۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دلالة الحائرين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '==گزارش محتوا== ' به '==گزارش محتوا== '
جز (جایگزینی متن - '==منابع مقاله== ' به '==منابع مقاله== ') |
جز (جایگزینی متن - '==گزارش محتوا== ' به '==گزارش محتوا== ') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
مؤلف در مقدمه جزء اول كتاب مى‌گويد: من كسى هستم كه اگر خود را در تنگنا بيابم و در رساندن حق از راه برهان چاره‌اى نبينم و در آن كار فقط يك فاضل دانشمند با من موافق باشد و ده هزار جاهل نادان با من مخالف، من جانب آن دانشمند را مى‌گيرم و مذمت آن عد كثير را به چيزى نمى‌شمرم و سعى مى‌كنم كه آن فاضل يگانه را از حيرتى كه دچار آن شده است، رهايى بخشم تا به كمال خود برسد و آسوده خاطر گردد. در جاى ديگر از همان مقدمه مى‌گويد: مى‌دانم كه مبتديانى كه از بحث و نظر بهره‌اى ندارند، تنها از بعضى از فصول اين مقاله بهره‌مند مى‌شوند؛ اما كامل متشرع كه در حيرت افتاده است، از هم فصول آن بهره‌مند خواهد شد و از آن لذت بسيار خواهد برد و كسانى كه ذهن و دماغشان با اراء نادرست پليد و چركين شده است و راه‌هاى نادرست را درست مى‌دانند، از بيشتر فصول اين كتاب دورى خواهند جست. ابن‌ميمون امثال و لغزها و كلماتى را كه در تورات آمده است و با عقل ناسازگار مى‌نمايد، به معنى لفظى آنها نمى‌گيرد و سعى مى‌كند همه را تأويل عقلانى كند. روى سخن او با كسانى است كه فلسفه و حكمت خوانده‌اند و با علوم عقلى آشنا هستند و هنگامى كه به تورات روى مى‌آوردند، كلمات مبهم و امثال و رموز و اشارات آن را در نمى‌يابند و نمى‌دانند كه دين خود را چگونه حفظ كنند و به همين جهت در حيرت و سرگردانى مى‌افتند. او به همين مناسبت كتاب خود را دلالة الحائرين نام نهاده است. | مؤلف در مقدمه جزء اول كتاب مى‌گويد: من كسى هستم كه اگر خود را در تنگنا بيابم و در رساندن حق از راه برهان چاره‌اى نبينم و در آن كار فقط يك فاضل دانشمند با من موافق باشد و ده هزار جاهل نادان با من مخالف، من جانب آن دانشمند را مى‌گيرم و مذمت آن عد كثير را به چيزى نمى‌شمرم و سعى مى‌كنم كه آن فاضل يگانه را از حيرتى كه دچار آن شده است، رهايى بخشم تا به كمال خود برسد و آسوده خاطر گردد. در جاى ديگر از همان مقدمه مى‌گويد: مى‌دانم كه مبتديانى كه از بحث و نظر بهره‌اى ندارند، تنها از بعضى از فصول اين مقاله بهره‌مند مى‌شوند؛ اما كامل متشرع كه در حيرت افتاده است، از هم فصول آن بهره‌مند خواهد شد و از آن لذت بسيار خواهد برد و كسانى كه ذهن و دماغشان با اراء نادرست پليد و چركين شده است و راه‌هاى نادرست را درست مى‌دانند، از بيشتر فصول اين كتاب دورى خواهند جست. ابن‌ميمون امثال و لغزها و كلماتى را كه در تورات آمده است و با عقل ناسازگار مى‌نمايد، به معنى لفظى آنها نمى‌گيرد و سعى مى‌كند همه را تأويل عقلانى كند. روى سخن او با كسانى است كه فلسفه و حكمت خوانده‌اند و با علوم عقلى آشنا هستند و هنگامى كه به تورات روى مى‌آوردند، كلمات مبهم و امثال و رموز و اشارات آن را در نمى‌يابند و نمى‌دانند كه دين خود را چگونه حفظ كنند و به همين جهت در حيرت و سرگردانى مى‌افتند. او به همين مناسبت كتاب خود را دلالة الحائرين نام نهاده است. | ||