پایه‌های اساسی ساختار شخصیت انسان در تعلیم و تربیت: تفاوت میان نسخه‌ها

وى رعايت دو اصل زير براى گسترش و رشد شخصيت افراد در زمينه‌هاى استقلال، توسعه شخصيت و عزت نفس را مهمترين اصول در روش‌هاى برخوردى دانسته است:

به اعتقاد وى، براى كودك و نوجوان، هيچ قضاوتى جالب‌تر از شنيدن اظهار نظر ديگران در مورد شخصيت خويش وجود ندارد ولى در عين حال، ارزشيابى شخص از خويش، مهمترين عامل حركت و تحول در روند رشد و پرورش اخلاقى و تحصيلى است.

اهدافى كه وى براى اين‌گونه جلسات برشمرده است، عبارتند از:

در بخش سوم كتاب، مفاهيم بنيادى نظريه اسلام درباره انسان، مورد كنكاش قرار گرفته است. از ديدگاه قرآن، سرشت اوليه وجود انسان را عناصرى مادى تشكيل مى‌دهد كه اساس وجود محسوس او در اين طبيعت است. البته با تأمل در آيات و تفكر در درون خويش، درمى‌يابيم كه سرشت انسان تنها شامل طبيعت مادى محسوس نيست، بلكه وجودى ماورايى دارد كه پس از مرگ بدن در نشئه طبيعت نيز باقى مانده و زندگى‌اى جاويد، همراه با سعادت يا شقاوتى ابدى خواهد داشت. نويسنده ضمن اشاره به لزوم توجه به اين دو جنبه وجودى انسان، رابطه بعد فطرى و طبيعى با يكديگر را بررسى و به بحث از گرايش‌ها و نيازهاى فطرى پرداخته است. اين نيازها عبارتند از گرايش به: 1- حقيقت؛ 2- جمال و زيبايى؛ 3- كرامت و عزت نفس؛ 4- جاودانگى و خلود؛ 5- امنيت و آرامش خاطر؛ 6- نوآورى و خلاقيت و 7- دوستى، محبت و عشق.

[[رده:کتاب‌شناسی]]