۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
حديث الراية (عصری بانی): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً'
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً') |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
# داشتن شرایط برای گرفتن پرچم رسول خدا(ص)؛ یعنی هرکسی لیاقت گرفتن پرچم در آن روز را نداشته و اخذ رایت نیازمند شروطی بوده؛ به دلیل عبارت «امش و لا تلتفت حتى يفتح‌الله عليك» در روایت ابوهریره. از جمله این شروط ثبات قدم و عزم راسخ بوده؛ یعنی تا پیروز نشود بازنمی‌گردد و به دلیل عبارت «لأعطيتها رجلاً لا يفر بها» در روایت ابوسعید خدری، این شخص نباید اهل فرار از معرکه جنگ بوده باشد. همچنین این تکه از روایت به‌وضوح قدح کسانی است که پیش از آن حضرت(ع) پرچم را به دست گرفته بودند<ref>ر.ک: همان، ص26-61</ref> | # داشتن شرایط برای گرفتن پرچم رسول خدا(ص)؛ یعنی هرکسی لیاقت گرفتن پرچم در آن روز را نداشته و اخذ رایت نیازمند شروطی بوده؛ به دلیل عبارت «امش و لا تلتفت حتى يفتح‌الله عليك» در روایت ابوهریره. از جمله این شروط ثبات قدم و عزم راسخ بوده؛ یعنی تا پیروز نشود بازنمی‌گردد و به دلیل عبارت «لأعطيتها رجلاً لا يفر بها» در روایت ابوسعید خدری، این شخص نباید اهل فرار از معرکه جنگ بوده باشد. همچنین این تکه از روایت به‌وضوح قدح کسانی است که پیش از آن حضرت(ع) پرچم را به دست گرفته بودند<ref>ر.ک: همان، ص26-61</ref> | ||
نویسنده پس از ذکر موارد سابق، به بیان برخی از شبهات و پاسخ‌های آنها می‌پردازد؛ | نویسنده پس از ذکر موارد سابق، به بیان برخی از شبهات و پاسخ‌های آنها می‌پردازد؛ مثلاًدر شبهه ابن تیمیه آمده: «این حدیث از صحیح‌ترین روایاتی است که در فضیلت علی(ع) آمده، اما دروغگویان این مطلب را بر این حدیث افزوده‌اند که پیش از علی(ع) ابوبکر و عمر پرچم را گرفته و فرار کرده‌اند... و این حدیث از خصائص [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] نیست، بلکه شامل هر مؤمن کامل الایمانی که خدا و رسولش را دوست دارد و آنان نیز او را دوست می‌دارند، می‌شود». او این‌گونه پاسخ می‌دهد که با این حساب بسیاری از بزرگان حفّاظ اهل سنت کذاب هستند؛ زیرا جریان فرار را ذکر کرده‌اند. همچنین طبق مبنای ابن تیمیه هرکه چیزی را دوست بدارد، همان گونه که خدا را دوست می‌دارد، مشرک است و حدیث رایت شهادتی غیبی است بر اینکه حقیقت محبت به خدا و توحید در [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] هست؛ زیرا این خصوصیت از امور باطنی و نفسانی است که جز خدای علام الغیوب از آن آگاه نیست و همان خدا فقط درباره [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] این سخن را از زبان پیامبرش بیان کرده است<ref>ر.ک: همان، ص62-63</ref> | ||
بانی، در قسمت نتایج بحث می‌نویسد: به‌صورت مختصر نتایج زیر از بحث ما درباره حدیث رایت در این کتاب، به دست می‌آید: | بانی، در قسمت نتایج بحث می‌نویسد: به‌صورت مختصر نتایج زیر از بحث ما درباره حدیث رایت در این کتاب، به دست می‌آید: | ||