۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
سیر و سلوک؛ مقدمه: سلوک معنوی در پرتو نور قرآن و عترت: تفاوت میان نسخه‌ها
سیر و سلوک؛ مقدمه: سلوک معنوی در پرتو نور قرآن و عترت (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۲ اوت ۲۰۱۸، ساعت ۲۲:۳۰
، ۱۲ اوت ۲۰۱۸جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهل‌بيت'
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهل‌بيت') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
نويسنده، به تناسب بيان اهميت و كاربرد ويژه نماز شب و با توجه به تأثيرى كه «نماز» در سير و سلوك و سعادت دنيا و آخرت انسان‌ها دارد، فصل مستقلى را نيز به موضوع نماز اختصاص داده است<ref>مقدمه، ص 12</ref> | نويسنده، به تناسب بيان اهميت و كاربرد ويژه نماز شب و با توجه به تأثيرى كه «نماز» در سير و سلوك و سعادت دنيا و آخرت انسان‌ها دارد، فصل مستقلى را نيز به موضوع نماز اختصاص داده است<ref>مقدمه، ص 12</ref> | ||
همچنين به مناسبت تبيين جايگاه ويژه تمسك به قرآن در سير و سلوك، در فصل جداگانه‌اى، به ضرورت تمسك به عدل قرآن؛ يعنى | همچنين به مناسبت تبيين جايگاه ويژه تمسك به قرآن در سير و سلوك، در فصل جداگانه‌اى، به ضرورت تمسك به عدل قرآن؛ يعنى اهل‌بيت(ع) پرداخته است. بدين ترتيب، كتاب در حقيقت حاوى چهارده دستورالعمل سازنده و كاربردى براى اهل سير و سلوك است<ref>مقدمه، ص 12</ref> | ||
از آنجا كه به نظر وى، عمل به اين دستورات قرآنى، با اسوه قرار دادن پيامبر(ص) و ساير ائمه(ع)ميسر مى‌گردد و در واقع، سالك بدين وسيله به قرآن و عترت(ع) تمسك مى‌جويد، اين اثر، با نام فرعى «سلوك معنوى در پرتو قرآن و عترت(ع)» نام‌گذارى شده و به‌عنوان مقدمه شرح منازل سير و سلوك قرار گرفته است<ref>همان</ref> | از آنجا كه به نظر وى، عمل به اين دستورات قرآنى، با اسوه قرار دادن پيامبر(ص) و ساير ائمه(ع)ميسر مى‌گردد و در واقع، سالك بدين وسيله به قرآن و عترت(ع) تمسك مى‌جويد، اين اثر، با نام فرعى «سلوك معنوى در پرتو قرآن و عترت(ع)» نام‌گذارى شده و به‌عنوان مقدمه شرح منازل سير و سلوك قرار گرفته است<ref>همان</ref> | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
در مقدمه، ضمن تعريف واژه «سير و سلوك»، مطالب مفيدى پيرامون مباحث كتاب، عرضه شده است<ref>مقدمه، ص 7 تا 12</ref> | در مقدمه، ضمن تعريف واژه «سير و سلوك»، مطالب مفيدى پيرامون مباحث كتاب، عرضه شده است<ref>مقدمه، ص 7 تا 12</ref> | ||
در فصل اول، سلوك معنوى در پرتو نور قرآن و عترت(ع) تعريف شده است. نويسنده، معتقد است خداوند در آيات متعددى به‌صورت مستقيم و غير مستقيم، راه را به جويندگان حقيقت نشان داده است. به نظر وى پيامبر(ص) و | در فصل اول، سلوك معنوى در پرتو نور قرآن و عترت(ع) تعريف شده است. نويسنده، معتقد است خداوند در آيات متعددى به‌صورت مستقيم و غير مستقيم، راه را به جويندگان حقيقت نشان داده است. به نظر وى پيامبر(ص) و اهل‌بيت(ع) كه مبين قرآن هستند نيز در روايات فراوانى سلوك معنوى آدمى را متذكر شده و به‌گونه‌اى مسير حركت را براى سالك هموار مى‌كنند كه گويى او را به مقصد رسانيده‌اند<ref>متن كتاب، 15</ref> | ||
نويسنده به اين نكته اشاره دارد كه ثمرات حيات‌بخش بعثت پيامبر(ص)، در سايه اهتمام آن حضرت و اصحاب ايشان به دستورالعمل و برنامه‌اى كه در سوره مزمل نازل شده، تحقق يافته است؛ لذا مى‌توان گفت آن دستورالعمل، در واقع، برنامه سلوك معنوى مسلمانان، مشتمل بر راه‌كارهايى براى خودسازى آنان مى‌باشد<ref>متن</ref> | نويسنده به اين نكته اشاره دارد كه ثمرات حيات‌بخش بعثت پيامبر(ص)، در سايه اهتمام آن حضرت و اصحاب ايشان به دستورالعمل و برنامه‌اى كه در سوره مزمل نازل شده، تحقق يافته است؛ لذا مى‌توان گفت آن دستورالعمل، در واقع، برنامه سلوك معنوى مسلمانان، مشتمل بر راه‌كارهايى براى خودسازى آنان مى‌باشد<ref>متن</ref> | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
نويسنده، معتقد است تكرار آيات الهى، در آرامش و تقويت اراده پيامبر(ص) بسيار مؤثر بود و بر اساس همين دستورالعمل، يكى از مهم‌ترين برنامه‌هاى زندگى آن حضرت، تلاوت آيات الهى در دل شب بوده است<ref>همان</ref> | نويسنده، معتقد است تكرار آيات الهى، در آرامش و تقويت اراده پيامبر(ص) بسيار مؤثر بود و بر اساس همين دستورالعمل، يكى از مهم‌ترين برنامه‌هاى زندگى آن حضرت، تلاوت آيات الهى در دل شب بوده است<ref>همان</ref> | ||
به مناسبت مطالبى كه در مورد قرآن و تأثير شگرف انس با آن در پيشرفت سير و سلوك بيان شده، در فصل ششم، به ضرورت تمسك به عدل آن؛ يعنى عترت(ع) پرداخته شده و اثرات سازنده ارتباط با | به مناسبت مطالبى كه در مورد قرآن و تأثير شگرف انس با آن در پيشرفت سير و سلوك بيان شده، در فصل ششم، به ضرورت تمسك به عدل آن؛ يعنى عترت(ع) پرداخته شده و اثرات سازنده ارتباط با اهل‌بيت(ع)، در آن تشريح گرديده است<ref>همان، ص 73</ref> | ||
در فصل هفتم، از مبحث «اراده» سخن به ميان آمده است. به اعتقاد نويسنده، يكى از نعمت‌هاى بزرگ خداوند كه همه فضايل، وابسته به آن مى‌باشد، اراده است و ازاين‌رو خداوند در ادامه دستورالعمل سوره مزمل، از اراده به‌عنوان يك ابزار مهم و كاربردى براى پيشرفت اهداف رسالت پيامبر(ص) ياد كرده و بر تقويت اراده، تأكيد كرده است<ref>همان، ص 83</ref> | در فصل هفتم، از مبحث «اراده» سخن به ميان آمده است. به اعتقاد نويسنده، يكى از نعمت‌هاى بزرگ خداوند كه همه فضايل، وابسته به آن مى‌باشد، اراده است و ازاين‌رو خداوند در ادامه دستورالعمل سوره مزمل، از اراده به‌عنوان يك ابزار مهم و كاربردى براى پيشرفت اهداف رسالت پيامبر(ص) ياد كرده و بر تقويت اراده، تأكيد كرده است<ref>همان، ص 83</ref> | ||