۰
ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR03056J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type='automationCode'| | |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE3056AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
كتاب پيرامون روشهاى تاويل قرآن به رشتۀ تحرير در آمده است. | كتاب پيرامون روشهاى تاويل قرآن به رشتۀ تحرير در آمده است. | ||
مؤلف كه يكى از قرآن پژوهان معاصر مىباشد و در زمينۀ علوم قرآن تاليفات فراوانى دارد،در اين كتاب مسالۀ تاويل را از زواياى مختلف مورد بررسى قرار داده است.وى در فصل اول كتاب پس از تعريف تاويل به سير تحول آن در آيات و روايات پرداخته و رابطۀ بين تاويل و تفسير را شرح مىدهد.در فصل دوم به توضيح معناى تاويل،تنزيل و تفسير در اخبار پرداخته رابطۀ بين اين واژهها را بررسى مىكند.در فصل سوم عوامل مؤثر در فهم تاويل قرآن را بيان و آگاهان به تاويل كه پيامبر(ص)و ائمه(ع)مىباشند،را ذكر مىنمايد. | |||
در فصل چهارم مسالۀ جرى و تطبيق قرآن بر اهل بيت(ع)را مورد بررسى قرار داده اخبارى كه در روايات تفسيرى وجود دارد دسته بندى نموده مىگويد تطبيق دو قسم است تطبيق صحيح و مقبول و تطبيق باطل و غير مقبول و دربارۀ هر كدام رواياتى را ذكر مىنمايد. | |||
در فصل پنجم تاويل قرآن در مذهب باطنيه را شرح داده نمونههاى از تاويلات آنان را ذكر و در پايان ديدگاه آنان را نقد و بررسى مىكند. | |||
در حقيقت مطالب كتاب را مىتوان به دو قسمت بحث مفهومى و مصداقى تقسيم نمود يعنى در ابتدا مفهوم تاويل شرح داده شده و در ادامه مصاديق تاويل را بررسى نمودهاند و با استفاده از آيات و روايات روش تاويل را نيز شرح دادهاند. | |||
در حقيقت مطالب كتاب را مىتوان به دو قسمت بحث مفهومى و مصداقى تقسيم نمود يعنى | |||
در ابتدا مفهوم تاويل شرح داده شده و در ادامه مصاديق تاويل را بررسى نمودهاند | |||
و با استفاده از آيات و روايات روش تاويل را نيز شرح دادهاند. | |||
وى براى فهم تاويل قرآن شرائطى را قائل است و مىگويد تا دانشهاى لازم براى تاويل قرآن وجود نداشته باشد نمىتوان قرآن را تاويل نمود و از آنجا كهپيامبر(ص)و امامان عليهم السلام داراى دانش لازم براى تاويل قرآن مىباشند،لذا تاويل تمام قرآن اختصاص به آنها دارد،گر چه انسانهاى ديگر نسبت به علومى كه دارند مىتوانند از | |||
دانش تاويل قرآن بهرهمند باشند،ولى تاويل آنها ناقص مىباشد. | دانش تاويل قرآن بهرهمند باشند،ولى تاويل آنها ناقص مىباشد. | ||
وى مصحف حضرت على(ع)را يكى از منابع مهم تاويل قرآن مىداند كه توسط ائمۀ(ع) | وى مصحف حضرت على(ع)را يكى از منابع مهم تاويل قرآن مىداند كه توسط ائمۀ(ع) تاويلاتى از آن پيرامون قرآن نقل شده است. | ||
تاويلاتى از آن پيرامون قرآن نقل شده است. | |||
==ساختار كتاب== | ==ساختار كتاب== | ||
كتاب داراى يك مقدمه و شش فصل است كه فهرست موضوعات | كتاب داراى يك مقدمه و شش فصل است كه فهرست موضوعات آن به قرار زير است: | ||
آن به قرار زير است: | |||
فصل اول:كليات شامل سه بخش | فصل اول:كليات شامل سه بخش | ||
خط ۱۰۰: | خط ۶۶: | ||
بخش اول:تاويل در لغت و اصطلاح شامل: | بخش اول:تاويل در لغت و اصطلاح شامل: | ||
سير تحول در معناى تاويل/و رابطۀ بين تاويل و تفسير در نظر علماى لغت،تفسير | سير تحول در معناى تاويل/و رابطۀ بين تاويل و تفسير در نظر علماى لغت،تفسير و علوم قرآن/ | ||
و علوم قرآن/ | |||
بخش دوم:تاويل در قرآن و تاويل قرآن شامل: | بخش دوم:تاويل در قرآن و تاويل قرآن شامل: | ||
خط ۱۱۴: | خط ۷۸: | ||
بخش سوم:گروهها و سبكهاى تاويلى در ميان مسلمانان شامل: | بخش سوم:گروهها و سبكهاى تاويلى در ميان مسلمانان شامل: | ||
جريانهاى تاويلى/عوامل مهم در پديد آوردن جريانهاى تاويلى/انواع تاويل از | جريانهاى تاويلى/عوامل مهم در پديد آوردن جريانهاى تاويلى/انواع تاويل از نظر سبك و روش/محور تاويلات/گروههاى مهم تاويلى/و شيعه و تاويل قرآن. | ||
نظر سبك و روش/محور تاويلات/گروههاى مهم تاويلى/و شيعه و تاويل قرآن. | |||
فصل دوم:معناشناسى«تاويل قرآن»در متون اسلامى شامل سه بخش | فصل دوم:معناشناسى«تاويل قرآن»در متون اسلامى شامل سه بخش | ||
خط ۱۶۹: | خط ۱۳۱: | ||
1-در بخش سوم از فصل چهارم:از تطبيق باطل بحث مىكند و مىگويد | 1-در بخش سوم از فصل چهارم:از تطبيق باطل بحث مىكند و مىگويد در تفاسير روايى،احاديثى وجود دارد كه گذشته از ضعف سند،متن آنها با اصول و قواعد عقلى و نقلى مخالف است. | ||
در تفاسير روايى،احاديثى وجود دارد كه گذشته از ضعف سند،متن آنها | |||
با اصول و قواعد عقلى و نقلى مخالف است. | |||
2-در همين بخش نقش غلاّت را در جعل روايات تفسيرى توضيح داده،موضعگيرى اهل بيت(ع)را در برابر آنان شرح مىدهد | |||
عبارتند از:قرآن ظاهر و باطن و حد و مطلع دارد،هر حرف از آن ظاهر و باطن دارد | 3-در بخش دوم از فصل دوم:مجموعۀ روايات ظاهر و باطن قرآن را كه از طريق شيعه و اهل سنت نقل شده را در چند جمله خلاصه نموده كه عبارتند از:قرآن ظاهر و باطن و حد و مطلع دارد،هر حرف از آن ظاهر و باطن دارد و هر آيه ظاهر و باطن دارد،آنگاه به شرح هر كدام پرداخته است | ||
و | 4-در بخش اول از فصل اول:پس از ذكر اقوال اهل لغت در خصوص معناى تاويل،نتيجه مىگيرد كه تاويل داراى چهار معنا:مرجع و عاقبت، سياست،تفسير و انتقال از معناى ظاهرى به معناى غير ظاهر،مىباشد. | ||
5-در بخش سوم از فصل اول:عوامل مهم در پديد آمدن جريانهاى تاويلى مورد بررسى قرار گرفتهاند،كه پس از بررسى آنها ديدگاه مفسران در پيدايش اين عوامل ذكر شده است. | |||
6-در بخش سوم از فصل دوم:سير تنزيل و تاويل قرآن را شرح،آنگاه به بيان تفاوت ميان ظاهر و باطن قرآن با كلامهاى ديگر پرداخته است. | |||
7-در بخش اول از فصل سوم:عوامل مؤثر در فهم تاويل قرآن توضيح داده شدهاند كه عبارتند از:آشنايى با زبان و سبك قرآن، فهم عميق و قوۀ تشخيص،قلب سليم،و دانش استوار و محكم. | |||
7-در بخش اول از فصل سوم:عوامل مؤثر در فهم تاويل قرآن | |||
توضيح داده شدهاند كه عبارتند از:آشنايى با زبان و سبك قرآن، | |||
فهم عميق و قوۀ تشخيص،قلب سليم،و دانش استوار و محكم. | |||
8-در بخش دوم از فصل سوم:آگاهان به تاويل را به دو دستۀ: | 8-در بخش دوم از فصل سوم:آگاهان به تاويل را به دو دستۀ: | ||
آگاهان به تمام تاويل و آگاهان به بخشى از تاويل،تقسيم نموده مىگويد | آگاهان به تمام تاويل و آگاهان به بخشى از تاويل،تقسيم نموده مىگويد پيامبر(ص)و امامان معصوم(ع)بعد از خداوند تنها كسانى هستند كه شايسته تاويل تمام قرآن مىباشند. | ||
پيامبر(ص)و امامان معصوم(ع)بعد از خداوند تنها كسانى هستند كه شايسته | |||
تاويل تمام قرآن مىباشند. | |||
==نسخه شناسى== | ==نسخه شناسى== | ||
كتاب يك جلد،متن آن فارسى،داراى 320 صفحه | كتاب يك جلد،متن آن فارسى،داراى 320 صفحه مىباشد كه مشخصات آن به قرار زير است: | ||
مىباشد كه مشخصات آن به قرار زير است: | |||
1-كاغذ:معمولى | 1-كاغذ:معمولى | ||
خط ۲۵۷: | خط ۱۸۷: | ||
[[رده:تفسیر]] | [[رده:تفسیر]] | ||
[[رده:علم تفسیر]] | [[رده:علم تفسیر]] | ||
ویرایش