شاه اسماعیل نامه: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۳۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - '==منابع مقاله== مقدمه و متن كتاب. رده:کتاب‌شناسی' به '==منابع مقاله== مقدمه و متن كتاب. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی'
جز (جایگزینی متن - '}} '''' به '}} '''')
جز (جایگزینی متن - '==منابع مقاله== مقدمه و متن كتاب. رده:کتاب‌شناسی' به '==منابع مقاله== مقدمه و متن كتاب. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی')
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[قاسمی گنابادی، محمدقاسم]] (نويسنده)
[[قاسمی گنابادی، محمدقاسم]] (نویسنده)


[[شجاع كیهانی، جعفر]] (مصحح)
[[شجاع كیهانی، جعفر]] (مصحح)
خط ۲۳: خط ۲۳:
| چاپ =1
| چاپ =1
| شابک =978-964-7531-83-2
| شابک =978-964-7531-83-2
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =17748
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11761
| کتابخوان همراه نور =11761
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۳۰: خط ۳۱:
}}
}}
   
   
'''شاه اسماعيل‌نامه''' اثر قاسمى حسينى گنابادى، كتابى است منظوم در قالب مثنوى، درباره شاه اسماعيل صفوى و توصيف پهلوانى‌ها و كشورگشايى‌هاى او.
'''شاه اسماعيل‌نامه''' اثر [[قاسمی گنابادی، محمدقاسم|محمدقاسم قاسمى حسينى گنابادى]]، كتابى است منظوم در قالب مثنوى، درباره شاه اسماعيل صفوى و توصيف پهلوانى‌ها و كشورگشايى‌هاى او.


زمان شروع سرودن اين اثر معلوم نيست اما زمان اتمام آن، سال 940ق، يعنى ده سال پس از مرگ شاه اسماعيل است.
زمان شروع سرودن اين اثر معلوم نيست اما زمان اتمام آن، سال 940ق، يعنى ده سال پس از مرگ شاه اسماعيل است.
این اثر توسط جعفر شجاع کیهانی تصحیح شده است.


== ساختار ==
== ساختار ==
خط ۳۸: خط ۴۱:


== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==
مصحح كتاب طى پنج فصل مطالب ذيل را بيان داشته است:
مصحح كتاب طى پنج فصل مطالب ذيل را بيان داشته است:


خط ۵۲: خط ۵۳:
فصل پنجم هم به بيان دو نكته ديگر درباره احوال شاه اسماعيل و نهايت كار وى اختصاص داده شده است.
فصل پنجم هم به بيان دو نكته ديگر درباره احوال شاه اسماعيل و نهايت كار وى اختصاص داده شده است.


اما فصل ششم كتاب به خود مثنوى اختصاص يافته است. اين اثر را مى‌توان نوعى منظومه حماسى تاريخى دانست كه شاعر در آن، قهرمانى‌هاى شاه اسماعيل را به زبان شعر درآورده است. نويسنده اين اثر را به دستور شاه طهماسب سرود و پس از اتمام آن، دفترى ديگر درباره شاه طهماسب به شعر درآورد و اين دو دفتر را شهنامه ناميد كه نام ديگر آن شاهنامه قاسمى است. وى در اين اثر، به اين موضوع اشاره كرده كه شاهنامه‌اش دو دفتر است و آرزو كرده است كه به فضل پروردگار دفتر دوم را، همانند دفتر اول به پايان برد.
اما فصل ششم كتاب به خود مثنوى اختصاص يافته است. اين اثر را مى‌توان نوعى منظومه حماسى تاريخى دانست كه شاعر در آن، قهرمانى‌هاى شاه اسماعيل را به زبان شعر درآورده است. نویسنده اين اثر را به دستور شاه طهماسب سرود و پس از اتمام آن، دفترى ديگر درباره شاه طهماسب به شعر درآورد و اين دو دفتر را شهنامه ناميد كه نام ديگر آن شاهنامه قاسمى است. وى در اين اثر، به اين موضوع اشاره كرده كه شاهنامه‌اش دو دفتر است و آرزو كرده است كه به فضل پروردگار دفتر دوم را، همانند دفتر اول به پايان برد.


شماره ابيات اين اثر بالغ بر 4352 بيت است.
شماره ابيات اين اثر بالغ بر 4352 بيت است.


نويسنده در مقدمه اثر خود، ابتدا به حمد خداوند و نعت پيامبر(ص) و منقبت ائمه(ع)پرداخته و سپس موضوعات اصلى مورد نظر خود را سروده است كه عناوين اصلى آن به ترتيب عبارتند از:
نویسنده در مقدمه اثر خود، ابتدا به حمد خداوند و نعت پيامبر(ص) و منقبت ائمه(ع)پرداخته و سپس موضوعات اصلى مورد نظر خود را سروده است كه عناوين اصلى آن به ترتيب عبارتند از:


1-ذكر و ياد خداوند و بيان عظمت پرودگار
1-ذكر و ياد خداوند و بيان عظمت پرودگار
خط ۷۴: خط ۷۵:
8-در عرض حالات شاه زمان و صفت اين داستان
8-در عرض حالات شاه زمان و صفت اين داستان


نويسنده در اين بخش بدون اينكه مستقيما نامى از شاه طهماسب ببرد، به مدح او پرداخته و از شاه به عنوان مشوق خود در سرودن اين اثر نام برده است و به اشاره، قصد خود را، پس از اتمام سرودن شاه اسماعيل‌نامه، به سرودن اثرى در وصف شاه طهماسب و اين كه نام او را بر صفحه روزگار جاودان سازد، بيان كرده است.
نویسنده در اين بخش بدون اينكه مستقيما نامى از شاه طهماسب ببرد، به مدح او پرداخته و از شاه به عنوان مشوق خود در سرودن اين اثر نام برده است و به اشاره، قصد خود را، پس از اتمام سرودن شاه اسماعيل‌نامه، به سرودن اثرى در وصف شاه طهماسب و اين كه نام او را بر صفحه روزگار جاودان سازد، بيان كرده است.


وى پس از وصف شاه طهماسب با اشاره به نظامى و اين كه راه او را در مثنوى پيموده است، به مولانا عبدالله‌هاتفى(م927ق) از مثنوى‌گويان اواخر عهد تيمورى و آغاز عصر صفوى كه فتوحات شاهى را به امر شاه اسماعيل به نظم درآورد اما كار وى ناتمام ماند، اشاره مى‌كند و از تشويق شاه طهماسب نسبت به خود در جهت اتمام كار هاتفى سخن مى‌گويد.
وى پس از وصف شاه طهماسب با اشاره به نظامى و اين كه راه او را در مثنوى پيموده است، به مولانا عبدالله‌هاتفى(م927ق) از مثنوى‌گويان اواخر عهد تيمورى و آغاز عصر صفوى كه فتوحات شاهى را به امر شاه اسماعيل به نظم درآورد اما كار وى ناتمام ماند، اشاره مى‌كند و از تشويق شاه طهماسب نسبت به خود در جهت اتمام كار هاتفى سخن مى‌گويد.
خط ۹۰: خط ۹۱:
مقدمه و متن كتاب.
مقدمه و متن كتاب.


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}




۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش