۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - '== گزارش محتوا == ' به '== گزارش محتوا == '
جز (جایگزینی متن - '== ساختار == ' به '== ساختار == ') |
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا == ' به '== گزارش محتوا == ') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
نويسنده در اين پژوهش مفصل و ارزنده، بعد از توضيحاتى مستند در مورد زندگانى مُعَلى بن خُنَيس، نظر كسانى را مطرح كرده كه او را تضعيف كردهاند و بعد به نقد و ارزيابى آن پرداخته و در پايان، توثيق او را معتبر دانسته است.<ref>ر.ک: همان، ص51-98</ref>نويسنده تأكيد كرده است كه مُعَلى بن خُنَيس كتابى دارد كه از او بهواسطه معلى بن عثمان روايت مىشود و همچنين او رواياتى دارد كه برخى از راويان از او بهصورت مستقيم و بدون واسطه معلى بن عثمان يا اشاره به كتابش روايت مىكنند.<ref>ر.ک: همان، ص101</ref>همچنين نويسنده، مسند و روايات مُعَلى بن خُنَيس را نقل و از نظر سند بررسى كرده است.<ref>ر.ک: همان، ص121-190</ref>و سرانجام نويسنده بعد از پژوهشى كه انجام داده، به چند نتيجه رسيده است؛ از جمله اينكه: 1. مُعَلى بن خُنَيس، از ياران خاص حضرت [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] بود و در اجراى برخى از امور مخصوص امام(ع) خدمت مىكرد و بر بخشى از اموال ايشان وكيل بود تا تجارت كند؛ 2. او باآنكه معاصر دوران قيام دولت عباسى و پيدايش گرايشهاى شيعى زيدى، كيسانى عباسى و غلات و... بود، ولى پايبندى خودش را به هدايتهاى امام(ع) حفظ كرد و حقش را شناخت و مردم را به اطاعت از او فراخواند و در اين راه جهاد كرد؛ 3. به همين جهت داوود بن على كه مغز متفكر قيام دولت عباسى بود، بهعنوان اولين ضربه به مكتب [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به قتل مُعَلى بن خُنَيس اقدام كرد تا عبرتى براى سايرين شود و چنين حركت و فعاليتى تكرار نشود؛ 4. بلافاصله بعد از شهادت مُعَلى بن خُنَيس، حضرت [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] در برابر داوود بن على ايستاد و چنان مقاومت كرد تا سيرافى - رئيس نيروى انتظامى و عامل اجراى نقشه قتل معلى - دستگير و قصاص شد و آنگاه امام(ع) به منزلش بازگشت و داوود بن على را نفرين كرد و از خداى متعال خواست كه از او انتقام بگيرد و بر اثر دعاى امام(ع) در زمان طلوع فجر آن شب داوود مُرد؛ 5. همچنين حضرت [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] بعد از شهادت مُعَلى بن خُنَيس برايش دعا و طلب مغفرت كرد؛ 6. با توجه به پژوهش انجامشده، تضعيفى كه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] نسبت به مُعَلى بن خُنَيس انجام داده، چون اجتهادى و حدسى است، نمىتواند با نصوص قطعى الصدورى معارضه كند كه معلى را توثيق كرده است و.<ref>ر.ک: همان، ص214-215</ref> | نويسنده در اين پژوهش مفصل و ارزنده، بعد از توضيحاتى مستند در مورد زندگانى مُعَلى بن خُنَيس، نظر كسانى را مطرح كرده كه او را تضعيف كردهاند و بعد به نقد و ارزيابى آن پرداخته و در پايان، توثيق او را معتبر دانسته است.<ref>ر.ک: همان، ص51-98</ref>نويسنده تأكيد كرده است كه مُعَلى بن خُنَيس كتابى دارد كه از او بهواسطه معلى بن عثمان روايت مىشود و همچنين او رواياتى دارد كه برخى از راويان از او بهصورت مستقيم و بدون واسطه معلى بن عثمان يا اشاره به كتابش روايت مىكنند.<ref>ر.ک: همان، ص101</ref>همچنين نويسنده، مسند و روايات مُعَلى بن خُنَيس را نقل و از نظر سند بررسى كرده است.<ref>ر.ک: همان، ص121-190</ref>و سرانجام نويسنده بعد از پژوهشى كه انجام داده، به چند نتيجه رسيده است؛ از جمله اينكه: 1. مُعَلى بن خُنَيس، از ياران خاص حضرت [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] بود و در اجراى برخى از امور مخصوص امام(ع) خدمت مىكرد و بر بخشى از اموال ايشان وكيل بود تا تجارت كند؛ 2. او باآنكه معاصر دوران قيام دولت عباسى و پيدايش گرايشهاى شيعى زيدى، كيسانى عباسى و غلات و... بود، ولى پايبندى خودش را به هدايتهاى امام(ع) حفظ كرد و حقش را شناخت و مردم را به اطاعت از او فراخواند و در اين راه جهاد كرد؛ 3. به همين جهت داوود بن على كه مغز متفكر قيام دولت عباسى بود، بهعنوان اولين ضربه به مكتب [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به قتل مُعَلى بن خُنَيس اقدام كرد تا عبرتى براى سايرين شود و چنين حركت و فعاليتى تكرار نشود؛ 4. بلافاصله بعد از شهادت مُعَلى بن خُنَيس، حضرت [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] در برابر داوود بن على ايستاد و چنان مقاومت كرد تا سيرافى - رئيس نيروى انتظامى و عامل اجراى نقشه قتل معلى - دستگير و قصاص شد و آنگاه امام(ع) به منزلش بازگشت و داوود بن على را نفرين كرد و از خداى متعال خواست كه از او انتقام بگيرد و بر اثر دعاى امام(ع) در زمان طلوع فجر آن شب داوود مُرد؛ 5. همچنين حضرت [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] بعد از شهادت مُعَلى بن خُنَيس برايش دعا و طلب مغفرت كرد؛ 6. با توجه به پژوهش انجامشده، تضعيفى كه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] نسبت به مُعَلى بن خُنَيس انجام داده، چون اجتهادى و حدسى است، نمىتواند با نصوص قطعى الصدورى معارضه كند كه معلى را توثيق كرده است و.<ref>ر.ک: همان، ص214-215</ref> | ||