نوشته و در سال 707ق، محمد بن حسن دیلمی کتابی به نام «قواعد عقائد آل‌محمد» نوشت که «فصل پنجم از فن سوم» آن کتاب برگرفته از «الحسام البتار» است<ref>ر.ک: همان، صفحه و - ط</ref>. | ||
ج)- این کتاب، رسالهای تند و آکنده از تعابیر درشت درباره اسماعیلیه و رد آنهاست. مؤلف در مقدمه، اسماعیلیه را از غلات شمرده و میگوید: اینان با غلات و امامیه در بسیاری مسائل مشترکند و این است که گفتهاند: «الإمامية دهليز الباطنية». آنگاه پس از مقدمهای کوتاه درباره غلات، ابتدا بهگونهای گذرا و در 15 صفحه، درباره اسماعیلیه سخن گفته و بعد به تفصیل آن پرداخته است. او میگوید: اسماعیلیه را مجوس و یهود فلاسفه بنیاد نهادند و میمون قداح ثنوی از آخرین دعوتگران آنان بوده است؛ اینان گو اینکه بهظاهر شیعی هستند، ولی «باطنهم الكفر المحض»<ref>ر. | ج)- این کتاب، رسالهای تند و آکنده از تعابیر درشت درباره اسماعیلیه و رد آنهاست. مؤلف در مقدمه، اسماعیلیه را از غلات شمرده و میگوید: اینان با غلات و امامیه در بسیاری مسائل مشترکند و این است که گفتهاند: «الإمامية دهليز الباطنية». آنگاه پس از مقدمهای کوتاه درباره غلات، ابتدا بهگونهای گذرا و در 15 صفحه، درباره اسماعیلیه سخن گفته و بعد به تفصیل آن پرداخته است. او میگوید: اسماعیلیه را مجوس و یهود فلاسفه بنیاد نهادند و میمون قداح ثنوی از آخرین دعوتگران آنان بوده است؛ اینان گو اینکه بهظاهر شیعی هستند، ولی «باطنهم الكفر المحض»<ref>ر.ک: جعفریان، رسول، ص99</ref>. | ||
د)- مؤلف اصلاحاتی را درباره میمون قداح آورده و آنگاه از قرامطه و عقاید آنان درباره توحید، نبوت، امامت، شریعت و معاد سخن گفته است. بحثی را درباره حیلهها و ترفندهای آنان در جلب مردم آورده که شیرین است و خواندنی و مانند آن را [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] در «[[فضائح الباطنية]]» آورده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | د)- مؤلف اصلاحاتی را درباره میمون قداح آورده و آنگاه از قرامطه و عقاید آنان درباره توحید، نبوت، امامت، شریعت و معاد سخن گفته است. بحثی را درباره حیلهها و ترفندهای آنان در جلب مردم آورده که شیرین است و خواندنی و مانند آن را [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] در «[[فضائح الباطنية]]» آورده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||