۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
معالم‌الدين و ملاذ المجتهدين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً'
جز (جایگزینی متن - '}}'''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً') |
||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
نكتۀ ديگر اين كه مؤلف به نظريات مختلف علامه و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] احاطۀ كامل داشته و به كرات به نظريات علامه در مواضع مختلف كتاب‌هايش اشاره مى‌كند؛ مثل «قال السيد المرتضى و جماعة منهم العلامة في أحد قوليه... و منهم العلامة في تهذيبه... و قال في النهاية». | نكتۀ ديگر اين كه مؤلف به نظريات مختلف علامه و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] احاطۀ كامل داشته و به كرات به نظريات علامه در مواضع مختلف كتاب‌هايش اشاره مى‌كند؛ مثل «قال السيد المرتضى و جماعة منهم العلامة في أحد قوليه... و منهم العلامة في تهذيبه... و قال في النهاية». | ||
روان بودن و طراوت عبارت‌هاى كتاب و در عين حال پر معنا و عميق بودن آنها و خوددارى از تعقيد و پيچيدگى در عبارت‌ها از ديگر نقاط مثبت كتاب است؛ | روان بودن و طراوت عبارت‌هاى كتاب و در عين حال پر معنا و عميق بودن آنها و خوددارى از تعقيد و پيچيدگى در عبارت‌ها از ديگر نقاط مثبت كتاب است؛ مثلاًاز كلماتى نظير «الجواب الجواب، جوابها كجوابها و جوابه مثل جوابه» كه داراى هماهنگى خاصى است، استفاده مى‌كند. | ||
از ديگر نكات، توجه به نظريات علماى اهل تسنن در كتاب‌هاى [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]؛ مثل الذريعة إلى أصول الشريعة و الشافية است كه با عبارت‌هايى نظير «هو قول جماعة من العامة» به نقد و بررسى نظريات آنها مى‌پردازد. | از ديگر نكات، توجه به نظريات علماى اهل تسنن در كتاب‌هاى [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]؛ مثل الذريعة إلى أصول الشريعة و الشافية است كه با عبارت‌هايى نظير «هو قول جماعة من العامة» به نقد و بررسى نظريات آنها مى‌پردازد. | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
از نقاط ضعف كتاب اين كه مباحث الفاظ به صورت كامل مطرح نشده و بعدها با نگارش شرح [[هداية المسترشدين في شرح أصول معالم‌الدين|هداية المسترشدين]] بر معالم، تأليف محمدتقى اصفهانى (متوفاى 1248 قمرى) تا حدودى اين ضعف جبران شده است. | از نقاط ضعف كتاب اين كه مباحث الفاظ به صورت كامل مطرح نشده و بعدها با نگارش شرح [[هداية المسترشدين في شرح أصول معالم‌الدين|هداية المسترشدين]] بر معالم، تأليف محمدتقى اصفهانى (متوفاى 1248 قمرى) تا حدودى اين ضعف جبران شده است. | ||
از طرف ديگر در مباحث اصول عمليّه نيز دو اصل برائت و احتياط به صورت مستقل طرح نشده و استصحاب و تعادل و تراجيح نيز به صورت مختصر مطرح شده‌اند و | از طرف ديگر در مباحث اصول عمليّه نيز دو اصل برائت و احتياط به صورت مستقل طرح نشده و استصحاب و تعادل و تراجيح نيز به صورت مختصر مطرح شده‌اند و مثلاًمبحث استصحاب را منحصر در استصحاب حال دانسته و در مبحث تعادل و تراجيح نيز بسيارى از مباحث اصلى ذكر نگرديده است. | ||
از ديگر نقاط ضعف اين كه معمولا در معالم نام عدۀ معدودى از اصوليين نظير [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]]، [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] ذكر شده و كتاب، با عنايت به نظريات اين بزرگان نگاشته شده است. اما علماى اصولى ديگر با عبارت نافين، مثبتين، فقال قوم، آخرون، الأولون، جماعة، أكثرون، بعض الأصوليين، مفصلون و نظائر آن بيان شده كه در نتيجه خواننده نمى‌تواند به مصادر اصلى مراجعه كند. | از ديگر نقاط ضعف اين كه معمولا در معالم نام عدۀ معدودى از اصوليين نظير [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]]، [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] ذكر شده و كتاب، با عنايت به نظريات اين بزرگان نگاشته شده است. اما علماى اصولى ديگر با عبارت نافين، مثبتين، فقال قوم، آخرون، الأولون، جماعة، أكثرون، بعض الأصوليين، مفصلون و نظائر آن بيان شده كه در نتيجه خواننده نمى‌تواند به مصادر اصلى مراجعه كند. | ||