۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
معرفة الحديث و تاريخ نشره و تدوينه و ثقافته عند الشيعة الإمامية: تفاوت میان نسخه‌ها
معرفة الحديث و تاريخ نشره و تدوينه و ثقافته عند الشيعة الإمامية (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۵۰
، ۱۳ سپتامبر ۲۰۱۸جایگزینی متن - '== گزارش محتوا == ' به '== گزارش محتوا == '
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا == ' به '== گزارش محتوا == ') |
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا == ' به '== گزارش محتوا == ') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
مؤلف در مقدمه به ضرورت پرداختن به علم رجال اشاره مى‌كند، سپس به بررسى حديثى مى‌پردازد كه برخى از علما تصريح به صحت و عالى السند بودن آن كرده‌اند، ولى وى صحت حديثِ مذكور را نمى‌پذيرد. اين حديث به نام صحيحه حماد بن عيسى جهنى در آداب نماز و كيفيت آن وارد شده كه بسيارى از پيش‌گامان علم حديث، آن را قبول نموده، در رساله‌هاى عمليه خود ذكر و به آن اعتماد و عمل كرده‌اند. ايشان، پس از ذكر سند، متن حديث را از قول حمّاد بن عيسى به نقل از ابوعبدالله الصادق(ع) آورده است. مبنى بر اينكه امام(ع) از حماد - كه به ادعاى خود، كتاب حريز درباره نماز را از حفظ دارد - مى‌خواهد كه نماز را جلوى حضرت بخواند، حماد نيز به قول خود با رعايت تمام نكات، نماز را مى‌خواند، ولى مورد رضايت امام قرار نمى‌گيرد. سرانجام [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به او مى‌گويد كه به‌خوبى نماز نمى‌گزارى و چه‌قدر زشت است كه مردى شصت يا هفتاد ساله شود، ولى نتواند يك نماز را با رعايت حدود كامل آن به‌جا آورد. در آخر، حماد از امام مى‌خواهد كه نماز صحيح را به او ياد دهد. بهبودى با بررسى عميق اين روايت، در متن و سند، اين حديث را ساختگى مى‌داند. روش او در نقد اين روايت، عبارت است از رجوع به نظر رجاليان درباره شرح حال راوى، توجه به سن راوى در زمان نقل حديث و بررسى سخن امام از لحاظ عقلى كه به ترتيب زير مى‌آيد: | مؤلف در مقدمه به ضرورت پرداختن به علم رجال اشاره مى‌كند، سپس به بررسى حديثى مى‌پردازد كه برخى از علما تصريح به صحت و عالى السند بودن آن كرده‌اند، ولى وى صحت حديثِ مذكور را نمى‌پذيرد. اين حديث به نام صحيحه حماد بن عيسى جهنى در آداب نماز و كيفيت آن وارد شده كه بسيارى از پيش‌گامان علم حديث، آن را قبول نموده، در رساله‌هاى عمليه خود ذكر و به آن اعتماد و عمل كرده‌اند. ايشان، پس از ذكر سند، متن حديث را از قول حمّاد بن عيسى به نقل از ابوعبدالله الصادق(ع) آورده است. مبنى بر اينكه امام(ع) از حماد - كه به ادعاى خود، كتاب حريز درباره نماز را از حفظ دارد - مى‌خواهد كه نماز را جلوى حضرت بخواند، حماد نيز به قول خود با رعايت تمام نكات، نماز را مى‌خواند، ولى مورد رضايت امام قرار نمى‌گيرد. سرانجام [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به او مى‌گويد كه به‌خوبى نماز نمى‌گزارى و چه‌قدر زشت است كه مردى شصت يا هفتاد ساله شود، ولى نتواند يك نماز را با رعايت حدود كامل آن به‌جا آورد. در آخر، حماد از امام مى‌خواهد كه نماز صحيح را به او ياد دهد. بهبودى با بررسى عميق اين روايت، در متن و سند، اين حديث را ساختگى مى‌داند. روش او در نقد اين روايت، عبارت است از رجوع به نظر رجاليان درباره شرح حال راوى، توجه به سن راوى در زمان نقل حديث و بررسى سخن امام از لحاظ عقلى كه به ترتيب زير مى‌آيد: | ||