۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'مبارك' به 'مبارک') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
در ابتداى كتاب، مرقومه حضرت آيتالله سيد محمدعلى روضاتى آمده است كه در بخشى از آن مىخوانيم: «نسخه شريفه روايت شيخ حسين بن اشكيبِ هزارساله در طول قرون و اعصار همواره از انظار در خفاء و استتار بوده و تنها عالم فاضل متتبع ماهر ميرزا عبدالله اصفهانى صاحب كتاب مهم [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] (و از جمله اجله شاگردان و ياران مرحوم [[علامه مجلسى]] متوفى 111ق) أعلىاللهمقامهما از رؤيت نسخهاى به خط ابن مقله خبر داده و از آن بهره برده است و شايد آن را در خزائن دويستساله كتب و ذخائر صفويان كه سرانجام به دست حراميان متلاشى شد، ديده باشد و باز شايد همان نسخه نيز مأخذ اصلى مرحوم امير ذوالفقار دانشمند در فراهم آوردن اين تنها نسخه موجود بوده باشد؛ چه، معالأسف تا زمان حاضر از سرنوشت آن مأخذ قديم نفيس و همچنين نسخه ثالثى از كتاب، آگاهى ديگرى به دست نيامده است»<ref>متن كتاب، ص 9</ref> | در ابتداى كتاب، مرقومه حضرت آيتالله سيد محمدعلى روضاتى آمده است كه در بخشى از آن مىخوانيم: «نسخه شريفه روايت شيخ حسين بن اشكيبِ هزارساله در طول قرون و اعصار همواره از انظار در خفاء و استتار بوده و تنها عالم فاضل متتبع ماهر ميرزا عبدالله اصفهانى صاحب كتاب مهم [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] (و از جمله اجله شاگردان و ياران مرحوم [[علامه مجلسى]] متوفى 111ق) أعلىاللهمقامهما از رؤيت نسخهاى به خط ابن مقله خبر داده و از آن بهره برده است و شايد آن را در خزائن دويستساله كتب و ذخائر صفويان كه سرانجام به دست حراميان متلاشى شد، ديده باشد و باز شايد همان نسخه نيز مأخذ اصلى مرحوم امير ذوالفقار دانشمند در فراهم آوردن اين تنها نسخه موجود بوده باشد؛ چه، معالأسف تا زمان حاضر از سرنوشت آن مأخذ قديم نفيس و همچنين نسخه ثالثى از كتاب، آگاهى ديگرى به دست نيامده است»<ref>متن كتاب، ص 9</ref> | ||
طرق اصلى صحيفه | طرق اصلى صحيفه مبارکه سجاديه، كه تاكنون مورد شناسايى صحيفهپژوهان واقع شده، انگشتشمارند. معروفترين آن، روايت على بن نعمان اعلم از عمير بن متوكل موسوم به روايت مشهوره - كه توجه ارباب نظر و عموم، بيشتر معطوف به اين روايت بوده است<ref>پيشگفتار، ص 11</ref>سيد احمد سجادى تحقيق اين نسخه و تنظيم نسخهبدلها و اختلاف روايت ابن اشكيب با روايت مشهوره را عهدهدار بوده و پژوهش مبسوط و مفيدى در خصوص اسناد صحيفه سجاديه و شرح و توصيف نسخه حاضر نگاشته است<ref>پيشگفتار، ص 11 - 12</ref> | ||
وى در توصيف اين نسخه مىنويسد: «حسين بن اشكيب مروزى از اصحاب امام هادى(ع) و [[امام حسن عسکری(ع)]] بوده. بعضى او را «ابن اسكيب» كنيه دادهاند. وى فاضل و عالمى جليلالقدر بوده، در شهر سمرقند مىزيسته و داراى كتابهايى مىباشد... بعضى نيز حسين بن اشكيب را مقيم قم و يا مشهد دانسته و او را خادمالقبر مىدانند. درهرحال، وى مردى ثقه و ثبت بوده، بزرگان به حديث او اعتماد دارند. وى باآنكه از راويان متعددى همچون محمد بن على كوفى، عبدالرحمن بن حماد، محمد بن السرى و... روايت مىكند، ولى فقط دو نفر از او نقل حديث كردهاند: اول، ابوالنصر محمد بن مسعود عياشى كه دانشمند بزرگى بوده و صاحب تفسير گرانمايه عياشى است؛ دوم، محمد بن الوارث از مشايخ بزرگ اواخر قرن سوم هجرى كه او كتاب «الرّد على الزّيدية» و كتاب «الرّد على من زعم أنّ النبي(ص) على دين قومه» را از حسين بن اشكيب براى ابوالقاسم جعفر بن محمد قولويه روايت كرده است. سومين كتابى كه محمد بن الوارث از حسين بن اشكيب روايت كرده، صحيفه سجاديه بوده است، ولى هيچيك از بزرگان حديث و رجال به روايت سومين كتاب اشارهاى نكردهاند و چنين روايتى را نقل ننمودهاند و تنها كسى كه بدان اشاره دارد، ميرزا عبدالله اصفهانى افندى در كتاب «الصحيفة الثالثة» است»<ref>مقدمه مصحح، ص 48 - 50</ref> | وى در توصيف اين نسخه مىنويسد: «حسين بن اشكيب مروزى از اصحاب امام هادى(ع) و [[امام حسن عسکری(ع)]] بوده. بعضى او را «ابن اسكيب» كنيه دادهاند. وى فاضل و عالمى جليلالقدر بوده، در شهر سمرقند مىزيسته و داراى كتابهايى مىباشد... بعضى نيز حسين بن اشكيب را مقيم قم و يا مشهد دانسته و او را خادمالقبر مىدانند. درهرحال، وى مردى ثقه و ثبت بوده، بزرگان به حديث او اعتماد دارند. وى باآنكه از راويان متعددى همچون محمد بن على كوفى، عبدالرحمن بن حماد، محمد بن السرى و... روايت مىكند، ولى فقط دو نفر از او نقل حديث كردهاند: اول، ابوالنصر محمد بن مسعود عياشى كه دانشمند بزرگى بوده و صاحب تفسير گرانمايه عياشى است؛ دوم، محمد بن الوارث از مشايخ بزرگ اواخر قرن سوم هجرى كه او كتاب «الرّد على الزّيدية» و كتاب «الرّد على من زعم أنّ النبي(ص) على دين قومه» را از حسين بن اشكيب براى ابوالقاسم جعفر بن محمد قولويه روايت كرده است. سومين كتابى كه محمد بن الوارث از حسين بن اشكيب روايت كرده، صحيفه سجاديه بوده است، ولى هيچيك از بزرگان حديث و رجال به روايت سومين كتاب اشارهاى نكردهاند و چنين روايتى را نقل ننمودهاند و تنها كسى كه بدان اشاره دارد، ميرزا عبدالله اصفهانى افندى در كتاب «الصحيفة الثالثة» است»<ref>مقدمه مصحح، ص 48 - 50</ref> |
ویرایش