إظهار الحق: تفاوت میان نسخه‌ها

مؤلف اظهار الحق اگر چه سنى است ولى در بعض موارد اختلافى، را ه انصاف را پيموده است، وى مساله تحريف قرآن را طرح نموده و نسبت دادن اين قول به شيعه اماميه اثنا عشريه را نسبتي ظالمانه و بي اساس دانسته و كلمات بزرگان شيعه را در اين زمينه آورده، تصريح می‌كند كه اساس اين نسبت جز روايات بي اعتباري كه در برخي از كتابهاي قدما به چشم می‌خورد، چيز ديگري نيست و اين را نمي توان دليل و پايه اعتقاد يك ملت دانست، زيرا نقل روايتي كه داراي سندي ضعيف يا قابل تاويل باشد، نمي تواند مدرك عقيده كسي قرارگيرد.

1- در بيان كتابهاى عهد عتيق و عهد جديد  

داراى چهار فصل است: الف)پيرامون نام و تعداد كتابهاى عهدين است. موارد تشكيك و ترديد آنها را بيان مى‌دارد و نتيجه مى‌گيرد كه دينى كه در الهام و وحى بودن كتابهايش شك است، چگونه خود را حق مى‌داند؟!

ب) به عدم تواتر در اسناد كتابهاى عهدين می‌پردازد، مى‌گويد: هنگامى كتابى آسمانى و واجب‌التسليم است كه يقين داشته باشيم، اين كتاب از فلان پيامبر و به سند متصل بدون تغيير و تبديل به دست ما رسيده است، اما هيچ‌يك از كتابهاى عهدين اين‌گونه نيستند، پس چگونه مسيحيان ما را به پذيرش آن فرا مى‌خوانند؟  

د) به ادعاى الهامى بودن تمام كتابها يا تمام مطالب مندرج در عهدين پرداخته و با هفده دليل، آن را نقد كرده، بيان مى دارد كه بنابه تصريح مسيحيان انجيلى به نام انجيل مرجع كه اناجيل ديگر را از آن گرفته‌اند، موجود بوده و اين نشان مى‌دهد كه اناجيل ملهم نبوده و آنها را از روى متن ديگرى نوشته‌اند كه آن متن از بين رفته است. به عبارت ديگر انجيلى كه قرآن از آن ياد مى‌كند از بين رفته است و اناجيلِ مكتوبِ‌انسان‌هاى غيرمعصوم، باقى مانده است.