۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - '..<ref>' به '.<ref>') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
با رجوع به احاديث نبوى پى مىبريم كه اختصاص اين عنوان (شيعه) به دوستداران اهلبيت(ع) همراه با همان روزى كه اسلام طلوع كرد، داراى سابقه مىباشد و شاخ و برگ بارور آن مربوط به همان دورانى است كه نهال آن غرس شد و نيز به اين نتيجه مىرسيم كه شارع اسلام اين نام و عنوان را خود وضع كرده بود<ref>همان، ص8</ref> | با رجوع به احاديث نبوى پى مىبريم كه اختصاص اين عنوان (شيعه) به دوستداران اهلبيت(ع) همراه با همان روزى كه اسلام طلوع كرد، داراى سابقه مىباشد و شاخ و برگ بارور آن مربوط به همان دورانى است كه نهال آن غرس شد و نيز به اين نتيجه مىرسيم كه شارع اسلام اين نام و عنوان را خود وضع كرده بود<ref>همان، ص8</ref> | ||
مؤلف در ادامه، روايات زيادى در تأييد كلام خود آورده است. در روايتى از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] آمده است كه پيامبر(ص) فرمود: اى على! تو بر خدا وارد خواهى شد درحالىكه شيعه تو از خدا راضى و خدا نيز از آنها راضى است و | مؤلف در ادامه، روايات زيادى در تأييد كلام خود آورده است. در روايتى از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] آمده است كه پيامبر(ص) فرمود: اى على! تو بر خدا وارد خواهى شد درحالىكه شيعه تو از خدا راضى و خدا نيز از آنها راضى است و..<ref>همان، ص10</ref> | ||
بعد از وفات پيامبر، تشيع نيز با انزواى على(ع) دچار انزوا گشت و انتشار آن پس از اين حادثه پريشان در سرزمينهاى پهناور اسلام بهندرت و بىسروصدا بود<ref>همان، ص28</ref> | بعد از وفات پيامبر، تشيع نيز با انزواى على(ع) دچار انزوا گشت و انتشار آن پس از اين حادثه پريشان در سرزمينهاى پهناور اسلام بهندرت و بىسروصدا بود<ref>همان، ص28</ref> |
ویرایش