۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''') |
جز (جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
مصحح در مقدمهاش كه آن را در مراغه، پاييز 1386 نوشته يادآور شده است: «تذكره نتائج الأفكار محمد قدرتالله گوپاموى، از جمله تذكرههاى عمومى است و آن مشتمل بر تراجم پانصد و سى و نه نفر از شعراى قديم و جديد از مير الهى همدانى تا مير يوسف بلگرامى، با مقدمهاى در گزارش احوال مؤلف و سبب تأليف و ترجمه حال ممدوح خود (نواب محمد غوث خان بهادر، متخلص به اعظم) و تعريف شعر و بحور آن و نخستين گوينده كلام منظوم و انواع نظم و بيان سبک هاى سخن و تطور آن... | مصحح در مقدمهاش كه آن را در مراغه، پاييز 1386 نوشته يادآور شده است: «تذكره نتائج الأفكار محمد قدرتالله گوپاموى، از جمله تذكرههاى عمومى است و آن مشتمل بر تراجم پانصد و سى و نه نفر از شعراى قديم و جديد از مير الهى همدانى تا مير يوسف بلگرامى، با مقدمهاى در گزارش احوال مؤلف و سبب تأليف و ترجمه حال ممدوح خود (نواب محمد غوث خان بهادر، متخلص به اعظم) و تعريف شعر و بحور آن و نخستين گوينده كلام منظوم و انواع نظم و بيان سبک هاى سخن و تطور آن... | ||
نثر كتاب به سياق هندى است و بيشتر صاحبان تراجم از شعراى پارسىگوى هند هستند. شيوه نگارش كتاب نسبتا بىتكلف و ساده و روان است، جز آنكه در مواردى از برخى لغات و اصطلاحات نامناسب و احيانا بيگانه استفاده شده است كه درك متن كتاب را مستلزم آشنايى با زبان كتاب و شيوه نگارش آن مىنمايد؛ | نثر كتاب به سياق هندى است و بيشتر صاحبان تراجم از شعراى پارسىگوى هند هستند. شيوه نگارش كتاب نسبتا بىتكلف و ساده و روان است، جز آنكه در مواردى از برخى لغات و اصطلاحات نامناسب و احيانا بيگانه استفاده شده است كه درك متن كتاب را مستلزم آشنايى با زبان كتاب و شيوه نگارش آن مىنمايد؛ مثلاًعباراتى نظير: «در عمر بيست سالگى» بهجاى «در سن بيست سالگى»؛ «در عمر شعور» بهجاى «در سن رشد و بلوغ» و... كه تحت تأثير نگارش زبان هندى بوده است. | ||
گاهى مؤلف كلمات هندى را بهجاى كلمات فارسى به كار برده است و گاه كلمات انگليسى و فرانسه هم بهندرت در كتاب ديده مىشود؛ | گاهى مؤلف كلمات هندى را بهجاى كلمات فارسى به كار برده است و گاه كلمات انگليسى و فرانسه هم بهندرت در كتاب ديده مىشود؛ مثلاًبهجاى واژه «حكومت»، مترادف انگليسى آن را به كار برده است و چند مورد نيز از واژههاى اردويى استفاده كرده است. استعمال كلمه «پستر» بهجاى «سپس» يا «پس از آن»، استعمال كلمه «ولايت» به معنى «محل تولد و زادگاه» و... حذف افعال به قرينه لفظى در جملات معطوف، آوردن سجع در جملات معطوف كه نثر كتاب را به نثر مسجع نزدیک كرده است...».<ref>ر.ک: مقدمه كتاب، ص22-23</ref> | ||
گفتنى است كه هرچند مصحح تعداد شاعران مذكور در اين اثر را 539 نفر شمرده.<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>، وليكن در متن كتاب حاضر همانطوركه خود مصحح شمارهگذارى كرده عدد آنان عبارت است از 528 نفر.<ref>ر.ک: متن كتاب، ص805</ref>گويى سخن مصحح در مقدمه اشتباه است. مصحح، تعداد منابع مورد استفاده نويسنده را عبارت از 11 كتاب فارسى دانسته و اسامى آنها را ذكر كرده و آنگاه روش تصحيح اثر حاضر را توضيح داده و تصريح كرده است: با وجود آنكه چند نسخه خطى از اين اثر در كتابخانههاى هند و پاكستان است، بر آن شديم تا آن را از روى چاپ سنگى طبع هند احيا كنيم.<ref>ر.ک: مقدمه كتاب، ص23-24</ref> | گفتنى است كه هرچند مصحح تعداد شاعران مذكور در اين اثر را 539 نفر شمرده.<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>، وليكن در متن كتاب حاضر همانطوركه خود مصحح شمارهگذارى كرده عدد آنان عبارت است از 528 نفر.<ref>ر.ک: متن كتاب، ص805</ref>گويى سخن مصحح در مقدمه اشتباه است. مصحح، تعداد منابع مورد استفاده نويسنده را عبارت از 11 كتاب فارسى دانسته و اسامى آنها را ذكر كرده و آنگاه روش تصحيح اثر حاضر را توضيح داده و تصريح كرده است: با وجود آنكه چند نسخه خطى از اين اثر در كتابخانههاى هند و پاكستان است، بر آن شديم تا آن را از روى چاپ سنگى طبع هند احيا كنيم.<ref>ر.ک: مقدمه كتاب، ص23-24</ref> |
ویرایش