۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً') |
||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
حسين بن عبيدالله غضايرى، استاد شيخ طوسى و نجاشى بوده و در راوىشناسى و علم رجال تخصص ويژه داشته است. اصحاب تراجم مخصوصا شيخ طوسى و نجاشى، ترجمه او را آوردهاند. همچنين وى علاوه بر راوىشناسى، فقيهى ماهر نيز بوده است. او در سال 411ق، به مرگ ناگهانى درگذشت. | حسين بن عبيدالله غضايرى، استاد شيخ طوسى و نجاشى بوده و در راوىشناسى و علم رجال تخصص ويژه داشته است. اصحاب تراجم مخصوصا شيخ طوسى و نجاشى، ترجمه او را آوردهاند. همچنين وى علاوه بر راوىشناسى، فقيهى ماهر نيز بوده است. او در سال 411ق، به مرگ ناگهانى درگذشت. | ||
[[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] علاوه بر بررسى ضعف و جرح راويان، در برخى موارد به توثيق راويان نيز پرداخته است؛ | [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] علاوه بر بررسى ضعف و جرح راويان، در برخى موارد به توثيق راويان نيز پرداخته است؛ مثلاًدرباره «جابر بن يزيد جعفى» دو نظريه مطرح است؛ اما [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] او را با لفظ «ثقه» ستوده است. وى در مقابل «كتاب الضعفاء»، ظاهرا كتابى با عنوان «الممدوحين» داشته است كه در آن كتاب به توثيق راويان مىپردازد. | ||
آنچه در كتاب «مجمع الرجال» با رمز «غض» موجود است، همان سخنان [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] است كه از كتابهاى «[[خلاصة الرجال]]»، «رجال ابن داود» و «حل الإشكال» گردآورى شده است. پس مىتوان گفت: تنها منبعى كه كلمات [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] در آن گرد آمده، همان كتاب «مجمع الرجال» قهپايى است<ref>ربانى، محمدحسن، ص223-228</ref> | آنچه در كتاب «مجمع الرجال» با رمز «غض» موجود است، همان سخنان [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] است كه از كتابهاى «[[خلاصة الرجال]]»، «رجال ابن داود» و «حل الإشكال» گردآورى شده است. پس مىتوان گفت: تنها منبعى كه كلمات [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] در آن گرد آمده، همان كتاب «مجمع الرجال» قهپايى است<ref>ربانى، محمدحسن، ص223-228</ref> |
ویرایش