پرش به محتوا

شناخت حضرت مهدی(عج): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهل‌بيت'
جز (جایگزینی متن - '== منابع مقاله== ' به '== منابع مقاله== ')
جز (جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهل‌بيت')
خط ۳۲: خط ۳۲:
كتاب با مقدمه پژوهشكده تحقيقات اسلامى در اشاره به موضوعات كتاب آغاز و مطالب در شش فصل، تنظيم شده است.
كتاب با مقدمه پژوهشكده تحقيقات اسلامى در اشاره به موضوعات كتاب آغاز و مطالب در شش فصل، تنظيم شده است.


نويسنده انديشه مهدويت و ظهور را يكى از اصيل‌ترين انديشه‌هاى اسلامى مى‌داند كه بنيانگذار آن، پيامبر اكرم(ص) است. به همين سبب، اين موضوع به‌طور يكسان در منابع شيعه و سنى منعكس شده است و اهل بيت(ع) نيز اين عقيده را در جامعه اسلامى، تبليغ كرده‌اند.
نويسنده انديشه مهدويت و ظهور را يكى از اصيل‌ترين انديشه‌هاى اسلامى مى‌داند كه بنيانگذار آن، پيامبر اكرم(ص) است. به همين سبب، اين موضوع به‌طور يكسان در منابع شيعه و سنى منعكس شده است و اهل‌بيت(ع) نيز اين عقيده را در جامعه اسلامى، تبليغ كرده‌اند.


در اين كتاب، ادله امامت حضرت مهدى(عج)، ويژگى‌هاى ايشان، مسأله انتظار، طول عمر، علايم ظهور، شيوه حكومت و كيفيت پيروزى ايشان، مورد بحث و بررسى قرار گرفته و تمام اين موارد، به منابع معتبر شيعه و سنى، مستند گرديده است.
در اين كتاب، ادله امامت حضرت مهدى(عج)، ويژگى‌هاى ايشان، مسأله انتظار، طول عمر، علايم ظهور، شيوه حكومت و كيفيت پيروزى ايشان، مورد بحث و بررسى قرار گرفته و تمام اين موارد، به منابع معتبر شيعه و سنى، مستند گرديده است.
خط ۴۵: خط ۴۵:
در فصل دوم، ضمن بررسى سابقه تاريخى اعتقاد به حضرت مهدى(عج)، امامت ايشان در منابع شيعى و اهل سنت، مورد بحث قرار گرفته است.
در فصل دوم، ضمن بررسى سابقه تاريخى اعتقاد به حضرت مهدى(عج)، امامت ايشان در منابع شيعى و اهل سنت، مورد بحث قرار گرفته است.


نويسنده معتقد است بررسى سابقه تاريخى عقيده به مهدويت، چنان نتيجه روشنى در اثبات امامت حضرت مهدى(عج) دارد كه اگر از پيامبر(ص) و اهل بيتش(ع)، هيچ‌گونه حديث و روايتى نيز در مورد حضرت مهدى(عج) به ما نمى‌رسيد، كافى بود كه ما امامت حضرتش را بپذيريم؛ زيرا مى‌بينيم در ميان امتى كه افكار و اعتقاداتش را از پيامبر(ص) و قرآن كريم اقتباس كرده، كمتر موضوعى است كه به اندازه عقيده به مهدى(عج) از قطعيت و سابقه ديرينه برخوردار باشد.
نويسنده معتقد است بررسى سابقه تاريخى عقيده به مهدويت، چنان نتيجه روشنى در اثبات امامت حضرت مهدى(عج) دارد كه اگر از پيامبر(ص) و اهل‌بيتش(ع)، هيچ‌گونه حديث و روايتى نيز در مورد حضرت مهدى(عج) به ما نمى‌رسيد، كافى بود كه ما امامت حضرتش را بپذيريم؛ زيرا مى‌بينيم در ميان امتى كه افكار و اعتقاداتش را از پيامبر(ص) و قرآن كريم اقتباس كرده، كمتر موضوعى است كه به اندازه عقيده به مهدى(عج) از قطعيت و سابقه ديرينه برخوردار باشد.


به اعتقاد وى، از آن‌جا كه معتقد كردن مردم و جامعه نسبت به موضوعى، تنها با چند مورد بيان و گفتار انجام نمى‌گيرد، بلكه بايد در مناسبت‌هاى مختلف به‌طور مكرر به مردم گوشزد شود تا به صورت يك عقيده ريشه‌دار در دل‌ها جاى گيرد، روشن مى‌شود كه معمار انديشه مهدويت و ظهور حضرت مهدى(عج)، شخص پيامبر(ص) بوده و ايشان آن حضرت(عج) را به‌عنوان امام و آخرين جانشين خود به مردم معرفى و انتظار فرجش را توصيه كرده است.
به اعتقاد وى، از آن‌جا كه معتقد كردن مردم و جامعه نسبت به موضوعى، تنها با چند مورد بيان و گفتار انجام نمى‌گيرد، بلكه بايد در مناسبت‌هاى مختلف به‌طور مكرر به مردم گوشزد شود تا به صورت يك عقيده ريشه‌دار در دل‌ها جاى گيرد، روشن مى‌شود كه معمار انديشه مهدويت و ظهور حضرت مهدى(عج)، شخص پيامبر(ص) بوده و ايشان آن حضرت(عج) را به‌عنوان امام و آخرين جانشين خود به مردم معرفى و انتظار فرجش را توصيه كرده است.


استفاده از عنوان مهدى(عج)؛ انديشه مهدويت در آينه ادبيات و شعر؛ روايات مربوط به تفسير و تأويل آيات؛ گفتار اهل بيت(ع) درباره امامت مهدى(عج)؛ پيامبر و دوازده جانشين؛ حضرت عيسى(ع) و يارى حضرت مهدى(عج)؛ آخرالزمان و فشارهاى حوادث و ظلم به اهل بيت(عج) پس از رحلت پيامبر(ص)، از جمله عناوين مطرح شده در اين فصل مى‌باشد.
استفاده از عنوان مهدى(عج)؛ انديشه مهدويت در آينه ادبيات و شعر؛ روايات مربوط به تفسير و تأويل آيات؛ گفتار اهل‌بيت(ع) درباره امامت مهدى(عج)؛ پيامبر و دوازده جانشين؛ حضرت عيسى(ع) و يارى حضرت مهدى(عج)؛ آخرالزمان و فشارهاى حوادث و ظلم به اهل‌بيت(عج) پس از رحلت پيامبر(ص)، از جمله عناوين مطرح شده در اين فصل مى‌باشد.


در فصل سوم، حضرت مهدى(ع)، واقعيتى موجود، دانسته شده است. از آن‌جا كه انسان موجودى است كه نخست با محسوسات سر و كار دارد و با ماديات، بيشتر مأنوس مى‌باشد، لذا نويسنده لازم دانسته تا در اين فصل، جنبه حسّى موضوع مهدويت را مورد توجه قرار دهد. از اين‌رو، در اين فصل، به بررسى اين مسأله پرداخته است كه حضرت مهدى(عج)، مانند ساير انسان‌ها و با خصوصيات بشرى، هم‌اكنون در روى زمين زندگى مى‌كند و كسانى از خواص شيعه، قبل از غيبت كبرى و بعد از آن، حضرتش را مشاهده كرده، به خدمتش رسيده‌اند تا خواننده، اطمينان بيشترى يابد و به آن حضرت(عج)، به عنوان يك واقعيت موجود و زنده‌اى كه اينك امام روى زمين است، ايمان بياورد.
در فصل سوم، حضرت مهدى(ع)، واقعيتى موجود، دانسته شده است. از آن‌جا كه انسان موجودى است كه نخست با محسوسات سر و كار دارد و با ماديات، بيشتر مأنوس مى‌باشد، لذا نويسنده لازم دانسته تا در اين فصل، جنبه حسّى موضوع مهدويت را مورد توجه قرار دهد. از اين‌رو، در اين فصل، به بررسى اين مسأله پرداخته است كه حضرت مهدى(عج)، مانند ساير انسان‌ها و با خصوصيات بشرى، هم‌اكنون در روى زمين زندگى مى‌كند و كسانى از خواص شيعه، قبل از غيبت كبرى و بعد از آن، حضرتش را مشاهده كرده، به خدمتش رسيده‌اند تا خواننده، اطمينان بيشترى يابد و به آن حضرت(عج)، به عنوان يك واقعيت موجود و زنده‌اى كه اينك امام روى زمين است، ايمان بياورد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش