۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا == ' به '== گزارش محتوا == ') |
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا == ' به '== گزارش محتوا == ') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
همانگونه كه ذكر شد برخى از فصلهاى كتاب به صورت كتابچههاى جداگانهاى نيز منتشر شده است و در محتوا نيز تغيير چندانى مشاهده نمىشود؛ بنا بر اين با توجه به حجم و گستردگى مطالب كتاب و از آنجا كه به كتاب شناسى آن كتابها نيز مىتوان مراجعه نمود، در اينجا گزارش مختصرى به ترتيب فصول كتاب ارائه مىشود: | همانگونه كه ذكر شد برخى از فصلهاى كتاب به صورت كتابچههاى جداگانهاى نيز منتشر شده است و در محتوا نيز تغيير چندانى مشاهده نمىشود؛ بنا بر اين با توجه به حجم و گستردگى مطالب كتاب و از آنجا كه به كتاب شناسى آن كتابها نيز مىتوان مراجعه نمود، در اينجا گزارش مختصرى به ترتيب فصول كتاب ارائه مىشود: | ||
#بررسى مفهوم عبادت و مصاديق شرك، در اولين فصل از كتاب مورد دقت قرار گرفته است. اين بحث در ضمن دو بخش طرح شده است: در بخش اول به مفهوم و تعريف عبادت و در بخش بعد به موضوع حصر استعانت در خداوند متعال پرداخته شده است. آنچه نويسنده در رابطه با مفهوم عبادت با استناد از لغت و آيات قرآن كريم نتيجه مىگيرد، اين است كه خضوع و تذلل و حتى نهايت تذلل، مساوى با عبادت نيست و واضحترين دليل بر آن امر خداوند متعال به ملائكه به سجده بر آدم است كه عبادت شمرده نمىشود. وى سپس به نقد تعاريف صاحب المنار و [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و... پرداخته و نتيجه مىگيرد كه عبادت در صورتى محقق مىشود كه شخص مورد خضوع به عنوان «اله» مورد عبادت واقع شود. در بخش دوم، آيات فراوانى از قرآن كريم ذكر شده است كه به يك سلسله امور براى استعانت به سوى خداوند اشاره دارد؛ بنا بر اين به نحوه جمع بين اين آيات و آيات حصر مىپردازد. | #بررسى مفهوم عبادت و مصاديق شرك، در اولين فصل از كتاب مورد دقت قرار گرفته است. اين بحث در ضمن دو بخش طرح شده است: در بخش اول به مفهوم و تعريف عبادت و در بخش بعد به موضوع حصر استعانت در خداوند متعال پرداخته شده است. آنچه نويسنده در رابطه با مفهوم عبادت با استناد از لغت و آيات قرآن كريم نتيجه مىگيرد، اين است كه خضوع و تذلل و حتى نهايت تذلل، مساوى با عبادت نيست و واضحترين دليل بر آن امر خداوند متعال به ملائكه به سجده بر آدم است كه عبادت شمرده نمىشود. وى سپس به نقد تعاريف صاحب المنار و [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و... پرداخته و نتيجه مىگيرد كه عبادت در صورتى محقق مىشود كه شخص مورد خضوع به عنوان «اله» مورد عبادت واقع شود. در بخش دوم، آيات فراوانى از قرآن كريم ذكر شده است كه به يك سلسله امور براى استعانت به سوى خداوند اشاره دارد؛ بنا بر اين به نحوه جمع بين اين آيات و آيات حصر مىپردازد. |
ویرایش