۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مدرس، سید حسن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مى كرد' به 'میكرد'
جز (جایگزینی متن - 'سبك' به 'سبک ') |
جز (جایگزینی متن - 'مى كرد' به 'میكرد') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
مدرس در اصفهان و در سنين جوانى، كتابى تحقيقى در فقه و اصول نگاشت كه مقام فقهى او را به ثبوت مى‌رساند. از آن شهيد، رساله‌اى در فقه استدلالى به‌جاى مانده كه اگر صاحبان فن و اهل نظر آن را بررسى كنند، تصديق مى‌نمايند كه در صورت تكميل، اين كتاب هم‌تراز كتاب [[كتاب المكاسب|مكاسب]] [[شيخ انصارى]] است<ref>غلامرضا گلى زواره، ص565</ref> | مدرس در اصفهان و در سنين جوانى، كتابى تحقيقى در فقه و اصول نگاشت كه مقام فقهى او را به ثبوت مى‌رساند. از آن شهيد، رساله‌اى در فقه استدلالى به‌جاى مانده كه اگر صاحبان فن و اهل نظر آن را بررسى كنند، تصديق مى‌نمايند كه در صورت تكميل، اين كتاب هم‌تراز كتاب [[كتاب المكاسب|مكاسب]] [[شيخ انصارى]] است<ref>غلامرضا گلى زواره، ص565</ref> | ||
مدرس اولين كسى بود كه تدريس «نهج‌البلاغة» را در حوزه‌هاى علميه | مدرس اولين كسى بود كه تدريس «نهج‌البلاغة» را در حوزه‌هاى علميه رسمیكرد و نخستين مجتهدى بود كه اين كتاب را جزو متون درسى طلاب قرار داد. شخصيتى چون حاج ميرزا آقا على [على آقا] شيرازى - استاد شهيد مطهرى - و آيت‌الله بروجردى «نهج‌البلاغة» را نزد شهيد مدرس آموختند. از كارهاى مهم و درخور توجه اين فقيه فرزانه، تدوين تفسيرى جامع براى قرآن بود كه علاوه بر جمع‌آورى تفاسير خطى و چاپى، عده‌اى از دانشمندان را براى نيل بدين مقصود به همكارى دعوت نمود و در صورتى كه اين طرح تفصيلى جامع به اجرا درمى‌آمد، روشى بسيار عالى و سبک ى تازه و عميق بود<ref>غلامرضا گلى زواره، ص566</ref> | ||
مدرس مدت‌ها فلسفه تدريس مى‌كرد و در عرفان مهارت داشت و در زندان خواف براى عده‌اى از مأموران قلعه‌اى كه در آن بسرمى‌برد، مثنوى را تفسير مى‌كرد. | مدرس مدت‌ها فلسفه تدريس مى‌كرد و در عرفان مهارت داشت و در زندان خواف براى عده‌اى از مأموران قلعه‌اى كه در آن بسرمى‌برد، مثنوى را تفسير مى‌كرد. | ||