۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مدرس افغانی، محمدعلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهل‌بيت'
جز (جایگزینی متن - '</div> '''' به '</div> '''') |
جز (جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهل‌بيت') |
||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
در حوزه علميه نجف، وى مورد توجه [[اصفهانی، ابوالحسن|[[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] قرار مى‌گيرد و ايشان به او دستور مى‌دهد به افغانستان برود و به تدريس خود ادامه بدهد. مدرس نيز راهى افغانستان مى‌شود و 5 سال در آن‌جا تدريس مى‌كند. وى پس از بازگشت به نجف، به دستور [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، دو سال در سامرا مشغول تدريس مى‌شود. وى بار ديگر به دستور [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، راهى افغانستان مى‌شود و به تدريس علوم اسلامى در زادگاه خويش مى‌پردازد. وى دو سال در آن‌جا به تدريس مى‌پردازد و پس از ارتحال [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، به نجف برمى‌گردد. حاصل اين دو سفر، تربيت بيش از 300 طلبه بود. | در حوزه علميه نجف، وى مورد توجه [[اصفهانی، ابوالحسن|[[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] قرار مى‌گيرد و ايشان به او دستور مى‌دهد به افغانستان برود و به تدريس خود ادامه بدهد. مدرس نيز راهى افغانستان مى‌شود و 5 سال در آن‌جا تدريس مى‌كند. وى پس از بازگشت به نجف، به دستور [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، دو سال در سامرا مشغول تدريس مى‌شود. وى بار ديگر به دستور [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، راهى افغانستان مى‌شود و به تدريس علوم اسلامى در زادگاه خويش مى‌پردازد. وى دو سال در آن‌جا به تدريس مى‌پردازد و پس از ارتحال [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]]، به نجف برمى‌گردد. حاصل اين دو سفر، تربيت بيش از 300 طلبه بود. | ||
وى بعد از سپرى نمودن عمرى با بركت در اعتلاى كلمة الله و خدمت به مكتب | وى بعد از سپرى نمودن عمرى با بركت در اعتلاى كلمة الله و خدمت به مكتب اهل‌بيت(ع) و تربيت هزاران شاگرد، سرانجام بر اثر بيمارى، در 21 ذى‌الحجه سال 1406ق برابر با 1365ش، در هشتاد سالگى، روح پاكش به لقاء الله پيوست. پيكرش بعد از تشييع باشكوه، در جوار حرم حضرت فاطمه معصومه(س)، در مقابل گلزار شهدا، در باغ بهشت به خاک سپرده شد. | ||
== آثار== | == آثار== | ||