۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً') |
جز (جایگزینی متن - '..<ref>' به '.<ref>') |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
در فصل هفتم، درباره مناسبتهای دینی و مشاهد مقدس و مشرف نزد شیعه و استنادات فقهی آنها در بنای قبر پیامبر(ص)، اهلبیت(ع) و اولیاء الله و زیارت، دعا و توسل به آنها برای رسیدن به خدا، بحث شده است<ref>ر.ک: همان</ref> | در فصل هفتم، درباره مناسبتهای دینی و مشاهد مقدس و مشرف نزد شیعه و استنادات فقهی آنها در بنای قبر پیامبر(ص)، اهلبیت(ع) و اولیاء الله و زیارت، دعا و توسل به آنها برای رسیدن به خدا، بحث شده است<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
در فصول بعدی کتاب، خلاصهای از عقاید شیعه پیرامون مسائل مختلف، ارائه گردیده است؛ بدین ترتیب که در فصل هشتم، به مسئله توحید و اعتقادات شیعه درباره آن، پرداخته شده است. از جمله مباحث مطرحشده در این فصل، عبارتند از: ضد منطق بودن شخصیت ملحد؛ غیر محسوس بودن نظریه حسی؛ روشهای علمی برای شناخت خداوند؛ برخی از استدلالهایی که ائمه(ع) برای وجود خداوند به کار بردهاند؛ اسماء و صفات خداوند؛ مسئله رؤیت خداوند و | در فصول بعدی کتاب، خلاصهای از عقاید شیعه پیرامون مسائل مختلف، ارائه گردیده است؛ بدین ترتیب که در فصل هشتم، به مسئله توحید و اعتقادات شیعه درباره آن، پرداخته شده است. از جمله مباحث مطرحشده در این فصل، عبارتند از: ضد منطق بودن شخصیت ملحد؛ غیر محسوس بودن نظریه حسی؛ روشهای علمی برای شناخت خداوند؛ برخی از استدلالهایی که ائمه(ع) برای وجود خداوند به کار بردهاند؛ اسماء و صفات خداوند؛ مسئله رؤیت خداوند و..<ref>ر.ک: متن کتاب، ص199-220</ref> | ||
فصل نهم، به بررسی اعتقادات شیعه در مورد عدل الهی اختصاص یافته است. نویسنده در این فصل، به این نکته اشاره دارد که سبب قرار گرفتن عدل، با اینکه یکی از صفات الهی میباشد، در ردیف اصول دین در مذهب تشیع، اختلافاتی است که بین فرق مسلمین پیرامون عدل الهی و تقسیم آنها به عدلیه و مجبره وجود دارد؛ در این میان، اشعریون مجبره و شیعه و معتزله، عدلیه نامیده شدهاند<ref>ر.ک: همان، ص221</ref> | فصل نهم، به بررسی اعتقادات شیعه در مورد عدل الهی اختصاص یافته است. نویسنده در این فصل، به این نکته اشاره دارد که سبب قرار گرفتن عدل، با اینکه یکی از صفات الهی میباشد، در ردیف اصول دین در مذهب تشیع، اختلافاتی است که بین فرق مسلمین پیرامون عدل الهی و تقسیم آنها به عدلیه و مجبره وجود دارد؛ در این میان، اشعریون مجبره و شیعه و معتزله، عدلیه نامیده شدهاند<ref>ر.ک: همان، ص221</ref> |
ویرایش