۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
كفاية الأصول (جامعه مدرسین): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '}} [[' به '}} [['
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا == ' به '== گزارش محتوا == ') |
جز (جایگزینی متن - '}} [[' به '}} [[') |
||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ | [[مؤسسه النشر الاسلامي التابعه لجماعه المدرسین بقم المشرفه]] (محقق) | ||
[[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین]] ( | [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 159/8 /آ3ک7 1374 | | کد کنگره =BP 159/8 /آ3ک7 1374 | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| چاپ =3 | | چاپ =3 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =19069 | |||
| کتابخوان همراه نور =19069 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''كفاية الأصول'''، اثر عربى [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|محمد كاظم بن حسين آخوند خراسانى]] است كه در سال‌هاى 1321ق، به بعد تأليف شده و برخى، فهم آن را ملاك اجتهاد(به معنى مصطلح) دانسته‌اند. اين كتاب، آخرين متن درسى علم اصول، در دوره سطح حوزه‌هاى تشيع است كه در آن، آخرين يافته‌هاى آخوند خراسانى در علم اصول، به سبک | '''كفاية الأصول'''، اثر عربى [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|محمد كاظم بن حسين آخوند خراسانى]] است كه در سال‌هاى 1321ق، به بعد تأليف شده و برخى، فهم آن را ملاك اجتهاد(به معنى مصطلح) دانسته‌اند. اين كتاب، آخرين متن درسى علم اصول، در دوره سطح حوزه‌هاى تشيع است كه در آن، آخرين يافته‌هاى آخوند خراسانى در علم اصول، به سبک كلاسيك و نو مطرح شده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۳۱: | خط ۳۳: | ||
كتاب، حاصل مغز متفكرى است كه هم به معقول و هم به منقول نظر داشته است. | كتاب، حاصل مغز متفكرى است كه هم به معقول و هم به منقول نظر داشته است. | ||
اين اثر قيّم، بر اثر ايجاز، جامعيت، دشوارى فهم و درك مطالب عميق آن، از آغاز انتشار، مورد توجه فقهاء و مدرسان بزرگ و محور مبانى علمى و بحث‌هاى عالى اجتهادى در حوزه‌هاى علمى شيعه واقع گرديده و به‌عنوان آخرين كتاب درسى اصول فقه، قبل از درس خارج اصول، انتخاب شده است و به همين جهت، دانشمندان، محقّقان و | اين اثر قيّم، بر اثر ايجاز، جامعيت، دشوارى فهم و درك مطالب عميق آن، از آغاز انتشار، مورد توجه فقهاء و مدرسان بزرگ و محور مبانى علمى و بحث‌هاى عالى اجتهادى در حوزه‌هاى علمى شيعه واقع گرديده و به‌عنوان آخرين كتاب درسى اصول فقه، قبل از درس خارج اصول، انتخاب شده است و به همين جهت، دانشمندان، محقّقان و پژوهشگران بسيارى براى حل معضلات و غوامض و نيز توضيح مقاصد نویسنده، بر آن شرح نوشته يا حاشيه نگاشته‌اند. | ||
اين كتاب، يكى از آثار ارزش‌مند | اين كتاب، يكى از آثار ارزش‌مند نویسنده است كه از مهم‌ترين و رايج‌ترين تأليفات عصر حاضر مى‌باشد. | ||
كتاب، علاوه بر مزايا و جهاتى كه در خود داشته است، ترقى و تكميل دانشمندان را نيز ايجاب و ازاين‌رو ترجيحش را بر كتب اين فن، اقتضاء مى‌نموده است. | كتاب، علاوه بر مزايا و جهاتى كه در خود داشته است، ترقى و تكميل دانشمندان را نيز ايجاب و ازاين‌رو ترجيحش را بر كتب اين فن، اقتضاء مى‌نموده است. | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۸: | ||
1. تعريف علم اصول و موضوع آن: علم به قواعدى كه براى استنباط حكم شرعى، تعبيه شده‌اند. | 1. تعريف علم اصول و موضوع آن: علم به قواعدى كه براى استنباط حكم شرعى، تعبيه شده‌اند. | ||
2. تعريف وضع و اقسام آن: | 2. تعريف وضع و اقسام آن: نویسنده، معتقد است وضع، نوعى از اختصاص لفظ به معنا و ارتباط خاص بين آن دو بوده كه ناشى از تخصيص آن لفظ، به آن معنا و يا كثرت استعمال مى‌باشد. | ||
3. | 3. کیفیت استعمال لفظ در معناى مجازى. | ||
4. صحت اطلاق لفظ و اراده نوع يا مثل يا شخص از آن. | 4. صحت اطلاق لفظ و اراده نوع يا مثل يا شخص از آن. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۶: | ||
5. اينكه الفاظ براى معانى من حيث هى هى، وضع شده، نه از حيث مراد بودن آنها. | 5. اينكه الفاظ براى معانى من حيث هى هى، وضع شده، نه از حيث مراد بودن آنها. | ||
6. وضع مركبات: | 6. وضع مركبات: نویسنده، معتقد كه وضع مركبات، مانند وضع مفردات بوده و نيازى به وضع متفاوت ندارد. | ||
7. علائم حقيقت و مجاز. | 7. علائم حقيقت و مجاز. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۴: | ||
9. حقيقت شرعيه: ثمره بحث از آن، در حمل يا عدم حمل الفاظى كه در كلام شارع واقع شده است، بر معانى لغوى آنها مى‌باشد. | 9. حقيقت شرعيه: ثمره بحث از آن، در حمل يا عدم حمل الفاظى كه در كلام شارع واقع شده است، بر معانى لغوى آنها مى‌باشد. | ||
10. صحيح و اعم: | 10. صحيح و اعم: نویسنده، معتقد است كه اين مسئله، مبتنى بر ثبوت حقيقت شرعيه مى‌باشد. وى، پس از بررسى معناى صحت و فساد و لزوم تصور قدر جامع بنا بر هر دو قول، در دو بخش، به ادله هر يك اشاره كرده است: | ||
الف) ادله صحيحى: تبادر صحيح، صحت سلب از فاسد، اخبار و عدم تخطى شارع از طريقه واضعين؛ | الف) ادله صحيحى: تبادر صحيح، صحت سلب از فاسد، اخبار و عدم تخطى شارع از طريقه واضعين؛ | ||
| خط ۷۲: | خط ۷۴: | ||
12. استعمال لفظ در بيشتر از يك معنى: ضمن بحث از اين موضوع، اين توهم كه اخبار دال بر وجود هفت يا هفتاد بطن براى قرآن، بر وقوع اين استعمال دلالت مى‌كنند، بررسى شده است. | 12. استعمال لفظ در بيشتر از يك معنى: ضمن بحث از اين موضوع، اين توهم كه اخبار دال بر وجود هفت يا هفتاد بطن براى قرآن، بر وقوع اين استعمال دلالت مى‌كنند، بررسى شده است. | ||
13. مبحث مشتق و متعلقات آن: در آن، پيرامون بساطت مفهوم مشتق، فرق بين مشتق و مبادى آن، ملاك حمل، | 13. مبحث مشتق و متعلقات آن: در آن، پيرامون بساطت مفهوم مشتق، فرق بين مشتق و مبادى آن، ملاك حمل، کیفیت حمل صفات خداوند بر ذات مقدسش، چگونگى ارتباط مبادى با ذات و اعتبار تلبس حقيقى، بحث شده است. | ||
در مقصد اول، در طى سيزده فصل، مطالب مربوط به مبحث اوامر، بحث و بررسى شده است كه مهم‌ترين فصول آن عبارتند از: معنى ماده امر و بحث از اتحاد طلب و اراده، معنى حقيقى صيغه امر، دلالت جمله خبرى بر وجوب، اقتضاء اطلاق صيغه امر نسبت به وجوب توصلى و تعبدى و هم‌چنين نسبت به وجوب نفسى و عينى و تعيينى، امر بعد از حظر، مره و تكرار، فور و تراخى، اجزاء، مقدمه واجب، مسئله ضد و... | در مقصد اول، در طى سيزده فصل، مطالب مربوط به مبحث اوامر، بحث و بررسى شده است كه مهم‌ترين فصول آن عبارتند از: معنى ماده امر و بحث از اتحاد طلب و اراده، معنى حقيقى صيغه امر، دلالت جمله خبرى بر وجوب، اقتضاء اطلاق صيغه امر نسبت به وجوب توصلى و تعبدى و هم‌چنين نسبت به وجوب نفسى و عينى و تعيينى، امر بعد از حظر، مره و تكرار، فور و تراخى، اجزاء، مقدمه واجب، مسئله ضد و... | ||
| خط ۱۱۹: | خط ۱۲۱: | ||
5. الحاشية على الكفاية، شيخ محمد على بن محمد جعفر صفايى حائرى قمى؛ | 5. الحاشية على الكفاية، شيخ محمد على بن محمد جعفر صفايى حائرى قمى؛ | ||
6. حقائق الاصول، [[حکیم، محسن|سيد محسن طباطبائى حكيم]]؛ | 6. حقائق الاصول، [[حکیم، سید محسن|سيد محسن طباطبائى حكيم]]؛ | ||
7. حاشيه كفايه، شيخ مهدى بن شيخ محمدحسین بن عزيز خالصى كاظمى؛ | 7. حاشيه كفايه، شيخ مهدى بن شيخ محمدحسین بن عزيز خالصى كاظمى؛ | ||
| خط ۱۲۷: | خط ۱۲۹: | ||
9. حاشية الكفاية، مرحوم سيّد محمّد حسين طباطبائى تبريزى؛ | 9. حاشية الكفاية، مرحوم سيّد محمّد حسين طباطبائى تبريزى؛ | ||
10. حاشية الكفاية، سيد محمد بن حسين موسوى | 10. حاشية الكفاية، سيد محمد بن حسين موسوى نجف‌آبادى؛ | ||
11. حاشيه بر كفايه، [[آملی، محمدتقی|محمدتقى آملى]] بن ملا محمد؛ | 11. حاشيه بر كفايه، [[آملی، محمدتقی|محمدتقى آملى]] بن ملا محمد؛ | ||
| خط ۱۳۹: | خط ۱۴۱: | ||
15. شرح كفاية الاصول، شيخ عبدالحسين بن شيخ عيسى رشتى نجفى؛ | 15. شرح كفاية الاصول، شيخ عبدالحسين بن شيخ عيسى رشتى نجفى؛ | ||
16. طريق الوصول الى تحقيق كفاية الاصول، محمّد كرمى بن شيخ | 16. طريق الوصول الى تحقيق كفاية الاصول، محمّد كرمى بن شيخ نصراللّه حويزى؛ | ||
17. عناية الاصول فى شرح كفاية الاصول، سيّد مرتضى حسينى فيروزآبادى؛ | 17. عناية الاصول فى شرح كفاية الاصول، سيّد مرتضى حسينى فيروزآبادى؛ | ||
| خط ۱۷۲: | خط ۱۷۴: | ||
2. باقرى بيدهندى، ناصر، «كتاب‌شناسى كتب درسى حوزه(2): كفاية الاصول / خراسانى، ملا محمد كاظم»، پايگاه مجلات تخصصى نور، قرآن و حديث، نور علم، فروردين 1368ش، شماره 30. | 2. باقرى بيدهندى، ناصر، «كتاب‌شناسى كتب درسى حوزه(2): كفاية الاصول / خراسانى، ملا محمد كاظم»، پايگاه مجلات تخصصى نور، قرآن و حديث، نور علم، فروردين 1368ش، شماره 30. | ||
== وابسته‌ها == | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین]]/ نقش: نویسنده | [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین]]/ نقش: نویسنده | ||
| خط ۱۸۷: | خط ۱۹۰: | ||
[[دروس في الکفایة]] | [[دروس في الکفایة]] | ||
[[خودآموز کفایه؛ مباحث عقلیه و اصول عملیه]] | |||
[[غایة الأصول في شرح کفایة الأصول]] | [[غایة الأصول في شرح کفایة الأصول]] | ||
| خط ۲۱۴: | خط ۲۱۹: | ||
[[منتهی العنایة في شرح الکفایة]] | [[منتهی العنایة في شرح الکفایة]] | ||
[[ | [[نهایة الوصول في شرح كفايه الأصول]] | ||
[[خود آموز کفایه]] | [[خود آموز کفایه]] | ||
| خط ۲۵۱: | خط ۲۵۶: | ||
[[دروس في مسائل علم الأصول]] | [[دروس في مسائل علم الأصول]] | ||