۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً') |
||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
متن اصلى كتاب، شامل چهل و شش خبر است. اخبار و اشعارى كه در كتاب ذكر شده است، در هيچ كجاى ديگر يافت نمىشود؛ از اين گذشته، نقلهايى در كتاب وجود دارد كه مصدر و منبع آنها در گذر زمان از ميان رفته است، همچون كتاب «ادب الخواص» وزير مغربى و كتاب «خراسان» مدائنى. | متن اصلى كتاب، شامل چهل و شش خبر است. اخبار و اشعارى كه در كتاب ذكر شده است، در هيچ كجاى ديگر يافت نمىشود؛ از اين گذشته، نقلهايى در كتاب وجود دارد كه مصدر و منبع آنها در گذر زمان از ميان رفته است، همچون كتاب «ادب الخواص» وزير مغربى و كتاب «خراسان» مدائنى. | ||
مؤلف، در اين كتاب، نتيجه و حاصل پارهاى از گفتوگوها و مناظرات خود را با علما و ديگر افراد ثبت نموده است؛ | مؤلف، در اين كتاب، نتيجه و حاصل پارهاى از گفتوگوها و مناظرات خود را با علما و ديگر افراد ثبت نموده است؛ مثلاًمىنويسد: | ||
«روزى در نزد استاد ما، شيخ ابوالحسين، يحيى بن على بن فرج مقرى، از حكايتى كه ابوعبدالله، حمزة بن حسن اصفهانى، در كتاب «التنبيه على حدوث التصحيف»، آورده است، سخن به ميان آمد. وى، در كتاب مزبور نوشته است: بشار، در نزد امير بصره(عقبة بن سلم)، از حماد راويه بدگويى كرد كه وى بيشتر اشعار عرب را روايت مىكند و از قرآن جز سوره حمد را درست نمىخواند؛ امير، از باب امتحان، او را وادار به خواندن آياتى از قرآن نمود[مؤلف، در ادامه، آياتى را ذكر مىكند كه حماد آنها را بهگونهاى ديگر غير از آنچه در قرآن است، قرائت نموده، سپس كلام استاد خود را در اين باره ذكر مىكند]. | «روزى در نزد استاد ما، شيخ ابوالحسين، يحيى بن على بن فرج مقرى، از حكايتى كه ابوعبدالله، حمزة بن حسن اصفهانى، در كتاب «التنبيه على حدوث التصحيف»، آورده است، سخن به ميان آمد. وى، در كتاب مزبور نوشته است: بشار، در نزد امير بصره(عقبة بن سلم)، از حماد راويه بدگويى كرد كه وى بيشتر اشعار عرب را روايت مىكند و از قرآن جز سوره حمد را درست نمىخواند؛ امير، از باب امتحان، او را وادار به خواندن آياتى از قرآن نمود[مؤلف، در ادامه، آياتى را ذكر مىكند كه حماد آنها را بهگونهاى ديگر غير از آنچه در قرآن است، قرائت نموده، سپس كلام استاد خود را در اين باره ذكر مىكند]. | ||
ویرایش