۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== ساختار == ' به '== ساختار == ') |
جز (جایگزینی متن - 'اهل بيت' به 'اهلبيت') |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}}{{کاربردهای دیگر|امالی (ابهامزدایی)}} | }}{{کاربردهای دیگر|امالی (ابهامزدایی)}} | ||
'''امالى شيخ صدوق'''، اثر ابوجعفر محمد بن على بن حسين بن موسى بن بابويه قمى، معروف به [[شيخ صدوق]]، از جمله كتبى است كه حاوى روايات و مباحث شيوا و شيرين در عرصههاى مختلف اخلاقى، نقل فضايل | '''امالى شيخ صدوق'''، اثر ابوجعفر محمد بن على بن حسين بن موسى بن بابويه قمى، معروف به [[شيخ صدوق]]، از جمله كتبى است كه حاوى روايات و مباحث شيوا و شيرين در عرصههاى مختلف اخلاقى، نقل فضايل اهلبيت(ع)، مسائل تاريخى، اجتماعى و... مىباشد كه به زبان عربى و در سال 368ق، نوشته شده است. | ||
روايات کتاب، توسط [[کمرهای، محمدباقر|محمدباقر كمرهاى]]، به فارسى، ترجمه شده است. | روايات کتاب، توسط [[کمرهای، محمدباقر|محمدباقر كمرهاى]]، به فارسى، ترجمه شده است. | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
مترجم در مقدمه، به توضيح «مقامهنويسى» و «امالى» پرداخته است. «مقامهنويسى»، يكى از فنون ادبى مهم اسلامى است كه از قرن سوم اسلامى، مورد نظر اديبان و نويسندگان بوده و آنچه در اين زمينه بهجا مانده، «[[مقامات بديعالزمان همدانى]]» و «[[مقامات حريرى]]» است. پس از شيوع فن مقامات، در محافل ادبى، از اواخر قرن سوم اسلامى، شيوه ديگرى ميان دانشمندان اسلامى ظهور كرد كه فن «امالىنويسى» ناميده شد. امالى، جمع املاء است و بدينگونه بود كه استاد در مجلسى سخن مىگفت و شاگردان، سخنان او را نوشته و جمعآورى كرده و بهصورت کتاب، درمىآوردند.<ref>مقدمه، صفحه ه</ref> | مترجم در مقدمه، به توضيح «مقامهنويسى» و «امالى» پرداخته است. «مقامهنويسى»، يكى از فنون ادبى مهم اسلامى است كه از قرن سوم اسلامى، مورد نظر اديبان و نويسندگان بوده و آنچه در اين زمينه بهجا مانده، «[[مقامات بديعالزمان همدانى]]» و «[[مقامات حريرى]]» است. پس از شيوع فن مقامات، در محافل ادبى، از اواخر قرن سوم اسلامى، شيوه ديگرى ميان دانشمندان اسلامى ظهور كرد كه فن «امالىنويسى» ناميده شد. امالى، جمع املاء است و بدينگونه بود كه استاد در مجلسى سخن مىگفت و شاگردان، سخنان او را نوشته و جمعآورى كرده و بهصورت کتاب، درمىآوردند.<ref>مقدمه، صفحه ه</ref> | ||
اخبارى كه شيخ صدوق در اين اثر آورده است، از اساتيد روات فريقين (شيعه و سنى) اخذ شده و موضوعات مختلفى در اين کتاب مورد بحث است كه اكثر آنها، جنبه اخلاقى، تاريخى و نقل فضايل | اخبارى كه شيخ صدوق در اين اثر آورده است، از اساتيد روات فريقين (شيعه و سنى) اخذ شده و موضوعات مختلفى در اين کتاب مورد بحث است كه اكثر آنها، جنبه اخلاقى، تاريخى و نقل فضايل اهلبيت(ع) را دارد و چون اخبار اخلاقى از ملاحظه متن آن به حكم عقل سليم تأييد مىشود و اخبار فضايل خاندان پيامبر(ص) از زبان مخالفان، مقرون به قرينه قطعيه است، لذا نويسنده به عدالت روات آنها نظرى نداشته و در اين موضوع، اخبار بسيارى از راويان مخالف مذهب، نقل كرده است.<ref>همان، صفحه و</ref> | ||
اما بايد توجه داشت كه در ضمن اخبار اين کتاب، مضامين بهظاهر ضعيف و مورد اعتراضى وجود دارد كه نقطه ضعف آنها از ملاحظات زير، منظور مىشود: | اما بايد توجه داشت كه در ضمن اخبار اين کتاب، مضامين بهظاهر ضعيف و مورد اعتراضى وجود دارد كه نقطه ضعف آنها از ملاحظات زير، منظور مىشود: |
ویرایش