كلمه علیا در توقیفیت اسماء: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '==پانويس ==↵<references />↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی'
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا == ' به '== گزارش محتوا == ')
جز (جایگزینی متن - '==پانويس ==↵<references />↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی')
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[حسن‌‌زاده آملی، حسن]] (نويسنده)
[[حسن‌‌زاده آملی، حسن]] (نویسنده)
| زبان =فارسی
| زبان =فارسی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏218‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏ک‎‏8
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏218‎‏ ‎‏/‎‏ح‎‏5‎‏ک‎‏8
خط ۱۰: خط ۱۰:
خدا - نام‏ها - توقیفیت
خدا - نام‏ها - توقیفیت
| ناشر =  
| ناشر =  
دفتر تبليغات اسلامی حوزه علميه قم، مرکز انتشارات
[[دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم]]، مرکز انتشارات
| مکان نشر =قم - ایران
| مکان نشر =قم - ایران
| سال نشر = 1376 ش
| سال نشر = 1376 ش  


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE2830AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02830AUTOMATIONCODE
| چاپ =3
| چاپ =3
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =12697
| کتابخانۀ دیجیتال نور =02830
| کتابخوان همراه نور =02830
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
«كلمه عليا در توقيفيت اسماء»، اثر استاد [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‌زاده آملى]]، به زبان فارسى و در موضوع توقيفى بودن اسماى خداى تعالى است.
 
'''كلمه علیا در توقیفیت اسماء'''، اثر استاد [[حسن‌زاده آملی، حسن|حسن‌زاده آملى]]، به زبان فارسى و در موضوع توقيفى بودن اسماى خداى تعالى است.


== ساختار ==
== ساختار ==
كتاب، داراى يك قدمه و هشت باب است.
كتاب، داراى يك مقدمه و هشت باب است.


== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==
مسئله توقيفيت اسماء، مسئله‌اى است كه هم در تفسير و كلام از آن بحث مى‌شود و هم در حكمت و عرفان، ولى بين بحث كلامى و تفسيرى و بحث حكمى و عرفانى آن، از جهاتى فرق است، زيرا اولا: مراد از اسما در كلام و تفسير، اسماء الله ملفوظى يا مكتوبى است، ولى در حكمت و عرفان، مراد از آنها، اسماء الله تكوينى است و ثانيا: مراد از توقيفيت در كلام و تفسير، توقف داشتن تسميه حق تعالى به اسمى از اسماى كمالى، بر اذن شارع است، ولى در عرفان و حكمت، مراد از آن، اختصاص داشتن هر اسمى از اسماء الله تكوينى، به موطن خاص خود است و ثالثا: بحث ياد شده در تفسير و كلام، بيشتر جنبه فقهى دارد تا اعتقادى، بر خلاف بحث حكمى و عرفانى آن، كه فقط جنبه نظرى و معرفتى دارد، نه چيز ديگر.
مسئله توقيفيت اسماء، مسئله‌اى است كه هم در تفسير و كلام از آن بحث مى‌شود و هم در حكمت و عرفان، ولى بين بحث كلامى و تفسيرى و بحث حكمى و عرفانى آن، از جهاتى فرق است، زيرا اولا: مراد از اسما در كلام و تفسير، اسماء الله ملفوظى يا مكتوبى است، ولى در حكمت و عرفان، مراد از آنها، اسماء الله تكوينى است و ثانيا: مراد از توقيفيت در كلام و تفسير، توقف داشتن تسميه حق تعالى به اسمى از اسماى كمالى، بر اذن شارع است، ولى در عرفان و حكمت، مراد از آن، اختصاص داشتن هر اسمى از اسماء الله تكوينى، به موطن خاص خود است و ثالثا: بحث ياد شده در تفسير و كلام، بيشتر جنبه فقهى دارد تا اعتقادى، بر خلاف بحث حكمى و عرفانى آن، كه فقط جنبه نظرى و معرفتى دارد، نه چيز ديگر.


خط ۵۹: خط ۶۰:


اين رساله، در سال 1371، توسط انتشارات دفتر تبليغات اسلامى، به طبع رسيده است.
اين رساله، در سال 1371، توسط انتشارات دفتر تبليغات اسلامى، به طبع رسيده است.
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}