پرش به محتوا

النوادر السلطانية و المحاسن اليوسفية: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً'
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''')
جز (جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً')
خط ۴۷: خط ۴۷:
#صبر و استقامت: مؤلف براى نشان دادن شدت صبر وى، به اين نكته اشاره مى‌كند كه خود ديده است وى به‌سختى بيمار بوده و از شدت وجود دمل در سراسر بدن، قادر به نشستن نبود و حتى نمى‌توانست خود طعام بر دهان بگذارد، ولى با اين حال، از انجام امورى كه به عهده داشت، كوتاهى نمى‌ورزيد..<ref>همان، ص24</ref>
#صبر و استقامت: مؤلف براى نشان دادن شدت صبر وى، به اين نكته اشاره مى‌كند كه خود ديده است وى به‌سختى بيمار بوده و از شدت وجود دمل در سراسر بدن، قادر به نشستن نبود و حتى نمى‌توانست خود طعام بر دهان بگذارد، ولى با اين حال، از انجام امورى كه به عهده داشت، كوتاهى نمى‌ورزيد..<ref>همان، ص24</ref>
#عفو و گذشت: صلاح‌الدين، عادت داشته كه در هنگام ظهر، با مردم غذا خورده و سپس براى خوابيدن، به خيمه خود رفته و پس از استراحت و خواندن نماز، به روايت و يا مسائل فقهى كه نويسنده براى وى مى‌خوانده، گوش فرادهد. نويسنده براى نشان دادن شدت عفو و گذشت وى، در اين قسمت به اين نكته اشاره دارد كه بارها ديده است اين برنامه، چندين بار توسط برخى نقض شده و وى على‌رغم ناراحتى زياد، از آنان درگذشته است..<ref>همان، ص28</ref>
#عفو و گذشت: صلاح‌الدين، عادت داشته كه در هنگام ظهر، با مردم غذا خورده و سپس براى خوابيدن، به خيمه خود رفته و پس از استراحت و خواندن نماز، به روايت و يا مسائل فقهى كه نويسنده براى وى مى‌خوانده، گوش فرادهد. نويسنده براى نشان دادن شدت عفو و گذشت وى، در اين قسمت به اين نكته اشاره دارد كه بارها ديده است اين برنامه، چندين بار توسط برخى نقض شده و وى على‌رغم ناراحتى زياد، از آنان درگذشته است..<ref>همان، ص28</ref>
#مواظبت بر مروت و جوانمردى: وى اهتمام زيادى به آداب معاشرت داشته و مثلا زمانى كه كسى با او مصافحه مى‌نمود، تا دستش را نمى‌كشيد، همچنان دستان او را با محبت مى‌فشرد. از جمله صفاتى كه نويسنده براى او برشمرده، عبارتند از: رعايت مروت، محفوف به حياء بودن، بشاش و خنده‌رو بودن، مهمان‌نوازى به‌گونه‌اى كه اگر كسى مهمان او مى‌شد، امكان نداشت طعام نخورده او را ترك كند و.<ref>همان، ص31</ref>
#مواظبت بر مروت و جوانمردى: وى اهتمام زيادى به آداب معاشرت داشته و مثلاًزمانى كه كسى با او مصافحه مى‌نمود، تا دستش را نمى‌كشيد، همچنان دستان او را با محبت مى‌فشرد. از جمله صفاتى كه نويسنده براى او برشمرده، عبارتند از: رعايت مروت، محفوف به حياء بودن، بشاش و خنده‌رو بودن، مهمان‌نوازى به‌گونه‌اى كه اگر كسى مهمان او مى‌شد، امكان نداشت طعام نخورده او را ترك كند و.<ref>همان، ص31</ref>


قسمت دوم، در مورد احوال، وقايع، فتوحات و تاريخ صلاح‌الدين تا پايان عمر او مى‌باشد. از جمله وقايعى كه در اين قسمت، مطالبى پيرامون آن‌ها بيان شده، عبارتند از: حركت صلاح‌الدين براى بار اول به سمت مصر همراه با عموى خود اسد‌الدين؛ مراجعت مجدد به مصر به واسطه واقعه «البابين»؛ مراجعت مجدد به مصر در سال 564؛ وفات اسد‌الدين عموى سلطان صلاح‌الدين؛ اولين جنگ صلاح‌الدين در مصر؛ وفات نجم‌الدين، پدر سلطان صلاح‌الدين؛ فتح يمن؛ وفات نور‌الدين محمود بن زنكى؛ خروج سلطان صلاح‌الدين به سمت شام و تصرف دمشق؛ وفات ملك الصالح؛ رفتن صلاح‌الدين به موصل؛ واقعه شاه ارمن؛ رفتن صلاح‌الدين به شام و تصرف حلب؛ مرگ شاه ارمن؛ بازگشت ملك الظاهر به حلب و...
قسمت دوم، در مورد احوال، وقايع، فتوحات و تاريخ صلاح‌الدين تا پايان عمر او مى‌باشد. از جمله وقايعى كه در اين قسمت، مطالبى پيرامون آن‌ها بيان شده، عبارتند از: حركت صلاح‌الدين براى بار اول به سمت مصر همراه با عموى خود اسد‌الدين؛ مراجعت مجدد به مصر به واسطه واقعه «البابين»؛ مراجعت مجدد به مصر در سال 564؛ وفات اسد‌الدين عموى سلطان صلاح‌الدين؛ اولين جنگ صلاح‌الدين در مصر؛ وفات نجم‌الدين، پدر سلطان صلاح‌الدين؛ فتح يمن؛ وفات نور‌الدين محمود بن زنكى؛ خروج سلطان صلاح‌الدين به سمت شام و تصرف دمشق؛ وفات ملك الصالح؛ رفتن صلاح‌الدين به موصل؛ واقعه شاه ارمن؛ رفتن صلاح‌الدين به شام و تصرف حلب؛ مرگ شاه ارمن؛ بازگشت ملك الظاهر به حلب و...
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش