پرش به محتوا

موسوی کاظمی قزوینی، سید محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهل‌بيت'
جز (جایگزینی متن - '</div> «' به '</div> «')
جز (جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهل‌بيت')
خط ۴۸: خط ۴۸:
«سيد امير محمد كاظمى قزوينى» در سال 1335ق در كويت در بيت علم و تقوا ديده به جهان گشود. پدر وى، مرحوم آيت‌الله آقا سيد محمد مهدى نيز از علماى كويت بوده كه اولين استاد وى به شمار مى‌رفته است.
«سيد امير محمد كاظمى قزوينى» در سال 1335ق در كويت در بيت علم و تقوا ديده به جهان گشود. پدر وى، مرحوم آيت‌الله آقا سيد محمد مهدى نيز از علماى كويت بوده كه اولين استاد وى به شمار مى‌رفته است.


ايشان دوران كودكى را با فراگيرى قرآن مجيد در كويت پشت سر نهاد. هشت ساله بود (1343ق) كه همراه پدر به بصره كوچيد و به تحصيل علوم ادبى و متون فقهى دست يازيد. در هجده سالگى، در سال 1353ق، به شوق فراگيرى دانش اهل بيت(ع) به شهر نجف روى آورد و پس از تكميل سطح، به فراگيرى خارج فقه و اصول پرداخت و در محضر بزرگان و اساتيد حوزه نجف، همچون حضرات آيات: [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، سيد حسين حمّامى و شيخ محمدرضا آل ياسين، زانوى ادب به زمين زد و بهره‌ها برگرفت.
ايشان دوران كودكى را با فراگيرى قرآن مجيد در كويت پشت سر نهاد. هشت ساله بود (1343ق) كه همراه پدر به بصره كوچيد و به تحصيل علوم ادبى و متون فقهى دست يازيد. در هجده سالگى، در سال 1353ق، به شوق فراگيرى دانش اهل‌بيت(ع) به شهر نجف روى آورد و پس از تكميل سطح، به فراگيرى خارج فقه و اصول پرداخت و در محضر بزرگان و اساتيد حوزه نجف، همچون حضرات آيات: [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، سيد حسين حمّامى و شيخ محمدرضا آل ياسين، زانوى ادب به زمين زد و بهره‌ها برگرفت.


پس از گذشتِ زمانى چند، آنگاه كه سى ساله شده بود، به دريافت اجازات متعدد اجتهاد از بزرگان حوزه نجف مانند: حضرات آيات عظام: [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمدحسین اصفهانى]]، [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]]، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]]، سيد عبدالهادى شيرازى، شيخ محمدحسن مظفر، [[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|شيخ محمدحسین كاشف الغطا]] ء، شيخ مرتضى آل ياسين، سيد محمد جواد طباطبايى تبريزى و [[حسینی شاهرودی، محمود|سيد محمود شاهرودى]] نائل آمد.
پس از گذشتِ زمانى چند، آنگاه كه سى ساله شده بود، به دريافت اجازات متعدد اجتهاد از بزرگان حوزه نجف مانند: حضرات آيات عظام: [[اصفهانی، محمدحسین|شيخ محمدحسین اصفهانى]]، [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]]، [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]]، سيد عبدالهادى شيرازى، شيخ محمدحسن مظفر، [[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|شيخ محمدحسین كاشف الغطا]] ء، شيخ مرتضى آل ياسين، سيد محمد جواد طباطبايى تبريزى و [[حسینی شاهرودی، محمود|سيد محمود شاهرودى]] نائل آمد.


پس از وفات پدرش به بصره آمد و به تبليغ مذهب اهل بيت(ع) از طريق تدريس، منبر، تأليف، امامت جماعت و مناظره با منحرفان پرداخت و در اين راه سر از پاى نشناخت و از هيچ كس نهراسيد و اين همه، انگيزه بدخواهى مخالفان و دشمنان و فشارهاى بسيار رژيم بعث گرديد تا بدان‌جا كه قصد كشتن او و آتش زدن خانه‌اش را در سر پرورانيدند و او به ناچار در ذيقعده 1391ق، بصره را به سوى كويت ترك نمود و در آنجا به راهنمايى مردم و بزرگداشت كلمه حق و از ميان بردن باطل كوشيد.
پس از وفات پدرش به بصره آمد و به تبليغ مذهب اهل‌بيت(ع) از طريق تدريس، منبر، تأليف، امامت جماعت و مناظره با منحرفان پرداخت و در اين راه سر از پاى نشناخت و از هيچ كس نهراسيد و اين همه، انگيزه بدخواهى مخالفان و دشمنان و فشارهاى بسيار رژيم بعث گرديد تا بدان‌جا كه قصد كشتن او و آتش زدن خانه‌اش را در سر پرورانيدند و او به ناچار در ذيقعده 1391ق، بصره را به سوى كويت ترك نمود و در آنجا به راهنمايى مردم و بزرگداشت كلمه حق و از ميان بردن باطل كوشيد.


تأليفات ارزنده وى بيشتر در زمينه‌هاى دانش فقه، اصول، كلام و تاريخ بوده و همه نشانگر دانش سرشار وى و كوشش ارزنده‌اش در حمايت از دين، دفاع از مذهب، پاسخ‌گويى به مخالفان و حلّ مشكلات فكرى مردم است.
تأليفات ارزنده وى بيشتر در زمينه‌هاى دانش فقه، اصول، كلام و تاريخ بوده و همه نشانگر دانش سرشار وى و كوشش ارزنده‌اش در حمايت از دين، دفاع از مذهب، پاسخ‌گويى به مخالفان و حلّ مشكلات فكرى مردم است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش