شریعت، محمدجواد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '</div> ' به '</div> '
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها =={{وابسته‌ها}}' به '== وابسته‌ها == {{وابسته‌ها}} ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - '</div> ' به '</div> ')
خط ۳۰: خط ۳۰:
|}
|}
</div>
</div>
«محمدجواد شريعت»، محقق و پژوهشگر ادبى در 15 دى ماه سال 1315 در شهر اصفهان به دنيا آمد. پدرش روحانى قريه طالخونچه بود، او نيز تا ششم ابتدايى در آن ده درس خواند و زير نظر پدر مقدمات تحصيلات حوزوى را تمام كرد. پدرش از لحاظ علمى و روحى با او رابطه خوبى داشت و اين رابطه هم تأثير مهمى در راه و رسم زندگى او بازى كرد. به طورى كه از همان ابتدا او به تشويق پدر موظف به حفظ متون بود و تمام الفيه‌ى ابن‌مالك و نصاب را به تشويق پدر حفظ كرده بود. تأثير پدرش به عنوان نخستين معلم در زندگى محمدجواد بسيار آشكار بود و او خود معتقد است، پدرش بيشترين حق را به گردن او دارد. بعد از اتمام تحصيلات ابتدايى براى ادامه تحصيل در دوره دبيرستان به اصفهان آمد؛ ولى تعطيلات را به طالخونچه مى‌رفت. در كلاس هشتم؛ يعنى كلاس دوم دبيرستان شعر مى‌گفت و عاشقانه به ادبيات علاقه داشت. هفده ساله بود كه پدرش از دنيا رفت. وقتى دبيرستان را تمام كرد، بى‌هيچ ترديدى در كنكور ادبيات شركت كرد و توانست رتبه نخست را از آن خود كند. در دوره ليسانس زير نظر اساتيدى چون مرحوم دكتر محمدمعين و مرحوم استاد [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بديع‌الزمان فروزانفر]] به كسب علم پرداخت.
«محمدجواد شريعت»، محقق و پژوهشگر ادبى در 15 دى ماه سال 1315 در شهر اصفهان به دنيا آمد. پدرش روحانى قريه طالخونچه بود، او نيز تا ششم ابتدايى در آن ده درس خواند و زير نظر پدر مقدمات تحصيلات حوزوى را تمام كرد. پدرش از لحاظ علمى و روحى با او رابطه خوبى داشت و اين رابطه هم تأثير مهمى در راه و رسم زندگى او بازى كرد. به طورى كه از همان ابتدا او به تشويق پدر موظف به حفظ متون بود و تمام الفيه‌ى ابن‌مالك و نصاب را به تشويق پدر حفظ كرده بود. تأثير پدرش به عنوان نخستين معلم در زندگى محمدجواد بسيار آشكار بود و او خود معتقد است، پدرش بيشترين حق را به گردن او دارد. بعد از اتمام تحصيلات ابتدايى براى ادامه تحصيل در دوره دبيرستان به اصفهان آمد؛ ولى تعطيلات را به طالخونچه مى‌رفت. در كلاس هشتم؛ يعنى كلاس دوم دبيرستان شعر مى‌گفت و عاشقانه به ادبيات علاقه داشت. هفده ساله بود كه پدرش از دنيا رفت. وقتى دبيرستان را تمام كرد، بى‌هيچ ترديدى در كنكور ادبيات شركت كرد و توانست رتبه نخست را از آن خود كند. در دوره ليسانس زير نظر اساتيدى چون مرحوم دكتر محمدمعين و مرحوم استاد [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بديع‌الزمان فروزانفر]] به كسب علم پرداخت.


۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش