۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً') |
||
خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
مؤلف كتاب از طريق [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] و ساير اساتيدش به نظريات [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ، و از طريق آشنايى با نظريات استادش [[آخوند خراسانى]] و حاشيۀ او بر رسائل بر نظريات شيخ اعظم احاطۀ كامل داشته كه در جاى جاى كتاب مشهود است. | مؤلف كتاب از طريق [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] و ساير اساتيدش به نظريات [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ، و از طريق آشنايى با نظريات استادش [[آخوند خراسانى]] و حاشيۀ او بر رسائل بر نظريات شيخ اعظم احاطۀ كامل داشته كه در جاى جاى كتاب مشهود است. مثلاً«ذهب جمع من مشايخنا إلى الأول تبعا لسيد مشايخنا الميرزا الشيرازي - قده - أورد عليه سيدنا الأستاذ نقلاً عن سيد مشايخنا الميرزا الشيرازي - قده - قال شيخنا الأستاذ في تعليقاته...» | ||
بنابراين قسمت عمدهاى از كتاب به طرح نظريات [[آخوند خراسانى]] و [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] و [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] و [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] اختصاص يافته است. | بنابراين قسمت عمدهاى از كتاب به طرح نظريات [[آخوند خراسانى]] و [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] و [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] و [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ اعظم انصارى]] اختصاص يافته است. | ||
خصوصيت ديگر كتاب طرح خلاصۀ مباحث و دورى از زيادهگويى و پرداختن به مباحث مهم و اصلى علم اصول است؛ | خصوصيت ديگر كتاب طرح خلاصۀ مباحث و دورى از زيادهگويى و پرداختن به مباحث مهم و اصلى علم اصول است؛ مثلاً«فنقول اختلف في المسألة و قيل فيها أقوال عديدة لا يهمنا ذكرها خوفاً عن التطويل، تم الكلام في أحكام الشك بأسرها مع مراعاة الاختصار و الاجتناب عن الزوايد و التكرار» و در بيان اقسام استصحاب به اعتبار مستصحب و دليل و شك مىگويد؛ «لا يهمنا التعرض لذكرها لقلة الجدوى». | ||
البته گاهى آنچنان مباحث را به صورت خلاصه مطرح مىكند كه مثل بحث طلب و اراده صرفا به بيان اشكال و جواب آخوند [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]] اشاره دارد.<ref>صفحۀ 41 و 42 ج 1</ref> | البته گاهى آنچنان مباحث را به صورت خلاصه مطرح مىكند كه مثل بحث طلب و اراده صرفا به بيان اشكال و جواب آخوند [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|صاحب كفايه]] اشاره دارد.<ref>صفحۀ 41 و 42 ج 1</ref> |
ویرایش