پرش به محتوا

بيان مذهب الباطنية و بطلانه من كتاب قواعد عقائد آل‌محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ر.ك:' به 'ر.ک:'
جز (جایگزینی متن - ' | کتابخانۀ دیجیتال نور =' به '| کتابخانۀ دیجیتال نور =')
جز (جایگزینی متن - 'ر.ك:' به 'ر.ک:')
خط ۴۵: خط ۴۵:
ب)- یمن به‎طور کلی از مهم‎ترین میادین مبارزات داخلی بین فرقه‎های شیعه بوده است. این کشور شاهد مبارزاتی بین دو گروه شیعی بوده که یکی از آن‎ها به اهل سنت نزدیک و دیگری نبست به آن‎ها دورتر است؛ به‎گونه‎ای که در برخی موارد درگیری‎های شدیدی بین آن دو رخ داده است. آن دو گروه شیعی، زیدیه و اسماعیلیه هستند. در تاریخ طولانی این دو گروه، جنگ‎های پی‎درپی صورت گرفته است. این جنگ‎ها منحصر به جنگ‎های با شمشیر نبوده، بلکه شامل جنگ‎هایی با قلم و نگارش نیز بوده است؛ به‎گونه‎ای که یکی از عالمان زیدی به نام حمید المحلی (متوفی 653ق) کتابی علیه اسماعیلیه به نام «الحسام البتار في الرد علی القرامطة الكفار» نوشته و در سال 707ق، محمد بن حسن دیلمی کتابی به نام «قواعد عقائد آل‎محمد» نوشت که «فصل پنجم از فن سوم» آن کتاب برگرفته از «الحسام البتار» است<ref>ر.ک: همان، صفحه و - ‎ط</ref>.
ب)- یمن به‎طور کلی از مهم‎ترین میادین مبارزات داخلی بین فرقه‎های شیعه بوده است. این کشور شاهد مبارزاتی بین دو گروه شیعی بوده که یکی از آن‎ها به اهل سنت نزدیک و دیگری نبست به آن‎ها دورتر است؛ به‎گونه‎ای که در برخی موارد درگیری‎های شدیدی بین آن دو رخ داده است. آن دو گروه شیعی، زیدیه و اسماعیلیه هستند. در تاریخ طولانی این دو گروه، جنگ‎های پی‎درپی صورت گرفته است. این جنگ‎ها منحصر به جنگ‎های با شمشیر نبوده، بلکه شامل جنگ‎هایی با قلم و نگارش نیز بوده است؛ به‎گونه‎ای که یکی از عالمان زیدی به نام حمید المحلی (متوفی 653ق) کتابی علیه اسماعیلیه به نام «الحسام البتار في الرد علی القرامطة الكفار» نوشته و در سال 707ق، محمد بن حسن دیلمی کتابی به نام «قواعد عقائد آل‎محمد» نوشت که «فصل پنجم از فن سوم» آن کتاب برگرفته از «الحسام البتار» است<ref>ر.ک: همان، صفحه و - ‎ط</ref>.


ج)- این کتاب، رساله‎ای تند و آکنده از تعابیر درشت درباره اسماعیلیه و رد آن‎هاست. مؤلف در مقدمه، اسماعیلیه را از غلات شمرده و می‎گوید: اینان با غلات و امامیه در بسیاری مسائل مشترکند و این است که گفته‎اند: «الإمامية دهليز الباطنية». آنگاه پس از مقدمه‎ای کوتاه درباره غلات، ابتدا به‎گونه‎ای گذرا و در 15 صفحه، درباره اسماعیلیه سخن گفته و بعد به‎ تفصیل آن پرداخته است. او می‎گوید: اسماعیلیه را مجوس و یهود فلاسفه بنیاد نهادند و میمون قداح ثنوی از آخرین دعوتگران آنان بوده است؛ اینان گو اینکه به‎ظاهر شیعی هستند، ولی «باطنهم الكفر المحض»<ref>ر.ك: جعفریان، رسول، ص99</ref>.
ج)- این کتاب، رساله‎ای تند و آکنده از تعابیر درشت درباره اسماعیلیه و رد آن‎هاست. مؤلف در مقدمه، اسماعیلیه را از غلات شمرده و می‎گوید: اینان با غلات و امامیه در بسیاری مسائل مشترکند و این است که گفته‎اند: «الإمامية دهليز الباطنية». آنگاه پس از مقدمه‎ای کوتاه درباره غلات، ابتدا به‎گونه‎ای گذرا و در 15 صفحه، درباره اسماعیلیه سخن گفته و بعد به‎ تفصیل آن پرداخته است. او می‎گوید: اسماعیلیه را مجوس و یهود فلاسفه بنیاد نهادند و میمون قداح ثنوی از آخرین دعوتگران آنان بوده است؛ اینان گو اینکه به‎ظاهر شیعی هستند، ولی «باطنهم الكفر المحض»<ref>ر.ک: جعفریان، رسول، ص99</ref>.


د)- مؤلف اصلاحاتی را درباره میمون قداح آورده و آنگاه از قرامطه و عقاید آنان درباره توحید، نبوت، امامت، شریعت و معاد سخن گفته است. بحثی را درباره حیله‎ها و ترفندهای آنان در جلب مردم آورده که شیرین است و خواندنی و مانند آن را [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] در «[[فضائح الباطنية]]» آورده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
د)- مؤلف اصلاحاتی را درباره میمون قداح آورده و آنگاه از قرامطه و عقاید آنان درباره توحید، نبوت، امامت، شریعت و معاد سخن گفته است. بحثی را درباره حیله‎ها و ترفندهای آنان در جلب مردم آورده که شیرین است و خواندنی و مانند آن را [[غزالی، محمد بن محمد|غزالی]] در «[[فضائح الباطنية]]» آورده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش