پرش به محتوا

مجمع الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ سپتامبر ۲۰۱۸
جز
جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً'
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''')
جز (جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً')
خط ۸۷: خط ۸۷:
حسين بن عبيدالله غضايرى، استاد شيخ طوسى و نجاشى بوده و در راوى‌شناسى و علم رجال تخصص ويژه داشته است. اصحاب تراجم مخصوصا شيخ طوسى و نجاشى، ترجمه او را آورده‌اند. همچنين وى علاوه بر راوى‌شناسى، فقيهى ماهر نيز بوده است. او در سال 411ق، به مرگ ناگهانى درگذشت.
حسين بن عبيدالله غضايرى، استاد شيخ طوسى و نجاشى بوده و در راوى‌شناسى و علم رجال تخصص ويژه داشته است. اصحاب تراجم مخصوصا شيخ طوسى و نجاشى، ترجمه او را آورده‌اند. همچنين وى علاوه بر راوى‌شناسى، فقيهى ماهر نيز بوده است. او در سال 411ق، به مرگ ناگهانى درگذشت.


[[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] علاوه بر بررسى ضعف و جرح راويان، در برخى موارد به توثيق راويان نيز پرداخته است؛ مثلا درباره «جابر بن يزيد جعفى» دو نظريه مطرح است؛ اما [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] او را با لفظ «ثقه» ستوده است. وى در مقابل «كتاب الضعفاء»، ظاهرا كتابى با عنوان «الممدوحين» داشته است كه در آن كتاب به توثيق راويان مى‌پردازد.
[[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] علاوه بر بررسى ضعف و جرح راويان، در برخى موارد به توثيق راويان نيز پرداخته است؛ مثلاًدرباره «جابر بن يزيد جعفى» دو نظريه مطرح است؛ اما [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] او را با لفظ «ثقه» ستوده است. وى در مقابل «كتاب الضعفاء»، ظاهرا كتابى با عنوان «الممدوحين» داشته است كه در آن كتاب به توثيق راويان مى‌پردازد.


آنچه در كتاب «مجمع الرجال» با رمز «غض» موجود است، همان سخنان [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] است كه از كتاب‌هاى «[[خلاصة الرجال]]»، «رجال ابن داود» و «حل الإشكال» گردآورى شده است. پس مى‌توان گفت: تنها منبعى كه كلمات [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] در آن گرد آمده، همان كتاب «مجمع الرجال» قهپايى است<ref>ربانى، محمدحسن، ص223-228</ref>
آنچه در كتاب «مجمع الرجال» با رمز «غض» موجود است، همان سخنان [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] است كه از كتاب‌هاى «[[خلاصة الرجال]]»، «رجال ابن داود» و «حل الإشكال» گردآورى شده است. پس مى‌توان گفت: تنها منبعى كه كلمات [[غضایری، حسین بن عبیدالله|ابن غضائرى]] در آن گرد آمده، همان كتاب «مجمع الرجال» قهپايى است<ref>ربانى، محمدحسن، ص223-228</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش